۹٬۷۰۰
ویرایش
ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
added Category:واژه‌‌شناسان using HotCat
جز (added Category:واژه‌‌شناسان using HotCat) |
|||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00472.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:NUR00472.jpg|بندانگشتی|ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" | | ! نام!! data-type="authorName" |ابن انباری، عبدالرحمن بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|ابن انباری (ابهام زدایی)}} | |||
'''ابوالبرکات کمال‌الدین عبدالرحمن ابن محمد انباری''' (513-577ق)، نحوی، لغت شناس، فقیه و محدث. | |||
==ولادت== | |||
== | |||
ابن انباری در 4 ربيع‌الثانى 513 / 15 ژوئيه 1119، در شهر انبار به دنيا آمد. | ابن انباری در 4 ربيع‌الثانى 513 / 15 ژوئيه 1119، در شهر انبار به دنيا آمد. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
وى در مقام استادى، نفسى گرم و مبارک داشت؛ چنان‌كه هركس نزد وى شاگردى كرد، از مشاهير شد. | وى در مقام استادى، نفسى گرم و مبارک داشت؛ چنان‌كه هركس نزد وى شاگردى كرد، از مشاهير شد. | ||
== | == ویژگی‌های ابن انباری == | ||
انبارى مردى سخت ديندار و پارسا و زاهدى مخلص و بى‌پيرايه بود. او از هياهوى نظامیه روى برتافت و در گوشه عزلت نشست. به نوشته قفطى در رباطى در شرق بغداد، در محله خاتونيه خارجه مسكن گزيد. در همین رباط بود كه یک سال پيش از مرگش، ابن دبيثى از وى ديدار كرد و ابياتى چند از او شنيد. | انبارى مردى سخت ديندار و پارسا و زاهدى مخلص و بى‌پيرايه بود. او از هياهوى نظامیه روى برتافت و در گوشه عزلت نشست. به نوشته قفطى در رباطى در شرق بغداد، در محله خاتونيه خارجه مسكن گزيد. در همین رباط بود كه یک سال پيش از مرگش، ابن دبيثى از وى ديدار كرد و ابياتى چند از او شنيد. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
او از جمله كسانى بود كه با شيخ ابونجيب در خلوت نشست. یک‌بار خليفه المستضى بالله، 500 دينار برای او فرستاد، اما انبارى هديه خليفه را نپذيرفت و از قبول آن برای فرزند خویش هم خوددارى كرد. | او از جمله كسانى بود كه با شيخ ابونجيب در خلوت نشست. یک‌بار خليفه المستضى بالله، 500 دينار برای او فرستاد، اما انبارى هديه خليفه را نپذيرفت و از قبول آن برای فرزند خویش هم خوددارى كرد. | ||
در حالات او، آنچه غريب به نظر مى‌رسد، روايت ابن زبير (ص9) است كه مى‌گوید: وى به اندلس سفر كرد و تا اشبيليه پيش رفت و چندى در آن شهر مقام كرد. این روايت بدان سبب شهرت يافت كه مورد استناد [[سيوطى]] قرار گرفت، اما در هر حال، این روايت، با تصريحاتى كه درباره خوى | در حالات او، آنچه غريب به نظر مى‌رسد، روايت ابن زبير (ص9) است كه مى‌گوید: وى به اندلس سفر كرد و تا اشبيليه پيش رفت و چندى در آن شهر مقام كرد. این روايت بدان سبب شهرت يافت كه مورد استناد [[سيوطى]] قرار گرفت، اما در هر حال، این روايت، با تصريحاتى كه درباره خوى گوشير او داريم، منافات دارد. | ||
وى از آغاز، تربيتى دينى يافت و در مدرسه نظامیه نيز به مطالعه در علوم دينى، به‌خصوص آيين شافعى همت گماشت. از آثار او چندين کتاب، از جمله «هداية الذاهب» و نيز «بداية الهداية» در همین باب است. وى از گروهى چون محمد بن محمد بن عطاف، ابن خيرون و احمد بن ابى‌نصر بن نظام‌الملک، روايت حديث كرده است و گروهى چون عمر قرشى و ابوبكر حازمى از او استماع حديث كرده‌اند. | وى از آغاز، تربيتى دينى يافت و در مدرسه نظامیه نيز به مطالعه در علوم دينى، به‌خصوص آيين شافعى همت گماشت. از آثار او چندين کتاب، از جمله «هداية الذاهب» و نيز «بداية الهداية» در همین باب است. وى از گروهى چون محمد بن محمد بن عطاف، ابن خيرون و احمد بن ابى‌نصر بن نظام‌الملک، روايت حديث كرده است و گروهى چون عمر قرشى و ابوبكر حازمى از او استماع حديث كرده‌اند. | ||
علاوه بر این او را غالباً | علاوه بر این او را غالباً «فقيه» خوانده‌اند و بى‌گمان وى فقه را همراه با نحو در نظامیه تدريس مى‌كرده است. بااين‌همه، وى را غالباً استاد نحو دانسته‌اند. به‌جرأت مى‌توان گفت كه وى عمده شهرت خویش را مديون کتاب «أسرار العربية» است؛ زيرا بيشتر نویسندگان، حتى كسانى كه از ذكر فهرست آثار او خوددارى كرده‌اند، نام این کتاب را در شرح احوالش آورده و به فايده و سهولت آن اشاره كرده‌اند. اثر ديگر او «نزهة الألباء في طبقات الأدباء» است كه از منابع ياقوت بوده است. | ||
از کتاب‌هاى موجود و نام کتاب‌هاى مفقود او برمى‌آيد كه وى بيشتر اوقاتش را صرف تأليف در علم نحو مى‌كرده است. روش او عموماًهمان است كه در کتاب «انصاف» به چشم مى‌خورد؛ وى مى‌كوشد قواعد و اصول فقهى و نحوى را به هم پيوند دهد؛ ازهمین‌رو شيوه او در برداشت‌هاى نحوى بيشتر به شيوه فقيهان شبيه است. بااين‌همه، نمى‌توان او را صاحب مكتب خاصى به شمار آورد. ادعاى خود او درباره «ابتكار اصول نحو» چندان مقبول نيست. به‌هرحال، کتاب انصاف او، شايد بهترين کتابى باشد كه در باب خلاف میان دو مكتب كوفى و بصرى نوشته شده و هنوز مورد استفاده پژوهشگران است. | از کتاب‌هاى موجود و نام کتاب‌هاى مفقود او برمى‌آيد كه وى بيشتر اوقاتش را صرف تأليف در علم نحو مى‌كرده است. روش او عموماًهمان است كه در کتاب «انصاف» به چشم مى‌خورد؛ وى مى‌كوشد قواعد و اصول فقهى و نحوى را به هم پيوند دهد؛ ازهمین‌رو شيوه او در برداشت‌هاى نحوى بيشتر به شيوه فقيهان شبيه است. بااين‌همه، نمى‌توان او را صاحب مكتب خاصى به شمار آورد. ادعاى خود او درباره «ابتكار اصول نحو» چندان مقبول نيست. به‌هرحال، کتاب انصاف او، شايد بهترين کتابى باشد كه در باب خلاف میان دو مكتب كوفى و بصرى نوشته شده و هنوز مورد استفاده پژوهشگران است. | ||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۷: | ||
[[الإنصاف في مسائل الخلاف بین النحو البصریین و الکوفیین]] | [[الإنصاف في مسائل الخلاف بین النحو البصریین و الکوفیین]] | ||
[[رسا‌لتا‌ن لإبن الأنبا‌ري]] | |||
[[أسرار العربیة]] | [[أسرار العربیة]] | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:ادیبان]] | |||
[[رده: | [[رده:محدثان]] | ||
[[رده:واژه‌‌شناسان]] | |||