۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هه' به 'هه') |
جز (جایگزینی متن - 'یا' به 'یا') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
دوران زندگی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]]، مقارن با خلافت شش تن از خلفای بنیعباس بوده است. در این میان المستضی (575-566ق) - که در زمان او [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] به اوج شهرت رسیده بود - بهعنوان بزرگترین واعظ حنبلیان شناخته میشود و خلیفه بهشدت تحت تأثیر سخنرانیها و مواعظ وی بـوده اسـت. در زمان المـستضی، حکومت فاطمیه مصر سقوط میکند. [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در اینباره کتابی با عنوان «النصر علی مصر» نوشت و در حـضور خلیفه خواند، اما «المصباح المـضيء في دولة المـستضيء»، دقیقاً معلوم نیست که در این زمان، یا بعد از آن نگاشته است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/409/155 ر.ک: دهقانی، مهدیه، ص156-155]</ref>. تنها [[ابراهيم، ناجيه عبدالله|ناجیه عبدالله ابراهیم]] بر مبنای برخی احتمالات تألیف آن در ابتدای عهد مستضی را ترجیح داده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6439/1/43 ر.ک: مقدمه محقق، ص43]</ref>. | دوران زندگی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]]، مقارن با خلافت شش تن از خلفای بنیعباس بوده است. در این میان المستضی (575-566ق) - که در زمان او [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] به اوج شهرت رسیده بود - بهعنوان بزرگترین واعظ حنبلیان شناخته میشود و خلیفه بهشدت تحت تأثیر سخنرانیها و مواعظ وی بـوده اسـت. در زمان المـستضی، حکومت فاطمیه مصر سقوط میکند. [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در اینباره کتابی با عنوان «النصر علی مصر» نوشت و در حـضور خلیفه خواند، اما «المصباح المـضيء في دولة المـستضيء»، دقیقاً معلوم نیست که در این زمان، یا بعد از آن نگاشته است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/409/155 ر.ک: دهقانی، مهدیه، ص156-155]</ref>. تنها [[ابراهيم، ناجيه عبدالله|ناجیه عبدالله ابراهیم]] بر مبنای برخی احتمالات تألیف آن در ابتدای عهد مستضی را ترجیح داده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6439/1/43 ر.ک: مقدمه محقق، ص43]</ref>. | ||
بـزرگان در ارزیابی آثار [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]]، نظرات گوناگونی دادهاند؛ برای مثال ابن تیمیه در أجوبة المصرية، تصنیفات او را سـتوده و مـیگوید: «او در حـدیث، وعظ و مباحث مربوط به آنها مصنفاتی دارد که کسی چون او تصنیف نکرده اسـت»؛ امـا در مقابل گفتهاند: به علت نقل بسیار [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] از ابوالوفاء، در کلام و حدیث وی ناهماهنگی و پریشانی راه یافته است. بـههـرحال، تألیفات او از سیل خردهگیریها و طعنهای علما در امان نمانده است؛ ذهبی از قول مـوفق عـبداللطیف مینویسد: «در تصانیف او غلطهای بسیاری دیده میشود». سـپس بـه نـشانه تأیید | بـزرگان در ارزیابی آثار [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]]، نظرات گوناگونی دادهاند؛ برای مثال ابن تیمیه در أجوبة المصرية، تصنیفات او را سـتوده و مـیگوید: «او در حـدیث، وعظ و مباحث مربوط به آنها مصنفاتی دارد که کسی چون او تصنیف نکرده اسـت»؛ امـا در مقابل گفتهاند: به علت نقل بسیار [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] از ابوالوفاء، در کلام و حدیث وی ناهماهنگی و پریشانی راه یافته است. بـههـرحال، تألیفات او از سیل خردهگیریها و طعنهای علما در امان نمانده است؛ ذهبی از قول مـوفق عـبداللطیف مینویسد: «در تصانیف او غلطهای بسیاری دیده میشود». سـپس بـه نـشانه تأیید میافزاید: «سخنان بیاساس، در آثارش مشاهده مـیشود و آنقـدر تألیف کرده که اگر عمری دوباره یابد نمیتواند آنها را اصلاح و بازنویسی کند». | ||
یـکی از سـببهای راه یافتن اشتباه در تصانیف [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جـوزی]] عـدم بازبینی و اصـلاح تـصنیفات، بـعد از اتمام آنها است. [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب]] در ایـنبـاره میگوید: «[[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] بـهمـحض آنکه کتابی را به پایان میبرد، بـیآنکه به تنقیح آن بـپردازد، بـه تألیف دیگری میپرداخت و گاه در یـک زمـان به تألیف چندین کتاب مشغول بود». نقل فراوان [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] از افراد غیر خـبره، عـدم مراجعه به کتب، تألیف در مـوضوعاتی کـه در آنها توان علمی لازم را نـداشته و تـمایل او به تأویل در برخی مـسائل، از دیـگر عوامل راه یافتن اشتباه در تألیفات وی بود. نظر [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در مورد آثارش شنیدنی است؛ او در اینبـاره مـیگوید: «أنا مرتب و لست بمصنف»؛ یعنی: مـن گـردآورندهام، نه مـصنف<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/409/160 ر.ک: دهقانی، مهدیه، ص161-160]</ref>. | یـکی از سـببهای راه یافتن اشتباه در تصانیف [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جـوزی]] عـدم بازبینی و اصـلاح تـصنیفات، بـعد از اتمام آنها است. [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب]] در ایـنبـاره میگوید: «[[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] بـهمـحض آنکه کتابی را به پایان میبرد، بـیآنکه به تنقیح آن بـپردازد، بـه تألیف دیگری میپرداخت و گاه در یـک زمـان به تألیف چندین کتاب مشغول بود». نقل فراوان [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] از افراد غیر خـبره، عـدم مراجعه به کتب، تألیف در مـوضوعاتی کـه در آنها توان علمی لازم را نـداشته و تـمایل او به تأویل در برخی مـسائل، از دیـگر عوامل راه یافتن اشتباه در تألیفات وی بود. نظر [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در مورد آثارش شنیدنی است؛ او در اینبـاره مـیگوید: «أنا مرتب و لست بمصنف»؛ یعنی: مـن گـردآورندهام، نه مـصنف<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/409/160 ر.ک: دهقانی، مهدیه، ص161-160]</ref>. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
نویسنده در ابتدای هر باب مقدمهای نوشته که تمهیدی برای محتوای ذکرشده در آن باب است. نسبت به بیشتر فصول یک باب نیز همینگونه عمل کرده است، جز در دو باب چهارده و پانزده<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6439/1/47 ر.ک: همان، ص47]</ref>. | نویسنده در ابتدای هر باب مقدمهای نوشته که تمهیدی برای محتوای ذکرشده در آن باب است. نسبت به بیشتر فصول یک باب نیز همینگونه عمل کرده است، جز در دو باب چهارده و پانزده<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6439/1/47 ر.ک: همان، ص47]</ref>. | ||
در فصلی از کتاب چنین میخوانیم: پس شایسته است که سلطان، دلی استوار و راست داشته باشد که هوا و هوس آن را کج و ناراست نکند و غضب، او را از مدار حق خارج نکند و باید حلم و فضلش بیش از عقاب و عدلش باشد و به ما این خبر رسیده است که یکی از انبیا ابلیس را ملاقات کرد و از او پرسید: بهوسیله چه چیزی بر فرزند آدم غلبه میابی؟ گفت: او را به هنگام غضب و هوای نفس به بدی | در فصلی از کتاب چنین میخوانیم: پس شایسته است که سلطان، دلی استوار و راست داشته باشد که هوا و هوس آن را کج و ناراست نکند و غضب، او را از مدار حق خارج نکند و باید حلم و فضلش بیش از عقاب و عدلش باشد و به ما این خبر رسیده است که یکی از انبیا ابلیس را ملاقات کرد و از او پرسید: بهوسیله چه چیزی بر فرزند آدم غلبه میابی؟ گفت: او را به هنگام غضب و هوای نفس به بدی میاندازم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6439/1/212 ر.ک: متن کتاب، ص212]</ref>. | ||
از جمله ویژگیهای کتاب که خواندن آن را لذتبخش میکند، ذکر حکایتها و داستانهای پندآموز، بهویژه در رابطه با اولیای دین است؛ بهعنوان نمونه در بخشی از کتاب، حکایت خراشی است که پیامبر غیر عمد به اعرابی وارد کرده بود و از او خواست که قصاص کند. اعرابی در پاسخ گفت: تو را حلال کردم، پدر و مادرم به فدایت. من هرگز این کار را نخواهم کرد و اگر برای من دعا کنی بهتر است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6439/1/609 ر.ک: همان، ص609]</ref>. | از جمله ویژگیهای کتاب که خواندن آن را لذتبخش میکند، ذکر حکایتها و داستانهای پندآموز، بهویژه در رابطه با اولیای دین است؛ بهعنوان نمونه در بخشی از کتاب، حکایت خراشی است که پیامبر غیر عمد به اعرابی وارد کرده بود و از او خواست که قصاص کند. اعرابی در پاسخ گفت: تو را حلال کردم، پدر و مادرم به فدایت. من هرگز این کار را نخواهم کرد و اگر برای من دعا کنی بهتر است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6439/1/609 ر.ک: همان، ص609]</ref>. |
ویرایش