۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دیوان وثوقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ی‌ن' به 'ی‌ن'
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ن' به 'ی‌ن') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه اول و دوم، ضمن اشاره کوتاهی به | در مقدمه اول و دوم، ضمن اشاره کوتاهی به زندگی‌نامه نویسنده، به ویژگی اشعار وی اشاره گردیده<ref>ر.ک: مقدمه اول و دوم، ص5-17</ref> و در مقدمه سوم، استاد جمال رضایی، چگونگی تقدیم قطعه «نوروز فرخجسته» را به خدمت استاد [[وثوقی، کيومرث|کیومرث وثوقی]]، شرح داده است.<ref>ر.ک: مقدمه سوم، ص18-21</ref>. | ||
شعر [[وثوقی، کيومرث|وثوقی]] زبان احساس و اندیشه اوست. سروده‌هایش روشن، فصیح، روان، ساده و دلنشین است و حاصل برداشتهای ذهنی و احساسی و روزشمار زندگی او در برخورد با مسائل و زمینه‌های حیات فردی و اجتماعی است. معانی بدیع را در قالب شعر، چون نگین بر انگشتری قرص و محکم جای داده و لغات و کلمات را در محل و معنای خود، بهکار گرفته و شعر را از نثر، سادهتر و روانتر، سروده است: | شعر [[وثوقی، کيومرث|وثوقی]] زبان احساس و اندیشه اوست. سروده‌هایش روشن، فصیح، روان، ساده و دلنشین است و حاصل برداشتهای ذهنی و احساسی و روزشمار زندگی او در برخورد با مسائل و زمینه‌های حیات فردی و اجتماعی است. معانی بدیع را در قالب شعر، چون نگین بر انگشتری قرص و محکم جای داده و لغات و کلمات را در محل و معنای خود، بهکار گرفته و شعر را از نثر، سادهتر و روانتر، سروده است: | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
{{ب|''خوشهچینی سازگار طبع روشن نیست نیست ''|2=''خوشه‌ای نایاب و دور از دسترس باید مرا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>. | {{ب|''خوشهچینی سازگار طبع روشن نیست نیست ''|2=''خوشه‌ای نایاب و دور از دسترس باید مرا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص12-13</ref>. | ||
او مانند همه نازکطبعان و شکستهدلان، از جور روزگار | او مانند همه نازکطبعان و شکستهدلان، از جور روزگار می‌نالد و می‌گوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''مرغ جانها را کند دلتنگ، تنگیهای دهر ''|2=''روزگار آزرده «روشن» خاطر شاد مرا''<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>}}{{پایان شعر}}. | {{ب|''مرغ جانها را کند دلتنگ، تنگیهای دهر ''|2=''روزگار آزرده «روشن» خاطر شاد مرا''<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>}}{{پایان شعر}}. | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
{{ب|''تا با تن و جان ما درآمیزی''|2=''ای پیک خجسته دیار دور''}} | {{ب|''تا با تن و جان ما درآمیزی''|2=''ای پیک خجسته دیار دور''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
و بنگرید که تا چه پایه زیبا بهار و خزان عمر را | و بنگرید که تا چه پایه زیبا بهار و خزان عمر را می‌نمایاند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''خزان سال جوان را بود بهار بهار''|2=''بهار سال بود پیر را خزان خزان''<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>}}{{پایان شعر}}. | {{ب|''خزان سال جوان را بود بهار بهار''|2=''بهار سال بود پیر را خزان خزان''<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>}}{{پایان شعر}}. | ||