۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یش' به 'یش') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ها' به 'ها') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در فصل دوم، بهمنظور توضیح زندگانی علمی وی، به معرفی عوامل مؤثر در تکوین شخصیت علمی او نظیر شیوخ و اساتید، سفرهای علمی بهمنظور کسب عمل و دانش و تولیت منصب قضاوت توسط وی، پرداخته شده است. | در فصل دوم، بهمنظور توضیح زندگانی علمی وی، به معرفی عوامل مؤثر در تکوین شخصیت علمی او نظیر شیوخ و اساتید، سفرهای علمی بهمنظور کسب عمل و دانش و تولیت منصب قضاوت توسط وی، پرداخته شده است. | ||
برخی از شیوخ وی در بعضی از محافل علمی در مشرق اسلامی، عبارت | برخی از شیوخ وی در بعضی از محافل علمی در مشرق اسلامی، عبارت بودهاند از: | ||
# در مصر: میتوان از افرادی همچون ابوالحسن خلعی، ابوالحسن بن مشرف و مهدی وراق؛ | # در مصر: میتوان از افرادی همچون ابوالحسن خلعی، ابوالحسن بن مشرف و مهدی وراق؛ | ||
# در بغداد: ابوالحسن مبارک عبدالجبار صیرفی، ابوالحسن علی بن ایوب بزاز و ابوبکر بن طرخان؛ | # در بغداد: ابوالحسن مبارک عبدالجبار صیرفی، ابوالحسن علی بن ایوب بزاز و ابوبکر بن طرخان؛ | ||
# در مکه: عبدالله بن حسین بن علی طبری<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. | # در مکه: عبدالله بن حسین بن علی طبری<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. | ||
در فصل سوم، بهمنظور معرفی تراث علمی ابن عربی، به معرفی تألیفات و تصنیفات و شاگردانی که نزد وی، به تلمذ و کسب علم | در فصل سوم، بهمنظور معرفی تراث علمی ابن عربی، به معرفی تألیفات و تصنیفات و شاگردانی که نزد وی، به تلمذ و کسب علم پرداختهاند، پرداخته شده است. همچنین در این فصل، از عقاید و اخلاقیات وی نیز سخن به میان آمده و در نهایت، به تاریخ و نحوه وفات او، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>. | ||
تألیفات و تصنیفات وی در این فصل، به هفت بخش زیر تقسیم شده که بهعنوان نمونه، به برخی از آنها، اشاره میشود: | تألیفات و تصنیفات وی در این فصل، به هفت بخش زیر تقسیم شده که بهعنوان نمونه، به برخی از آنها، اشاره میشود: | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در باب دوم، در دو فصل، اسلوب علمی و تربیتی ابن عربی، تشریح شده<ref>ر.ک: همان، ص85</ref> و در باب سوم، در چهار فصل، دیدگاه وی پیرامون تفسیر به مأثور شامل تفسیر قرآن با قرآن، تفسیر قرآن با حدیث، تفسیر بهوسیله اقوال صحابه و تابعین و تفسیر به رأی، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>. | در باب دوم، در دو فصل، اسلوب علمی و تربیتی ابن عربی، تشریح شده<ref>ر.ک: همان، ص85</ref> و در باب سوم، در چهار فصل، دیدگاه وی پیرامون تفسیر به مأثور شامل تفسیر قرآن با قرآن، تفسیر قرآن با حدیث، تفسیر بهوسیله اقوال صحابه و تابعین و تفسیر به رأی، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>. | ||
در باب سوم تا نهم، بهترتیب، به بحث و بررسی رویکردها و جنبههای لغوی و نحوی، علوم قرآنی، فقهی و اصولی، اعتقادی و | در باب سوم تا نهم، بهترتیب، به بحث و بررسی رویکردها و جنبههای لغوی و نحوی، علوم قرآنی، فقهی و اصولی، اعتقادی و فرقهای، تصوف و رد اسرائیلیات پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص101-361</ref>. | ||
در آخرین فصل، به تبیین جایگاه علمی و اهمیت این تفسیر پرداخته شده است. بدین منظور، ابتدا به گواهی و شهادت برخی از مورخین و صاحبان تراجم، مانند قاضی عیاض یحصبی (متوفی 544ق) در کتاب «الغنیة»، ضبی احمد بن یحیی ضبی (متوفی 559ق) در «تاريخ رجال الأندلس»، [[اِبْن بَشْكُوال|ابن بشکوال]] (587ق) در «كتاب الصلة»، ابن سعید (متوفی 673ق) در کتاب «المعرب في حلی المغرب»، ذهبی (748ق) در «تذكرة الحفاظ» و... به عظمت و اهمیت این کتاب اشاره شده<ref>همان، ص387-389</ref> و سپس، به بیان تأثیر این کتاب بر مفسرین پس از ابن عربی، پرداخته شده است که از جمله این مفسرین، میتوان از [[قرطبی، محمد بن احمد|قرطبی]]، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسی]]، [[شوکانی، محمد|شوکانی]]، قاسمی، شنقیطی، طاهر بن عاشور، زرکشی و [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، نام برد<ref>ر.ک: همان، ص393-405</ref>. | در آخرین فصل، به تبیین جایگاه علمی و اهمیت این تفسیر پرداخته شده است. بدین منظور، ابتدا به گواهی و شهادت برخی از مورخین و صاحبان تراجم، مانند قاضی عیاض یحصبی (متوفی 544ق) در کتاب «الغنیة»، ضبی احمد بن یحیی ضبی (متوفی 559ق) در «تاريخ رجال الأندلس»، [[اِبْن بَشْكُوال|ابن بشکوال]] (587ق) در «كتاب الصلة»، ابن سعید (متوفی 673ق) در کتاب «المعرب في حلی المغرب»، ذهبی (748ق) در «تذكرة الحفاظ» و... به عظمت و اهمیت این کتاب اشاره شده<ref>همان، ص387-389</ref> و سپس، به بیان تأثیر این کتاب بر مفسرین پس از ابن عربی، پرداخته شده است که از جمله این مفسرین، میتوان از [[قرطبی، محمد بن احمد|قرطبی]]، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسی]]، [[شوکانی، محمد|شوکانی]]، قاسمی، شنقیطی، طاهر بن عاشور، زرکشی و [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، نام برد<ref>ر.ک: همان، ص393-405</ref>. |
ویرایش