پرش به محتوا

الفوائد المنتقاة و الغرائب الحسان عن الشيوخ الكوفيين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ی‎خ' به 'ی‌خ'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ر' به 'ی‌ر')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎خ' به 'ی‌خ')
خط ۵۹: خط ۵۹:
این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که به‎حسب شماره‎گذاری محقق کتاب به چهل‎وسه فایده می‌رسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیده‌اند. این اثر شامل احادیث تصفیه شده و غرائب حسان در حدیث است و همچنین بعضی اقوال و ابیات شعری را که در نطاق «الرقائق» است دربر دارد. بعلاوه حکم و مواعظی که در این اثر هست. اغلب احادیث وارده در این جزء به لحاظ متنی و سندی صحیح هستند. درباره برخی دیگر نیز ادعا شده که از احادیث هستند که این ادعا صحیح نیست.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/21 ر.ک: همان، ص21-22]</ref>
این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که به‎حسب شماره‎گذاری محقق کتاب به چهل‎وسه فایده می‌رسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیده‌اند. این اثر شامل احادیث تصفیه شده و غرائب حسان در حدیث است و همچنین بعضی اقوال و ابیات شعری را که در نطاق «الرقائق» است دربر دارد. بعلاوه حکم و مواعظی که در این اثر هست. اغلب احادیث وارده در این جزء به لحاظ متنی و سندی صحیح هستند. درباره برخی دیگر نیز ادعا شده که از احادیث هستند که این ادعا صحیح نیست.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/21 ر.ک: همان، ص21-22]</ref>


حدیث اول در این اثر، در کتاب «تاریخ اربل» وارد شده است. نرسی در آنجا می‌گوید: «أخبرنا الشریف ابوعبدالله محمد بن علی بن الحسن بن علی بن الحسین الحسینی، قال: حدّثنا ابوالحسن علی بن عبدالرحمن بن ابی السری البکائی، قراءة علیه سنة ثلاث و سبعین و ثلاثمائة...» او سند روایتش را به حدیث [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] می‌رساند که فرمود: «عهد الیّ النبی الامی(ص) انه لا یحبک الا مؤمن و لا یبغضک الا منافق» با دیدن این سند است که به صیغه جدیدی از اسم ابی‎عبدالله علوی برمی‎خوریم؛ که جدش در آن به‎جای عبدالرحمن، حسن ذکر شده است و به شریف تعریف شده....<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/22 ر.ک: همان، ص22]</ref>
حدیث اول در این اثر، در کتاب «تاریخ اربل» وارد شده است. نرسی در آنجا می‌گوید: «أخبرنا الشریف ابوعبدالله محمد بن علی بن الحسن بن علی بن الحسین الحسینی، قال: حدّثنا ابوالحسن علی بن عبدالرحمن بن ابی السری البکائی، قراءة علیه سنة ثلاث و سبعین و ثلاثمائة...» او سند روایتش را به حدیث [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] می‌رساند که فرمود: «عهد الیّ النبی الامی(ص) انه لا یحبک الا مؤمن و لا یبغضک الا منافق» با دیدن این سند است که به صیغه جدیدی از اسم ابی‎عبدالله علوی برمی‌خوریم؛ که جدش در آن به‎جای عبدالرحمن، حسن ذکر شده است و به شریف تعریف شده....<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/22 ر.ک: همان، ص22]</ref>


همچنان که محقق اشاره کرده یکی از ویژگی‎های کتاب این است که برخی روایات کتاب همچون یا علی «انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی» مکرر تکرار شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/55 ر.ک: متن کتاب، ص55]، [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/57 57]، 61 و 65</ref>
همچنان که محقق اشاره کرده یکی از ویژگی‎های کتاب این است که برخی روایات کتاب همچون یا علی «انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی» مکرر تکرار شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/55 ر.ک: متن کتاب، ص55]، [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/39253/1/57 57]، 61 و 65</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش