پرش به محتوا

كتاب الملة و نصوص أخری: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ه' به 'ن‌ه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها')
خط ۵۰: خط ۵۰:
فصل پنجم،‎ [[إحصاء‎ العلوم‎]] درباره اجزای مهم علم مدنی بحث‎ نمی‌کند. مهم‎ترین این اجزا بحث درباره پیوند بخش‎ها و مراتب مدینه از سویی و مراتب اشیایی که‎ در‎ جهان‎ هست‎ و مراتب قوای نفسانی و مراتب اعضای بدن انسان‎ از‎ سوی دیگر است. این بحثی است که در كتاب الملة - ‎بعد از پایان بخشی که كتاب الملة و فصل پنجم‎ [[إحصاء‎ العلوم]] ‎(بندهای 19-27) انطباق دارند - ‎می‎بینیم<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>.
فصل پنجم،‎ [[إحصاء‎ العلوم‎]] درباره اجزای مهم علم مدنی بحث‎ نمی‌کند. مهم‎ترین این اجزا بحث درباره پیوند بخش‎ها و مراتب مدینه از سویی و مراتب اشیایی که‎ در‎ جهان‎ هست‎ و مراتب قوای نفسانی و مراتب اعضای بدن انسان‎ از‎ سوی دیگر است. این بحثی است که در كتاب الملة - ‎بعد از پایان بخشی که كتاب الملة و فصل پنجم‎ [[إحصاء‎ العلوم]] ‎(بندهای 19-27) انطباق دارند - ‎می‎بینیم<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>.


سپس اینکه فصل پنجم‎ [[إحصاء العلوم]] از بحث درباره علم مدنی به ذکر فقه و کلام وارد می‌شود -‎ و این‎ دو،‎ پیشه‎هایی‎ هستند که اولی بررسی آنچه را که واضع الملة یا الشريعة‎ بدان‎ تصریح‎ نکرده، کشف نکرده و دومی آرا و افعالی را که بدان تصریح کرده، حمایت می‌کند - ‎بدون اینکه‎ مشخص‎ کند‎ که‎ ملت چیست و واضع آن کیست و چرا ملت به پیشه‎های فقه و کلام‎ نیازمند‎ است. این همان موضوع بخش اول،‎ كتاب الملة (بندهای10-1) است<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>.
سپس اینکه فصل پنجم‎ [[إحصاء العلوم]] از بحث درباره علم مدنی به ذکر فقه و کلام وارد می‌شود -‎ و این‎ دو،‎ پیشه‌هایی‎ هستند که اولی بررسی آنچه را که واضع الملة یا الشريعة‎ بدان‎ تصریح‎ نکرده، کشف نکرده و دومی آرا و افعالی را که بدان تصریح کرده، حمایت می‌کند - ‎بدون اینکه‎ مشخص‎ کند‎ که‎ ملت چیست و واضع آن کیست و چرا ملت به پیشه‌های فقه و کلام‎ نیازمند‎ است. این همان موضوع بخش اول،‎ كتاب الملة (بندهای10-1) است<ref>ر.ک: همان، ص62</ref>.


ملت و موقعیت آن و پیوند‎ بخش‎ها‎ و مراتب‎ مدینه با نمونه‎هایی از بخش‎ها و مراتب عالم و قوای نفسانی و مراتب آن و اعضای بدن انسان‎ و مراتب‎ آن، دو کتاب [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در حوزه علم مدنی، یعنی مبادئ آراء أهل المدينة‎ الفاضلة‎ و السياسة‎ المدنية را به ذهن خواننده متبادر می‌سازد<ref>همان</ref>.
ملت و موقعیت آن و پیوند‎ بخش‎ها‎ و مراتب‎ مدینه با نمونه‌هایی از بخش‎ها و مراتب عالم و قوای نفسانی و مراتب آن و اعضای بدن انسان‎ و مراتب‎ آن، دو کتاب [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در حوزه علم مدنی، یعنی مبادئ آراء أهل المدينة‎ الفاضلة‎ و السياسة‎ المدنية را به ذهن خواننده متبادر می‌سازد<ref>همان</ref>.


این دو کتاب درباره موضوعاتی بحث می‌کنند‎ که‎ تا حدود زیادی یکسان هستند و متن‌هایشان در جاهای‎ متعددی انطباق دارند، اگرچه در‎ جاهای‎ دیگری‎ اختلاف وجود دارد. همچنان‎که کسی که در آن‌ها دقت نظر داشته‎ باشد، درمی‎یابد که هر‎ دوی‎ این کتاب‌ها درباره ملت نیز بحث می‌کنند، اما به روشی که با‎ شیوه‎ مؤلف‎ در كتاب‎ الملة متفاوت است. این تفاوت عبارت است از اینکه كتاب الملة، به‎طور کلی‎ ملت‎ و واضع‎ آن، علم مدنی و تحقیق‎ و تفحص درباره آن و تبیین آن را معرفی می‌کند؛ یعنی‎ این کتاب ملتی را که باید واضع شریعت برای هر امتی یا هر شهری یا در‎ هر زمانی مشروعیت ببخشد، ارائه نمی‌دهد، بلکه اصولی را که واضع ملت باید‎ بداند‎ و در وضع ملت از این اصول پیروی‎ کند‎، تبیین‎ می‌سازد؛ اما المدينة الفاضلة و السياسة المدنية، آرا‎ و افعالی‎ را معرفی می‌کند که گویی‎ به هر ملتی مشروعیت می‎بخشد یا سرمشقی به‎ دست‎ می‌دهد که هرکسی که می‌خواهد‎ هر‎ ملتی را‎ در‎ هر‎ امتی‎ یا در هر زمانی وضع‎ کند‎، باید به آن توجه داشته باشد؛ بنابراین ارائه آرا را در موجود‎ اول‎ و موجودات بعد از آن را آغاز‎ می‌کند، تااینکه به‎ موجودات‎ طبیعی می‌رسد و آرایی درباره موجودات‎ طبیعی‎ و انسان و گروه‎های انسانی ارائه‎ می‌دهد و مدینه و ملت فاضله را مطرح می‌کند و رئیس و اقسام‎ و مراتب‎ این مدینه یا ملت فاضله‎ را‎ معرفی‎ می‌کند و مدینه‎ها یا‎ ملت‎های‎ مخالف مدینه یا ملت‎ فاضله‎ را بیان می‌کند و اینکه ساکنان این مدینه چه کسانی‌اند و افعال‎ و آرایشان چیست را مشخص‎ می‌سازد<ref>ر.ک: همان، ص63-62</ref>.
این دو کتاب درباره موضوعاتی بحث می‌کنند‎ که‎ تا حدود زیادی یکسان هستند و متن‌هایشان در جاهای‎ متعددی انطباق دارند، اگرچه در‎ جاهای‎ دیگری‎ اختلاف وجود دارد. همچنان‎که کسی که در آن‌ها دقت نظر داشته‎ باشد، درمی‎یابد که هر‎ دوی‎ این کتاب‌ها درباره ملت نیز بحث می‌کنند، اما به روشی که با‎ شیوه‎ مؤلف‎ در كتاب‎ الملة متفاوت است. این تفاوت عبارت است از اینکه كتاب الملة، به‎طور کلی‎ ملت‎ و واضع‎ آن، علم مدنی و تحقیق‎ و تفحص درباره آن و تبیین آن را معرفی می‌کند؛ یعنی‎ این کتاب ملتی را که باید واضع شریعت برای هر امتی یا هر شهری یا در‎ هر زمانی مشروعیت ببخشد، ارائه نمی‌دهد، بلکه اصولی را که واضع ملت باید‎ بداند‎ و در وضع ملت از این اصول پیروی‎ کند‎، تبیین‎ می‌سازد؛ اما المدينة الفاضلة و السياسة المدنية، آرا‎ و افعالی‎ را معرفی می‌کند که گویی‎ به هر ملتی مشروعیت می‎بخشد یا سرمشقی به‎ دست‎ می‌دهد که هرکسی که می‌خواهد‎ هر‎ ملتی را‎ در‎ هر‎ امتی‎ یا در هر زمانی وضع‎ کند‎، باید به آن توجه داشته باشد؛ بنابراین ارائه آرا را در موجود‎ اول‎ و موجودات بعد از آن را آغاز‎ می‌کند، تااینکه به‎ موجودات‎ طبیعی می‌رسد و آرایی درباره موجودات‎ طبیعی‎ و انسان و گروه‌های انسانی ارائه‎ می‌دهد و مدینه و ملت فاضله را مطرح می‌کند و رئیس و اقسام‎ و مراتب‎ این مدینه یا ملت فاضله‎ را‎ معرفی‎ می‌کند و مدینه‌ها یا‎ ملت‎های‎ مخالف مدینه یا ملت‎ فاضله‎ را بیان می‌کند و اینکه ساکنان این مدینه چه کسانی‌اند و افعال‎ و آرایشان چیست را مشخص‎ می‌سازد<ref>ر.ک: همان، ص63-62</ref>.


مقایسه دو کتاب المدينة الفاضلة و السياسة‎ المدنية با كتاب‎ الملة‎ نشان می‌دهد‎ که‎ [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی‎]] در المدينة الفاضلة و السياسة‎ المدنية، دو مثال از ملت ارائه می‌دهد؛ یعنی آراء و افعال ازپیش‎تعیین‎شده و مشخصی‎ را‎ وضع می‌کند؛ گویی که آن را‎ برای‎ مدینه‎ یا‎ هر‎ امتی در هر زمانی‎ مشروع می‌سازد؛ اما كتاب الملة درباره علم مدنی‌ای و به‎طور کلی درباره اینکه‎ ملت چیست؟ واضع آن کیست؟ و اقسام آن‎ چیست؟ تفحص و تحقیق‎ می‌کند. همچنین‎ درباره نمونه‎های اقسام مدینه و مراتب آن‎ در‎ جهان‎ و قوای‎ نفسانی‎ و اعضای‎ بدن انسان‎ بحث می‌کند؛ بنابراین كتاب الملة درباره اصولی به بحث می‌پردازد که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] ترکیب‎ کتاب‌های المدينة الفاضلة و السياسة المدنية را بر اساس این اصول بنا نهاده است‎ و نیز‎ روشی که وی در این دو کتاب به کار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص63</ref>.
مقایسه دو کتاب المدينة الفاضلة و السياسة‎ المدنية با كتاب‎ الملة‎ نشان می‌دهد‎ که‎ [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی‎]] در المدينة الفاضلة و السياسة‎ المدنية، دو مثال از ملت ارائه می‌دهد؛ یعنی آراء و افعال ازپیش‎تعیین‎شده و مشخصی‎ را‎ وضع می‌کند؛ گویی که آن را‎ برای‎ مدینه‎ یا‎ هر‎ امتی در هر زمانی‎ مشروع می‌سازد؛ اما كتاب الملة درباره علم مدنی‌ای و به‎طور کلی درباره اینکه‎ ملت چیست؟ واضع آن کیست؟ و اقسام آن‎ چیست؟ تفحص و تحقیق‎ می‌کند. همچنین‎ درباره نمونه‌های اقسام مدینه و مراتب آن‎ در‎ جهان‎ و قوای‎ نفسانی‎ و اعضای‎ بدن انسان‎ بحث می‌کند؛ بنابراین كتاب الملة درباره اصولی به بحث می‌پردازد که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] ترکیب‎ کتاب‌های المدينة الفاضلة و السياسة المدنية را بر اساس این اصول بنا نهاده است‎ و نیز‎ روشی که وی در این دو کتاب به کار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص63</ref>.


یکی دیگر از بخش‎های این اثر، رساله «دعاء عظيم» است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در این رساله نمونه‌ای‎ از تعظیم و اعزاز را در ناحیه افعال زبانی در قالب دعاهایی‎ کوتاه در مجموعه‌ای‎ گردآوری‎ نـموده و نـیایشی فـیلسوفانه را رقم زده‎ است‎. البته برخی‎ از‎ این‎ دعاها درخواست چیزی‎ از‎ حق مـتعال نـیست و تنها تسبیح و تحمید الهی است یا عرض حال بنده‌ای گرفتار<ref>ر.ک: کمپانی زارع، مهدی، ص69</ref>.
یکی دیگر از بخش‎های این اثر، رساله «دعاء عظيم» است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در این رساله نمونه‌ای‎ از تعظیم و اعزاز را در ناحیه افعال زبانی در قالب دعاهایی‎ کوتاه در مجموعه‌ای‎ گردآوری‎ نـموده و نـیایشی فـیلسوفانه را رقم زده‎ است‎. البته برخی‎ از‎ این‎ دعاها درخواست چیزی‎ از‎ حق مـتعال نـیست و تنها تسبیح و تحمید الهی است یا عرض حال بنده‌ای گرفتار<ref>ر.ک: کمپانی زارع، مهدی، ص69</ref>.


مقصود از افعال در كتاب الملة، چنان‎که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]]‎ معتقد است، فقط افعال‎ بدنی‎ نیست، بلکه‎ افعال زبان نیز هست، مثل ادعیه‎ و یادداشت‎ها؛ بنابراین عجیب نیست که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] دعاء را تألیف کرده باشد‎ تا در آن مقصودش را از «گفته‎هایی که خداوند با آن‌ها‎، تعظیم‎ می‌شود» در كتاب الملة تبیین سازد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص32؛ علی‌محمدی، علی، ص65</ref>.
مقصود از افعال در كتاب الملة، چنان‎که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]]‎ معتقد است، فقط افعال‎ بدنی‎ نیست، بلکه‎ افعال زبان نیز هست، مثل ادعیه‎ و یادداشت‎ها؛ بنابراین عجیب نیست که [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] دعاء را تألیف کرده باشد‎ تا در آن مقصودش را از «گفته‌هایی که خداوند با آن‌ها‎، تعظیم‎ می‌شود» در كتاب الملة تبیین سازد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص32؛ علی‌محمدی، علی، ص65</ref>.


من الأسئلة اللامعة و الأجوبة الجامعة، آخرین بخش این اثر است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در این رساله به‎ اخـبار پیـامبران گـذشته از آدم‎ تا‎ خاتم می‌پردازد و مـرجع نـقل عـموم آن نیز کتب اخبار و قصص است. در انتساب‎ آن‎ به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] تردید جدی وجود‎ دارد‎؛ به‎ویژه‎ اینکه‎ در‎ فهرست‎های قدیمی آثار وی نامی از‎ این‎ رسـاله مـوجود نیست و محتوا و قلم آن با نوشته‎های دیگر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] همخوانی نـدارد‎<ref>ر.ک: کمپانی زارع، مهدی، ص69</ref>.
من الأسئلة اللامعة و الأجوبة الجامعة، آخرین بخش این اثر است. [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] در این رساله به‎ اخـبار پیـامبران گـذشته از آدم‎ تا‎ خاتم می‌پردازد و مـرجع نـقل عـموم آن نیز کتب اخبار و قصص است. در انتساب‎ آن‎ به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] تردید جدی وجود‎ دارد‎؛ به‎ویژه‎ اینکه‎ در‎ فهرست‎های قدیمی آثار وی نامی از‎ این‎ رسـاله مـوجود نیست و محتوا و قلم آن با نوشته‌های دیگر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] همخوانی نـدارد‎<ref>ر.ک: کمپانی زارع، مهدی، ص69</ref>.


شاید بتوان این اثر را به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] انتساب کرد؛ زیرا او در كتاب‎ الملة، هنگام برشمردن انواع «آرایی که در الملة الفاضله» وجود دارد، می‌گوید: «نوع‎ دوم‎ آرایی‎ است که به مدد آن‌ها، انبیا و ملوک فاضل و رؤسای نیکو و امامان هدایت و حقیقت، یعنی کسانی‎ که به‎صورت متوالی در زمان گذشته بوده‌اند، توصیف می‌شوند و داستان مشترک‎ همه آن‌ها و سرنوشت و اعمال خیر‎ اختصاصی‎ هرکدام... بیان می‌شود». ظاهراً این‎گونه آرا باید از اخبار انبیا، ملوک گذشته و کتاب‌های تاریخ‎ و داستان‌ها اخذ شده باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص34؛ علی‌محمدی، علی، ص65</ref>.
شاید بتوان این اثر را به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابی]] انتساب کرد؛ زیرا او در كتاب‎ الملة، هنگام برشمردن انواع «آرایی که در الملة الفاضله» وجود دارد، می‌گوید: «نوع‎ دوم‎ آرایی‎ است که به مدد آن‌ها، انبیا و ملوک فاضل و رؤسای نیکو و امامان هدایت و حقیقت، یعنی کسانی‎ که به‎صورت متوالی در زمان گذشته بوده‌اند، توصیف می‌شوند و داستان مشترک‎ همه آن‌ها و سرنوشت و اعمال خیر‎ اختصاصی‎ هرکدام... بیان می‌شود». ظاهراً این‎گونه آرا باید از اخبار انبیا، ملوک گذشته و کتاب‌های تاریخ‎ و داستان‌ها اخذ شده باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص34؛ علی‌محمدی، علی، ص65</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش