پرش به محتوا

دیوان ترکی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'می‎س' به 'می‌س')
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۳۴: خط ۳۴:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
در مقدمه اول، به این نکته اشاره شده است که در طول تاریخ سراسر ادب و فرهنگ مشرق‎زمین، شاعران شیرین‎سخن و ادیبانی پا به عرصه وجود نهادند که هریک حامل گنجینه‎ای سرشار از ذوق و استعداد نهفته ذاتی و خداوندی بودند و در این بین، شعرایی بودند و هستند که با ابراز ارادت به ساحت مقدس ائمه اطهار(ع) و در مدح و مراثی آن ذوات مقدسه خوش درخشیدند و در این سیر و سلوک عارفانه، چه بسیار که مورد عنایات ویژه قرار گرفتند که شاعر اثر حاضر نیز از جمله آنهاست.<ref>ر.ک: مقدمه اول، صفحه الف - ‎ب</ref>.
در مقدمه اول، به این نکته اشاره شده است که در طول تاریخ سراسر ادب و فرهنگ مشرق‎زمین، شاعران شیرین‎سخن و ادیبانی پا به عرصه وجود نهادند که هریک حامل گنجینه‌ای سرشار از ذوق و استعداد نهفته ذاتی و خداوندی بودند و در این بین، شعرایی بودند و هستند که با ابراز ارادت به ساحت مقدس ائمه اطهار(ع) و در مدح و مراثی آن ذوات مقدسه خوش درخشیدند و در این سیر و سلوک عارفانه، چه بسیار که مورد عنایات ویژه قرار گرفتند که شاعر اثر حاضر نیز از جمله آنهاست.<ref>ر.ک: مقدمه اول، صفحه الف - ‎ب</ref>.


در مقدمه مصحح، به معرفی شاعر و برخی از ویژگی‎های شعر او پرداخته شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه یک - ‎دوازده</ref>.
در مقدمه مصحح، به معرفی شاعر و برخی از ویژگی‎های شعر او پرداخته شده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه یک - ‎دوازده</ref>.
خط ۶۵: خط ۶۵:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''نمی‎دانم چه می‌‎بود اینکه ساقی داشت در مینا''|2=''که از یک جرعه‎اش آتش به جانم ریخت سرتاپا''}}
{{ب|''نمی‎دانم چه می‌‎بود اینکه ساقی داشت در مینا''|2=''که از یک جرعه‌اش آتش به جانم ریخت سرتاپا''}}
{{ب|''همین می‌‎بود که مجنون خورد و شد دیوانه لیلی ''|2='' همین می‌‎بد که وامق خورد و شد شوریده عذرا''}}
{{ب|''همین می‌‎بود که مجنون خورد و شد دیوانه لیلی ''|2='' همین می‌‎بد که وامق خورد و شد شوریده عذرا''}}
{{ب|''بود رنگ همین می‎ از ازل در سرخ گل پنهان''|2='' که از عشقش کشد بلبل به حسن بوستان آوا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>.
{{ب|''بود رنگ همین می‎ از ازل در سرخ گل پنهان''|2='' که از عشقش کشد بلبل به حسن بوستان آوا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>.


در فصل دوم، به مدیحه‎سرایی‎های شاعر اشاره شده است که از جمله آنها، مدیحه‎ای است با عنوان «اقتدار محمد(ص)» در ستایش آن حضرت که با این ابیات آغاز می‎شود:
در فصل دوم، به مدیحه‎سرایی‎های شاعر اشاره شده است که از جمله آنها، مدیحه‌ای است با عنوان «اقتدار محمد(ص)» در ستایش آن حضرت که با این ابیات آغاز می‎شود:


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۸۱: خط ۸۱:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''چون به حکم پادشاه انس و جان''|2=''در مداین گشت سلمان حکمران''}}
{{ب|''چون به حکم پادشاه انس و جان''|2=''در مداین گشت سلمان حکمران''}}
{{ب|''گشت چون در حکمرانی مستقل ''|2=''بنده‎اش گشتند خلق از جان و دل''}}
{{ب|''گشت چون در حکمرانی مستقل ''|2=''بنده‌اش گشتند خلق از جان و دل''}}
{{ب|''چون زمان زندگیش آمد به سر''|2=''پیک مرگش آمد و کوبید در''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص205</ref>.
{{ب|''چون زمان زندگیش آمد به سر''|2=''پیک مرگش آمد و کوبید در''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص205</ref>.


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش