پرش به محتوا

تجريد التوحيد المفيد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ش' به 'ی‌ش')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۴۰: خط ۴۰:
نویسنده در ادامه، ضمن بیان حقیقت قول قدریه و مجوس پیرامون ربوبیت خداوند، شرک را دو نوع شرک در الهیت و ربوبیت دانسته و سپس، به توضیح معنای آیه شریفه 165 سوره بقره: '''وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً يحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَ لَوْ يرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ‎''' (و برخى از مردم، در برابر خدا، همانندهایى [براى او] برمى‎گزینند و آنها را چون دوستى خدا، دوست می‌‏دارند، ولى کسانى که ایمان آورده‌‏اند، به خدا محبت بیشترى دارند. کسانى که [با برگزیدن بت‎ها، به خود] ستم نموده‌‏اند، اگر می‌‏دانستند هنگامى که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو [ها] از آنِ خداست و خدا سخت‏کیفر است)، پرداخته و سپس، ادله بطلان دلایل اهل شرک را بررسی نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص60-‎63</ref>.
نویسنده در ادامه، ضمن بیان حقیقت قول قدریه و مجوس پیرامون ربوبیت خداوند، شرک را دو نوع شرک در الهیت و ربوبیت دانسته و سپس، به توضیح معنای آیه شریفه 165 سوره بقره: '''وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً يحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَ لَوْ يرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ‎''' (و برخى از مردم، در برابر خدا، همانندهایى [براى او] برمى‎گزینند و آنها را چون دوستى خدا، دوست می‌‏دارند، ولى کسانى که ایمان آورده‌‏اند، به خدا محبت بیشترى دارند. کسانى که [با برگزیدن بت‎ها، به خود] ستم نموده‌‏اند، اگر می‌‏دانستند هنگامى که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو [ها] از آنِ خداست و خدا سخت‏کیفر است)، پرداخته و سپس، ادله بطلان دلایل اهل شرک را بررسی نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص60-‎63</ref>.


نویسنده خبیث‎ترین شرک‎ها را شرک در ربوبیت می‌داند؛ زیرا معتقد است که این شرک، متضمن تعطیل الهیت و ربوبیت و استناد خلق به غیر خدای سبحان است. وی معتقد است شرک قدریه نیز داخل در این باب بوده و به‎خاطر همین برخی صحابه، آنها را مانند مجوس دانسته‎اند<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>.
نویسنده خبیث‎ترین شرک‎ها را شرک در ربوبیت می‌داند؛ زیرا معتقد است که این شرک، متضمن تعطیل الهیت و ربوبیت و استناد خلق به غیر خدای سبحان است. وی معتقد است شرک قدریه نیز داخل در این باب بوده و به‎خاطر همین برخی صحابه، آنها را مانند مجوس دانسته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>.


وی در ادامه، با اشاره به روایاتی از پیامبر(ص) مبنی بر لعن یهود و نصارا به‎خاطر اینکه قبور انبیای خود را مساجد قرار داده‎اند، مردم را در زیارت قبور، به سه دسته زیر تقسیم کرده است:
وی در ادامه، با اشاره به روایاتی از پیامبر(ص) مبنی بر لعن یهود و نصارا به‎خاطر اینکه قبور انبیای خود را مساجد قرار داده‌اند، مردم را در زیارت قبور، به سه دسته زیر تقسیم کرده است:
# عده‎ای اموات را زیارت کرده و برای آنها دعا می‌کنند؛ که این همان زیارت شرعی است.
# عده‌ای اموات را زیارت کرده و برای آنها دعا می‌کنند؛ که این همان زیارت شرعی است.
# عده‎ای اموات را زیارت کرده و به‎واسطه آنها دعا می‌کنند؛ که نویسنده این قسم را شرک در الهیت و محبت دانسته است.
# عده‌ای اموات را زیارت کرده و به‎واسطه آنها دعا می‌کنند؛ که نویسنده این قسم را شرک در الهیت و محبت دانسته است.
# عده‎ای اموات را زیارت کرده و از آنها طلب حاجت می‌کنند؛ که شرک در ربوبیت دانسته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص67-‎70</ref>.  
# عده‌ای اموات را زیارت کرده و از آنها طلب حاجت می‌کنند؛ که شرک در ربوبیت دانسته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص67-‎70</ref>.  


از دیگر موضوعات و مطالبی که نویسنده به آنها پرداخته، عبارتند از: شرک در لفظ؛ شرک در ارادات و نیات؛ تقرب به خداوند به‎وسیله شفعا؛ حقیقت شرک؛ خصائص الهیت؛ شرک بودن تشبیه و تشبه؛ سوء ظن به خداوند؛ اقسام مردم در عبادت خداوند و استعانت از او؛ اصناف مردم در منفعت و حکمت عبادت؛ حقیقت عبادت و سر آن و..<ref>ر.ک: همان، ص71-‎120</ref>.  
از دیگر موضوعات و مطالبی که نویسنده به آنها پرداخته، عبارتند از: شرک در لفظ؛ شرک در ارادات و نیات؛ تقرب به خداوند به‎وسیله شفعا؛ حقیقت شرک؛ خصائص الهیت؛ شرک بودن تشبیه و تشبه؛ سوء ظن به خداوند؛ اقسام مردم در عبادت خداوند و استعانت از او؛ اصناف مردم در منفعت و حکمت عبادت؛ حقیقت عبادت و سر آن و..<ref>ر.ک: همان، ص71-‎120</ref>.  
خط ۶۳: خط ۶۳:
اصل سوم آن است که توحید بر دو قسم می‎باشد:
اصل سوم آن است که توحید بر دو قسم می‎باشد:
# توحید در ربوبیت، خالقیت، رازقیت و مانند آن؛ بدین معنا که خداوند به‎تنهایی خالق و رب عالم و رازق مخلوقات بوده و این اصلی است که حتی مشرکین نیز آن را پذیرفته و بدان اعتقاد دارند.
# توحید در ربوبیت، خالقیت، رازقیت و مانند آن؛ بدین معنا که خداوند به‎تنهایی خالق و رب عالم و رازق مخلوقات بوده و این اصلی است که حتی مشرکین نیز آن را پذیرفته و بدان اعتقاد دارند.
# توحید در عبادت؛ به معنای افراد و فرد بودن خداوند در جمیع عبادات. این قسمی است که مشرکین در آن، برای خداوند شریک قائل شده‎اند<ref>ر.ک: همان، ص190</ref>.
# توحید در عبادت؛ به معنای افراد و فرد بودن خداوند در جمیع عبادات. این قسمی است که مشرکین در آن، برای خداوند شریک قائل شده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص190</ref>.


نویسنده در اصل چهارم، با استفاده از آیات قرآن، به اثبات این امر پرداخته است که مشرکین اقرار دارند که خداوند خالق آنها بوده و آسمان‎ها و زمین را آفریده و رازقی است که زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون می‎آورد و تدبیرکننده امور بوده و مالک گوش‎ها و چشم‎ها و دل‎هاست.<ref>ر.ک: همان، ص192</ref>.
نویسنده در اصل چهارم، با استفاده از آیات قرآن، به اثبات این امر پرداخته است که مشرکین اقرار دارند که خداوند خالق آنها بوده و آسمان‎ها و زمین را آفریده و رازقی است که زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون می‎آورد و تدبیرکننده امور بوده و مالک گوش‎ها و چشم‎ها و دل‎هاست.<ref>ر.ک: همان، ص192</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش