۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یش' به 'یش') |
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
نویسنده در ادامه، ضمن بیان حقیقت قول قدریه و مجوس پیرامون ربوبیت خداوند، شرک را دو نوع شرک در الهیت و ربوبیت دانسته و سپس، به توضیح معنای آیه شریفه 165 سوره بقره: '''وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً يحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَ لَوْ يرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ''' (و برخى از مردم، در برابر خدا، همانندهایى [براى او] برمىگزینند و آنها را چون دوستى خدا، دوست میدارند، ولى کسانى که ایمان آوردهاند، به خدا محبت بیشترى دارند. کسانى که [با برگزیدن بتها، به خود] ستم نمودهاند، اگر میدانستند هنگامى که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو [ها] از آنِ خداست و خدا سختکیفر است)، پرداخته و سپس، ادله بطلان دلایل اهل شرک را بررسی نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص60-63</ref>. | نویسنده در ادامه، ضمن بیان حقیقت قول قدریه و مجوس پیرامون ربوبیت خداوند، شرک را دو نوع شرک در الهیت و ربوبیت دانسته و سپس، به توضیح معنای آیه شریفه 165 سوره بقره: '''وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً يحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَ لَوْ يرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ''' (و برخى از مردم، در برابر خدا، همانندهایى [براى او] برمىگزینند و آنها را چون دوستى خدا، دوست میدارند، ولى کسانى که ایمان آوردهاند، به خدا محبت بیشترى دارند. کسانى که [با برگزیدن بتها، به خود] ستم نمودهاند، اگر میدانستند هنگامى که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو [ها] از آنِ خداست و خدا سختکیفر است)، پرداخته و سپس، ادله بطلان دلایل اهل شرک را بررسی نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص60-63</ref>. | ||
نویسنده خبیثترین شرکها را شرک در ربوبیت میداند؛ زیرا معتقد است که این شرک، متضمن تعطیل الهیت و ربوبیت و استناد خلق به غیر خدای سبحان است. وی معتقد است شرک قدریه نیز داخل در این باب بوده و بهخاطر همین برخی صحابه، آنها را مانند مجوس | نویسنده خبیثترین شرکها را شرک در ربوبیت میداند؛ زیرا معتقد است که این شرک، متضمن تعطیل الهیت و ربوبیت و استناد خلق به غیر خدای سبحان است. وی معتقد است شرک قدریه نیز داخل در این باب بوده و بهخاطر همین برخی صحابه، آنها را مانند مجوس دانستهاند<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>. | ||
وی در ادامه، با اشاره به روایاتی از پیامبر(ص) مبنی بر لعن یهود و نصارا بهخاطر اینکه قبور انبیای خود را مساجد قرار | وی در ادامه، با اشاره به روایاتی از پیامبر(ص) مبنی بر لعن یهود و نصارا بهخاطر اینکه قبور انبیای خود را مساجد قرار دادهاند، مردم را در زیارت قبور، به سه دسته زیر تقسیم کرده است: | ||
# | # عدهای اموات را زیارت کرده و برای آنها دعا میکنند؛ که این همان زیارت شرعی است. | ||
# | # عدهای اموات را زیارت کرده و بهواسطه آنها دعا میکنند؛ که نویسنده این قسم را شرک در الهیت و محبت دانسته است. | ||
# | # عدهای اموات را زیارت کرده و از آنها طلب حاجت میکنند؛ که شرک در ربوبیت دانسته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص67-70</ref>. | ||
از دیگر موضوعات و مطالبی که نویسنده به آنها پرداخته، عبارتند از: شرک در لفظ؛ شرک در ارادات و نیات؛ تقرب به خداوند بهوسیله شفعا؛ حقیقت شرک؛ خصائص الهیت؛ شرک بودن تشبیه و تشبه؛ سوء ظن به خداوند؛ اقسام مردم در عبادت خداوند و استعانت از او؛ اصناف مردم در منفعت و حکمت عبادت؛ حقیقت عبادت و سر آن و..<ref>ر.ک: همان، ص71-120</ref>. | از دیگر موضوعات و مطالبی که نویسنده به آنها پرداخته، عبارتند از: شرک در لفظ؛ شرک در ارادات و نیات؛ تقرب به خداوند بهوسیله شفعا؛ حقیقت شرک؛ خصائص الهیت؛ شرک بودن تشبیه و تشبه؛ سوء ظن به خداوند؛ اقسام مردم در عبادت خداوند و استعانت از او؛ اصناف مردم در منفعت و حکمت عبادت؛ حقیقت عبادت و سر آن و..<ref>ر.ک: همان، ص71-120</ref>. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
اصل سوم آن است که توحید بر دو قسم میباشد: | اصل سوم آن است که توحید بر دو قسم میباشد: | ||
# توحید در ربوبیت، خالقیت، رازقیت و مانند آن؛ بدین معنا که خداوند بهتنهایی خالق و رب عالم و رازق مخلوقات بوده و این اصلی است که حتی مشرکین نیز آن را پذیرفته و بدان اعتقاد دارند. | # توحید در ربوبیت، خالقیت، رازقیت و مانند آن؛ بدین معنا که خداوند بهتنهایی خالق و رب عالم و رازق مخلوقات بوده و این اصلی است که حتی مشرکین نیز آن را پذیرفته و بدان اعتقاد دارند. | ||
# توحید در عبادت؛ به معنای افراد و فرد بودن خداوند در جمیع عبادات. این قسمی است که مشرکین در آن، برای خداوند شریک قائل | # توحید در عبادت؛ به معنای افراد و فرد بودن خداوند در جمیع عبادات. این قسمی است که مشرکین در آن، برای خداوند شریک قائل شدهاند<ref>ر.ک: همان، ص190</ref>. | ||
نویسنده در اصل چهارم، با استفاده از آیات قرآن، به اثبات این امر پرداخته است که مشرکین اقرار دارند که خداوند خالق آنها بوده و آسمانها و زمین را آفریده و رازقی است که زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون میآورد و تدبیرکننده امور بوده و مالک گوشها و چشمها و دلهاست.<ref>ر.ک: همان، ص192</ref>. | نویسنده در اصل چهارم، با استفاده از آیات قرآن، به اثبات این امر پرداخته است که مشرکین اقرار دارند که خداوند خالق آنها بوده و آسمانها و زمین را آفریده و رازقی است که زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون میآورد و تدبیرکننده امور بوده و مالک گوشها و چشمها و دلهاست.<ref>ر.ک: همان، ص192</ref>. |
ویرایش