۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
یکصدوسیزده سند از روابط فرهنگی - تجاری ایران و هند (1289-1329خورشیدی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۵۲
، ۲۳ اوت ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'یت' به 'یت'
جز (جایگزینی متن - 'یخ' به 'یخ') |
جز (جایگزینی متن - 'یت' به 'یت') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده در مقدمه از رابطه تاریخی ایران و هند سخن به میان آورده و پیشینه آن را به هزاره سوم و دوم قبل از میلاد در نظر میگیرد. این روابط در عصر ساسانیان بهخصوص در پایان آن، تجدید و گسترش یافته است و با ایجاد امپراتوری قدرتمند گورکانیان هندی، روابط ایرانیان و هند وارد مرحله جدیدی شد. سردمداران این دو کشور بسیار به یکدیگر نزدیک شده بودند و این همکاری تا جایی گسترش پیدا کرده بود که تا اعماق زندگی مردم نفوذ یافته بود. مهمترین مظاهر نفوذ فرهنگی را | نویسنده در مقدمه از رابطه تاریخی ایران و هند سخن به میان آورده و پیشینه آن را به هزاره سوم و دوم قبل از میلاد در نظر میگیرد. این روابط در عصر ساسانیان بهخصوص در پایان آن، تجدید و گسترش یافته است و با ایجاد امپراتوری قدرتمند گورکانیان هندی، روابط ایرانیان و هند وارد مرحله جدیدی شد. سردمداران این دو کشور بسیار به یکدیگر نزدیک شده بودند و این همکاری تا جایی گسترش پیدا کرده بود که تا اعماق زندگی مردم نفوذ یافته بود. مهمترین مظاهر نفوذ فرهنگی را میتوان در گسترش زبان و ادبیات فارسی در هند و هنر هند و ایرانی مانند نقاشی و معماری دید. | ||
این ارتباطات در زمان شاهان صفوی بهخاطر اوضاع نابسامان سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران در آن دوره باعث شد بهگونهای دیگر نمود پیدا کند. ایرانیان به دنبال محیطی امن و آرام بودند، لذا روانه کشور هند شدند. | این ارتباطات در زمان شاهان صفوی بهخاطر اوضاع نابسامان سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران در آن دوره باعث شد بهگونهای دیگر نمود پیدا کند. ایرانیان به دنبال محیطی امن و آرام بودند، لذا روانه کشور هند شدند. | ||