۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
جز (جایگزینی متن - 'هه' به 'هه') |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان ترکی شیرازی'''، مجموعه | '''دیوان ترکی شیرازی'''، مجموعه سرودههای عرفانی، ولایی و عاشورایی شاعر حوزه آئینی، محمدحسین آغولی، متخلص به «ترکی شیرازی» است که با تصحیح، مقدمه و اهتمام محسن حافظی کاشانی، به چاپ رسیده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در مقدمه مصحح، به معرفی شاعر و برخی از ویژگیهای شعر او پرداخته شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه یک - دوازده</ref>. | در مقدمه مصحح، به معرفی شاعر و برخی از ویژگیهای شعر او پرداخته شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه یک - دوازده</ref>. | ||
شعر این شاعر شورآفرین و شیرینکلام خطه ادبخیز شیراز خودجوش، عرفانی، اجتماعی، عاطفی، ولایی، عاشواریی و سلیس و روان است. بیشک زبان دل برای صاحبان دل است. طوطی شیرینگفتار طبع موزون سراینده خطه فارس در گلزار معانی آیینهدار شعر آیینی است. شور بیان و سوز درون و معرفت و اخلاص نسبت به ساحت قدس و مقام منیع ذوات مقدسه در ناب | شعر این شاعر شورآفرین و شیرینکلام خطه ادبخیز شیراز خودجوش، عرفانی، اجتماعی، عاطفی، ولایی، عاشواریی و سلیس و روان است. بیشک زبان دل برای صاحبان دل است. طوطی شیرینگفتار طبع موزون سراینده خطه فارس در گلزار معانی آیینهدار شعر آیینی است. شور بیان و سوز درون و معرفت و اخلاص نسبت به ساحت قدس و مقام منیع ذوات مقدسه در ناب سرودههایش موج میزند. در اینجا بجاست ابیاتی از مقطع چند غزل مدیحه او، ارائه شود: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
{{ب|''«ترکیا» عشق از حسین(ع) آموز''|2='' که چنین عشق، عشق با اثر است''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت - نه</ref>. | {{ب|''«ترکیا» عشق از حسین(ع) آموز''|2='' که چنین عشق، عشق با اثر است''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، صفحه هشت - نه</ref>. | ||
ارادت و اخلاص زلالگونه این شاعر حوزه ادبیات عاشورایی، نسبت به ساحت مقدس امام حسین(ع) را میتوان در ترکیببندهای بلند وی و دیگر | ارادت و اخلاص زلالگونه این شاعر حوزه ادبیات عاشورایی، نسبت به ساحت مقدس امام حسین(ع) را میتوان در ترکیببندهای بلند وی و دیگر سوگسرودههایش بهخوبی مشاهده کرد. در اینجا به مقطع چند غزل مرثیه او اشاره میشود: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''سرزد ز چرخ، باز هلال محرما ''|2=''پیر شد جهان، ز ولوله و شور ماتما''}} | {{ب|''سرزد ز چرخ، باز هلال محرما ''|2=''پیر شد جهان، ز ولوله و شور ماتما''}} | ||
{{ب|''هر گوشه گشت باز لوای عزا بهپا ''|2=''شد | {{ب|''هر گوشه گشت باز لوای عزا بهپا ''|2=''شد سینهها پر انده و دلها پر از غما''}} | ||
{{ب|''شد شورشی چو روز قیامت بهپا به دهر ''|2=''شور و نشور گشت هویدا به عالما''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص385</ref>. | {{ب|''شد شورشی چو روز قیامت بهپا به دهر ''|2=''شور و نشور گشت هویدا به عالما''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص385</ref>. | ||
در آخرین فصل، | در آخرین فصل، قطعهها و تکبیتیهای شاعر آمده است که بهعنوان نمونه، به چند بیت از آن، اشاره میشود: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} |
ویرایش