۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سلمان ساوجی، سلمان بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ی‌گ' به 'ی‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'می‌د' به 'می‌د') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌گ' به 'ی‌گ') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
سلمان، علاوه بر شاهان و شاهزادگان ایلخانی، بسیاری از رجال آن دوره، از جمله شاه محمود و شاه شجاع مظفری را هم مدح کرد. | سلمان، علاوه بر شاهان و شاهزادگان ایلخانی، بسیاری از رجال آن دوره، از جمله شاه محمود و شاه شجاع مظفری را هم مدح کرد. | ||
هیچیک از شاعران قرن هشتم هجری از شغل شاعری نتوانستند به تمتع مالی سلمان برسند. پاداشها و صله‌هایی که شیخ حسن و بهخصوص دلشادخاتون و شاگرد شاعر؛ یعنی سلطان اویس به او می‌داد، آنقدر زیاد بود که موردحسادت معاصرانش قرار گرفت. این شاعر علاوه بر مقرری ثابتی که از دربار پادشاهان ایلخانی | هیچیک از شاعران قرن هشتم هجری از شغل شاعری نتوانستند به تمتع مالی سلمان برسند. پاداشها و صله‌هایی که شیخ حسن و بهخصوص دلشادخاتون و شاگرد شاعر؛ یعنی سلطان اویس به او می‌داد، آنقدر زیاد بود که موردحسادت معاصرانش قرار گرفت. این شاعر علاوه بر مقرری ثابتی که از دربار پادشاهان ایلخانی می‌گرفت، در پایان عمرش بهفرمان سلطان اویس، املاکی را در نزدیکی ری و ساوه گرفت و این هنگامی بود که شاعر به فکر گوشهنشینی افتاده بود و میخواست از خدمت و ملازمت شاهان دست بکشد؛ اما سلطان اویس با وجود پذیرش تمام خواهشهای شاعر، این درخواست عزلتگزینی شاعر را نپذیرفت و سلمان تا پایان عمر این پادشاه و سپس مدتی در روزگار سلطنت پسرش، سلطان حسین، همچنان بر کار خود باقی بود و تنها در سال آخر عمرش، ناخواسته به این آرزو رسید و در گوشه انزوا و تنگدستی درگذشت. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
مجموع اشعار سلمان ساوجی از قصیده، غزل، قطعه، ترجیع، ترکیب، رباعی و مثنوی به بیش از یازده هزار بیت میرسد. این شاعر در همه انواع شعری، استادی مسلم بود؛ چنانکه تمامی نقادان و شاعران معاصر و بعد از او به این امر اقرار کردند و حتی خواجه شیراز با تمام توانایی‌اش در سخنوری، درباره این شاعر | مجموع اشعار سلمان ساوجی از قصیده، غزل، قطعه، ترجیع، ترکیب، رباعی و مثنوی به بیش از یازده هزار بیت میرسد. این شاعر در همه انواع شعری، استادی مسلم بود؛ چنانکه تمامی نقادان و شاعران معاصر و بعد از او به این امر اقرار کردند و حتی خواجه شیراز با تمام توانایی‌اش در سخنوری، درباره این شاعر می‌گوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
اما تمامی بزرگان سخن فارسی معتقدند که سلمان در میان این انواع، از همه بیشتر در قصیده توانا بود و | اما تمامی بزرگان سخن فارسی معتقدند که سلمان در میان این انواع، از همه بیشتر در قصیده توانا بود و می‌گویند که اهمیت سلمان در قصاید شیوای اوست که اغلب در مدح پادشاهان و بزرگان زمان خود سروده است. در بیشتر آنها، قصیده‌های معروف استادان پیشین را جواب گفته و به شیوه آنها در تشبیب این قصاید، توصیفات عالی مظاهر طبیعت یا توصیف معشوق دارد که بهخوبی از عهده این امر برآمده است. گرچه در تعداد کمی از قصایدش، بنا بر روال اهل آن زمان، تصنع به کار برده است؛ اما از اینها که بگذریم، شیوه بیان او در قصاید بسیار شیوا و روان و به سبک شاعران قصیدهگوی قرن ششم و آغاز قرن هفتم است. این شاعر، خاتم قصیدهسرایان پارسی‌گو و مداح است<ref>ر.ک: پایگاه اینترنتی دایرةالمعارف طهور</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||