پرش به محتوا

التفسير البنائي للقرآن الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ت' به 'ی‌ت')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۱: خط ۴۱:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
بدون شک، مفسران، روش‎ها و شیوه‌های گوناگونی را در قرائت معنی و اسلوب و لفظ قرآن برگزیده‎اند و این تفاوت‎ها گاهی به تفاوت دوره تاریخی و مکان جغرافیایی‌ای برمی‎گردد که مفسر در آن زیست کرده است. ازاین‎رو ممکن است یک مفسر به یک تفسیر جامع و کاملی که بتوان به‎وسیله آن بی‌نیاز از دیگر تفاسیر شد، دست نیابد و نتواند کلام خدا را در معانی دقیقش روشن سازد. این کتاب پنج جلدی، در واقع قرائتی است از سوره‌های قرآن کریم و تمامی سوره‌ها را هم در بر دارد. قصد مؤلف در این اثر، تفسیر هر سوره از قرآن در کلیتش است؛ او خواهان نشان دادن ارتباط ظاهری یا خفی میان آیات و کلمات سوره، مقاطع آن، بیان انسجام لفظی و معنوی و فنی‌ای که باعث شده این تعداد از آیه، یک سوره را تشکیل دهند و... است. اساسا دلیل نام‎گذاری این اثر به تفسیر بنائی نیز همین امر است. واقع امر این است که این شیوه از نگارش بر دیدگاهی که از فن و دلالت باهم در راستای رسم هندسه سوره و ساختمان بنایی آن نشأت گرفته باشد، استوار است. از طریق این ساختمان کلی در سوره است که می‎توان از میان کثرت ترکیبی موارد آن به رؤیت وحدت تشکیل‎دهنده آن رسید و همچنین می‎توان به مفهومی واحد از میان مفاهیم متعدد دست یافت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21755/1/5 ر.ک: سخن ناشر، ج1، ص5-6]</ref>.
بدون شک، مفسران، روش‎ها و شیوه‌های گوناگونی را در قرائت معنی و اسلوب و لفظ قرآن برگزیده‎اند و این تفاوت‎ها گاهی به تفاوت دوره تاریخی و مکان جغرافیایی‌ای برمی‎گردد که مفسر در آن زیست کرده است. ازاین‎رو ممکن است یک مفسر به یک تفسیر جامع و کاملی که بتوان به‎وسیله آن بی‌نیاز از دیگر تفاسیر شد، دست نیابد و نتواند کلام خدا را در معانی دقیقش روشن سازد. این کتاب پنج جلدی، در واقع قرائتی است از سوره‌های قرآن کریم و تمامی سوره‌ها را هم در بر دارد. قصد مؤلف در این اثر، تفسیر هر سوره از قرآن در کلیتش است؛ او خواهان نشان دادن ارتباط ظاهری یا خفی میان آیات و کلمات سوره، مقاطع آن، بیان انسجام لفظی و معنوی و فنی‌ای که باعث شده این تعداد از آیه، یک سوره را تشکیل دهند و... است. اساسا دلیل نام‎گذاری این اثر به تفسیر بنائی نیز همین امر است. واقع امر این است که این شیوه از نگارش بر دیدگاهی که از فن و دلالت باهم در راستای رسم هندسه سوره و ساختمان بنایی آن نشأت گرفته باشد، استوار است. از طریق این ساختمان کلی در سوره است که می‌توان از میان کثرت ترکیبی موارد آن به رؤیت وحدت تشکیل‎دهنده آن رسید و همچنین می‌توان به مفهومی واحد از میان مفاهیم متعدد دست یافت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21755/1/5 ر.ک: سخن ناشر، ج1، ص5-6]</ref>.


نویسنده این کتاب، ظواهر تعبیری و سیاقی متنوعی که در قرآن یافته را به‎کار گرفته تا قاری را به مشاهده هدف قرآنی که همان اقبال به حق و استمساک به صراط مستقیم باشد، برساند و وی را از روش‎های باطل و معوج ناحق بازدارد. از این جهت است که تفسیر بنائی، ترکیبی است از هندسه بنائی و فن و معنی و اراده تبصیر و این مزیت اختصاصی این کتاب است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21755/1/6 ر.ک: همان، ص6]</ref>.
نویسنده این کتاب، ظواهر تعبیری و سیاقی متنوعی که در قرآن یافته را به‎کار گرفته تا قاری را به مشاهده هدف قرآنی که همان اقبال به حق و استمساک به صراط مستقیم باشد، برساند و وی را از روش‎های باطل و معوج ناحق بازدارد. از این جهت است که تفسیر بنائی، ترکیبی است از هندسه بنائی و فن و معنی و اراده تبصیر و این مزیت اختصاصی این کتاب است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21755/1/6 ر.ک: همان، ص6]</ref>.
خط ۴۹: خط ۴۹:
همان طور که در مقدمه ناشر هم بیان شده، سعی نویسنده در این کتاب بر نشان دادن وحدت عمومی سوره‌های قرآن بوده است؛ یعنی او هر سوره را به‎مثابه یک کل در نظر گرفته که به‎لحاظ فنی و مادی و معنوی میان آیات آن ارتباط وثیقی برقرار است. او از زوایای متنوعی به این امر نگاه کرده است؛ مثلا یکی از این جهات، نگاه به سوره از جهت موضوعات و اهداف آن است؛ یعنی سوره کریمه یکی از بناهای ذیل را از لحاظ پیوند موضوعاتش به افکار طرح‎شده در آن اتخاذ می‎کند: وحدت اندیشه و موضوع، وحدت اندیشه و تعدد موضوع، وحدت موضوع و تعدد اندیشه، تعدد اندیشه و موضوع.
همان طور که در مقدمه ناشر هم بیان شده، سعی نویسنده در این کتاب بر نشان دادن وحدت عمومی سوره‌های قرآن بوده است؛ یعنی او هر سوره را به‎مثابه یک کل در نظر گرفته که به‎لحاظ فنی و مادی و معنوی میان آیات آن ارتباط وثیقی برقرار است. او از زوایای متنوعی به این امر نگاه کرده است؛ مثلا یکی از این جهات، نگاه به سوره از جهت موضوعات و اهداف آن است؛ یعنی سوره کریمه یکی از بناهای ذیل را از لحاظ پیوند موضوعاتش به افکار طرح‎شده در آن اتخاذ می‎کند: وحدت اندیشه و موضوع، وحدت اندیشه و تعدد موضوع، وحدت موضوع و تعدد اندیشه، تعدد اندیشه و موضوع.


یکی دیگر از این جهات، نگاه به ساختمان سوره از حیث شکل است؛ یعنی یک سوره واحد را می‎توان از جهات بنای افقی آن، یعنی شروع سوره با یک موضوع و پایان یافتنش با همان موضوع در گذر از سلسله موضوعاتی متنوع، دید؛ یا می‎توان از لحاظ بنای طولی به آن نگریست؛ یعنی اینکه سوره با یک موضوع شروع می‎شود و اندک‎اندک در ضمن عرضه آن موضوع ادامه می‎یابد؛ به‎گونه‎ای که با پایان یافتن سوره، آن موضوع نیز پایان می‌پذیرد.
یکی دیگر از این جهات، نگاه به ساختمان سوره از حیث شکل است؛ یعنی یک سوره واحد را می‌توان از جهات بنای افقی آن، یعنی شروع سوره با یک موضوع و پایان یافتنش با همان موضوع در گذر از سلسله موضوعاتی متنوع، دید؛ یا می‌توان از لحاظ بنای طولی به آن نگریست؛ یعنی اینکه سوره با یک موضوع شروع می‎شود و اندک‎اندک در ضمن عرضه آن موضوع ادامه می‎یابد؛ به‎گونه‎ای که با پایان یافتن سوره، آن موضوع نیز پایان می‌پذیرد.
از دیگر منظرهای نگاه به یک سوره از لحاظ شکلی، نگاه به آن از دید مقطعی است. در نگاه مقطعی سوره، موضوعات متعددی را مطرح می‎کند که هرکدام از آنها با یک آیه یا بیشتر که در مقاطع همه آنها تکرار می‎شود، به سر می‎رسد؛ مانند آیه شریفه '''فبأي آلاء ربكما تكذبان'''، در سوره مبارکه الرحمن.
از دیگر منظرهای نگاه به یک سوره از لحاظ شکلی، نگاه به آن از دید مقطعی است. در نگاه مقطعی سوره، موضوعات متعددی را مطرح می‎کند که هرکدام از آنها با یک آیه یا بیشتر که در مقاطع همه آنها تکرار می‎شود، به سر می‎رسد؛ مانند آیه شریفه '''فبأي آلاء ربكما تكذبان'''، در سوره مبارکه الرحمن.


خارج از هدف و شکل، می‎توان سوره را از لحاظ علاقات و ارتباطات نیز بررسی کرد. در یک سوره ممکن است علاقات ذیل مطرح شود:
خارج از هدف و شکل، می‌توان سوره را از لحاظ علاقات و ارتباطات نیز بررسی کرد. در یک سوره ممکن است علاقات ذیل مطرح شود:


علاقه سببیت: منظور این است که برخی موضوعات در یک سوره به‎نحو سببیت برخی بر برخی دیگر مترتب می‎گردد؛ به‎نحوی که این موضوع سبب موضوع بعدی و مسبب از موضوع قبلی است.
علاقه سببیت: منظور این است که برخی موضوعات در یک سوره به‎نحو سببیت برخی بر برخی دیگر مترتب می‎گردد؛ به‎نحوی که این موضوع سبب موضوع بعدی و مسبب از موضوع قبلی است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش