موسوی غروی، محمدجواد: تفاوت میان نسخه‌ها

موسوی غروی، شیوه تحصیلش را این‎چنین توضیح می‌دهد: «اینجانب از آغاز تحصیل به حفظ قرآن پرداختم. هنگام تعلم قواعد و ادبیات عرب، تمام اشعاری که در کتب ادبی مورد استشهاد بود، به حافظه می‌سپردم... نهج‎البلاغه و بسیاری از روایات چهار کتاب [کتب اربعه شیعه] و کتب صدوق را حفظ کردم. قصائد سبعه ابن ابی الحدید و قصیده برده و قصیده فرزدق در مدح حضرت سجاد(ع) و قصیده شنفری و اشعار شعراء نامی عرب و اکثر دیوان متنبی و اشعار حکماء ادب فارسی مانند مولوی، سعدی، حافظ، سنایی و سائر شعرای معروف، هرچه را پسندیدم، حفظ نمودم. دوره بحارالانوار را مطالعه و اخباری که مورد استشهاد واقع می‎شد حفظ کردم و بسیاری از متون کلمات علماء را در مطالب عدیده و اکثر منظومه منطق و منظومه حکمت سبزواری را از بر نمودم. سرانجام در سن بیست‎وپنج سالگی حدود چهل هزار روایت در حافظه داشتم.»<ref>ر.ک: همان، صفحه یب</ref>

وی از کوششش در پیرایش فقه شیعه و ارائه شیوه نوین در نگرش به این مسئله و تبلیغ و ترویج نماز جمعه در میان مردم به‎عنوان عوامل مخالفت و اهانت برخی، به خودش یاد می‌کند.<ref>ر.ک: همان، صفحات یو تا یط</ref> او همچنین فراهم کردن مخارج زندگی از طریق تجارت در کنار تحصیل علم را از ویژگی‎های خود می‎شمرد و یادآور می‎شود که کتابی به نام «کار در اسلام» نوشته است. مبارزه با توطئه استعماری تغییر خط فارسی و ایجاد وحدت میان مسلمانان از دیگر کارهایی است که او در زندگی‌اش بر روی آن تمرکز کرده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه یط</ref>