نظامی، الیاس بن یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

نظامی قصاید متعددی دارد که به پیروی از سنایی در وعظ و حکمت سروده است. نظامی چنان‎که از اشعارش برمی‎آید، در آغاز جوانی به تحصیل ادب و تاریخ همت گماشت و بیشتر عمر خود را در گنجه گذرانید و کمتر از موطن خود دوری گزید، مگر سفر کوتاهی که به دعوت قزل ارسلان به یکی از شهرهای نزدیک گنجه کرد و در مجلس قزل ارسلان با نهایت عزت و احترام پذیرفته شد<ref>ر.ک: همان</ref>.

{{شعر}}

نظامی در بزم‎سرایی، بزرگ‎ترین شاعر ادبیات پارسی است. به‎جرأت می‎توان گفت که او در سرایش لحظه‎های شادکامی بی‎همتاست؛ زبانش شیرین است و واژگانش نرم و لطیف و گفتارش دلنشین. آن‎گونه که در بازگویی لحظه‎های رزم، نتوانسته از فشار بزم رهایی یابد، به اشعار رزم نیز ناخودآگاه رنگ غنایی داده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

# تشبیهات و توضیحات او، زیبا و هنرمندانه و بسیار خیال‎انگیزند.  

# در تصویر جزئیات طبیعت و حالات، بسیار تواناست.