۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میپردازد' به 'میپردازد') |
جز (جایگزینی متن - 'یخ' به 'یخ') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
نگرش مؤلف به پادشاهی، شدیدا تحت تأثیر سنت تفکر ایرانی قرار دارد. در این نگرش، پادشاه از فره ایزدی و از تأیید و توفیق الهی برخوردار است. از اینجاست که شاه، گاه به آفتاب رخشنده تمثیل میشود و گاه به مادر مهربان<ref>همان</ref>. | نگرش مؤلف به پادشاهی، شدیدا تحت تأثیر سنت تفکر ایرانی قرار دارد. در این نگرش، پادشاه از فره ایزدی و از تأیید و توفیق الهی برخوردار است. از اینجاست که شاه، گاه به آفتاب رخشنده تمثیل میشود و گاه به مادر مهربان<ref>همان</ref>. | ||
ذهن پادشاه نیز صافترین اذهان خلق بشمار میرود و مظاهر طبیعی، از تغییرات درونی او تأثیر میپذیرد و احوال جهان مطابق تغییر و گردش احوال درونی شاه تحول مییابد. اگر پادشاه مکدر شود، خیر و برکت از عالم | ذهن پادشاه نیز صافترین اذهان خلق بشمار میرود و مظاهر طبیعی، از تغییرات درونی او تأثیر میپذیرد و احوال جهان مطابق تغییر و گردش احوال درونی شاه تحول مییابد. اگر پادشاه مکدر شود، خیر و برکت از عالم برمیخیزد و اگر به دل او انبساط و سرور وارد شود، در جهان نیز آثار آن هویدا میشود<ref>همان، ص136</ref>. | ||
با این وصف، نه چنان است که مرزباننامه همه پادشاهان را دارای چنین قدرت و فیضی بداند و جایی که خود از حکومت برادرش و رفتار کارگزاران وی با مردم شکایت میکند، انتساب این ویژگیها به او، درست به نظر نمیآید. اما از آنجا که انتقاد مستقیم از عملکرد پادشاهان میتوانست پیامدهای ناگواری در پی داشته باشد، وی در زبان ایهام از تندمزاجی و بیصبری آنها گلایه میکند<ref>همان، ص136-137</ref>. | با این وصف، نه چنان است که مرزباننامه همه پادشاهان را دارای چنین قدرت و فیضی بداند و جایی که خود از حکومت برادرش و رفتار کارگزاران وی با مردم شکایت میکند، انتساب این ویژگیها به او، درست به نظر نمیآید. اما از آنجا که انتقاد مستقیم از عملکرد پادشاهان میتوانست پیامدهای ناگواری در پی داشته باشد، وی در زبان ایهام از تندمزاجی و بیصبری آنها گلایه میکند<ref>همان، ص136-137</ref>. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
از دیدگاه مرزباننامه، اصل در پادشاهی، وراثت و نسب نیست، بلکه شایستگی مهمترین شرط حکمرانی است<ref>همان، ص137</ref>. | از دیدگاه مرزباننامه، اصل در پادشاهی، وراثت و نسب نیست، بلکه شایستگی مهمترین شرط حکمرانی است<ref>همان، ص137</ref>. | ||
نکته قابل توجه در این اثر، توجه و تأکید بر پرهیزگاری است و اغلب شخصیتهایی که در داستانها، نقش پادشاه را برعهده دارند، افرادی معرفی میشوند که بر هوای نفس خویش مسلط هستند و از غرایز حیوانی آسوده گشتهاند (مانند شیر پرهیزگار و عقاب). حتی در مواردی نویسنده بهطور مفصل به پرهیزگاری، قناعت و وارستگی از دنیا توجه میکند و مهمترین نصیحت پادشاه دانا را به فرزندان خویش، پرهیز از دنیاطلبی معرفی میکند. حتی در تمام مباحث کتاب به مطلبی غیر اخلاق | نکته قابل توجه در این اثر، توجه و تأکید بر پرهیزگاری است و اغلب شخصیتهایی که در داستانها، نقش پادشاه را برعهده دارند، افرادی معرفی میشوند که بر هوای نفس خویش مسلط هستند و از غرایز حیوانی آسوده گشتهاند (مانند شیر پرهیزگار و عقاب). حتی در مواردی نویسنده بهطور مفصل به پرهیزگاری، قناعت و وارستگی از دنیا توجه میکند و مهمترین نصیحت پادشاه دانا را به فرزندان خویش، پرهیز از دنیاطلبی معرفی میکند. حتی در تمام مباحث کتاب به مطلبی غیر اخلاق برنمیخوریم و برخلاف آثاری نظیر «قابوسنامه» که در آنها فصول جداگانهای در مورد آیین شرابخواری، نرد باختن و عشقبازی وجود دارد، در مرزباننامه، یکسره سخن از پرهیزگاری است<ref>همان، ص138</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش