۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هه' به 'هه') |
جز (جایگزینی متن - 'ید' به 'ید') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
سپس آنجا که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در هشتمین مورد از نجاسات، تمامی اقسام کافر را نجس میداند، اشتمال این حکم بر اهل کتاب را احتیاط مستحب میداند<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>. | سپس آنجا که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در هشتمین مورد از نجاسات، تمامی اقسام کافر را نجس میداند، اشتمال این حکم بر اهل کتاب را احتیاط مستحب میداند<ref>ر.ک: همان، ص59</ref>. | ||
در مورد غلات و خوارج نیز قائل به تفکیک است؛ مثلاً خوارجی را که اعلان به بغض اهلبیت(ع) میکنند، داخل در نواصب دانسته و غیر آنها را اگرچه خوارج شمرده می-شوند، اما محکوم به نجاست | در مورد غلات و خوارج نیز قائل به تفکیک است؛ مثلاً خوارجی را که اعلان به بغض اهلبیت(ع) میکنند، داخل در نواصب دانسته و غیر آنها را اگرچه خوارج شمرده می-شوند، اما محکوم به نجاست نمیداند<ref>ر.ک: همان، ص60-61</ref>. | ||
تعلیقات [[سیستانی، علی|آیتالله سیستانی]]، حاکی از دقت فراوان ایشان و تسلط وی بر نصوص است؛ بهعنوان مثال در بحث طهارت، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، شستشوی اماکنی مانند معبد یهود و نصاری و مجوس را برای اقامه نماز در آن اماکن مستحب میداند. [[سیستانی، علی|آیتالله سیستانی]] به بخش مجوس آن اشکال گرفته و متذکر میشود که: آنچه در نصوص آمده «بيوت المجوس» است و اراده معبد از آن، روشن نیست<ref>ر.ک: همان، ص120</ref>. | تعلیقات [[سیستانی، علی|آیتالله سیستانی]]، حاکی از دقت فراوان ایشان و تسلط وی بر نصوص است؛ بهعنوان مثال در بحث طهارت، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، شستشوی اماکنی مانند معبد یهود و نصاری و مجوس را برای اقامه نماز در آن اماکن مستحب میداند. [[سیستانی، علی|آیتالله سیستانی]] به بخش مجوس آن اشکال گرفته و متذکر میشود که: آنچه در نصوص آمده «بيوت المجوس» است و اراده معبد از آن، روشن نیست<ref>ر.ک: همان، ص120</ref>. | ||
جالب آنکه مسئله 213 که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در آخر فصل مطهرات ذکر کرده است، مؤیدی برای این مطلب است. وی شستشو و جریان آب بر معابد یهود و نصاری در صورت شک در نجاست آن را مستحب میداند، ولی ذکری از «مجوس» در آن دیده نمی-شود<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>. | جالب آنکه مسئله 213 که [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] در آخر فصل مطهرات ذکر کرده است، مؤیدی برای این مطلب است. وی شستشو و جریان آب بر معابد یهود و نصاری در صورت شک در نجاست آن را مستحب میداند، ولی ذکری از «مجوس» در آن دیده نمی-شود<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>. | ||
عظمت [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، سبب نشده است که نویسنده از نقد آراء وی صرف نظر کند؛ ولذا در مسائل فراوانی نظریات [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید کاظم یزدی]] را به چالش کشانده است. در یکی از مسائل، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، هرگونه استفاده از ظروف طلا و نقره، اعم از خوردن و آشامیدن، وضو گرفتن، غسل و تطهیر نجاسات و مانند آن را حرام میداند. [[سیستانی، علی|آیتالله سیستانی]]، حرمت استعمال را منحصر در خوردن و آشامیدن دانسته و حرمت باقی موارد استفاده را صحیح | عظمت [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، سبب نشده است که نویسنده از نقد آراء وی صرف نظر کند؛ ولذا در مسائل فراوانی نظریات [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید کاظم یزدی]] را به چالش کشانده است. در یکی از مسائل، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]]، هرگونه استفاده از ظروف طلا و نقره، اعم از خوردن و آشامیدن، وضو گرفتن، غسل و تطهیر نجاسات و مانند آن را حرام میداند. [[سیستانی، علی|آیتالله سیستانی]]، حرمت استعمال را منحصر در خوردن و آشامیدن دانسته و حرمت باقی موارد استفاده را صحیح نمیداند<ref>ر.ک: همان، ص123</ref>. | ||
فهرست هریک از جلدهای کتاب، در انتهای آن آمده است. | فهرست هریک از جلدهای کتاب، در انتهای آن آمده است. | ||
ویرایش