۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| شابک =978-964-988-806-4 | | شابک =978-964-988-806-4 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =23471 | ||
| کد پدیدآور =20963 | | کد پدیدآور =20963 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
آیه نور، اولین آیهای است که نویسنده به شرح و توضیح مبهمات آن میپردازد. در این آیه شریفه خداوند متعال، نورش را به «مشكات فيها مصباح...» تشبیه نموده است. مشبهبه در اینجا امری مرکب است که مشتمل بر امور متعدد میشود. برای اینکه تشبیه صحیح باشد باید مشبه نیز مرکب باشد. | آیه نور، اولین آیهای است که نویسنده به شرح و توضیح مبهمات آن میپردازد. در این آیه شریفه خداوند متعال، نورش را به «مشكات فيها مصباح...» تشبیه نموده است. مشبهبه در اینجا امری مرکب است که مشتمل بر امور متعدد میشود. برای اینکه تشبیه صحیح باشد باید مشبه نیز مرکب باشد. | ||
چون خداوند از ترکیب بری است، بنابراین مفسرین دستبهقلم شده و برای پاسخ به آن، به کتب روایی و تفسیری مراجعه نمودهاند. بیشتر مفسرین بر این عقیدهاند که مراد از «نوره» در این آیه شریفه، نور پیامبر(ص) است؛ بنابراین نور آسمانها به معنای دارای نور آسمانها یا صاحب نور آسمانها است. طبق این نظریه، خداوند سبحان، صفت شگفت پیامبر خویش را در افاضه و اشراق به صفت «مشکات» تشبیه کرده و قلب او را به «مصباحی» در این مشکات تشبیه فرموده است...<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11</ref>. | چون خداوند از ترکیب بری است، بنابراین مفسرین دستبهقلم شده و برای پاسخ به آن، به کتب روایی و تفسیری مراجعه نمودهاند. بیشتر مفسرین بر این عقیدهاند که مراد از «نوره» در این آیه شریفه، نور پیامبر(ص) است؛ بنابراین نور آسمانها به معنای دارای نور آسمانها یا صاحب نور آسمانها است. طبق این نظریه، خداوند سبحان، صفت شگفت پیامبر خویش را در افاضه و اشراق به صفت «مشکات» تشبیه کرده و قلب او را به «مصباحی» در این مشکات تشبیه فرموده است...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/11 ر.ک: متن کتاب، ص11]</ref>. | ||
شش نظر دیگر نیز در اینباره ارائه شده است که برخی از آنها از منابع اهل سنت نقل گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص12-16</ref>. | شش نظر دیگر نیز در اینباره ارائه شده است که برخی از آنها از منابع اهل سنت نقل گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص12-16</ref>. | ||
در آیه 22 سوره کهف، خداوند چنین فرموده است: '''سَيقُولُونَ ثَلاٰثَةٌ رٰابِعُهُمْ كلْبُهُمْ وَ يقُولُونَ خَمْسَةٌ سٰادِسُهُمْ كلْبُهُمْ رَجْماً بِالْغَيبِ وَ يقُولُونَ سَبْعَةٌ وَ ثٰامِنُهُمْ كلْبُهُمْ'''. در این آیه شریفه، جمله سوم آن با واو شروع شده، درصورتیکه چنین به نظر میرسد که با شیوه قبل مقداری متفاوت است. نویسنده میگوید: فایده این واو، تأکید لصوق صفت به موصوف و دلالت بر این است که اتصاف موصوف به این صفت، امری ثابت و مستقر است. در واقع این واو بر جمله وصفیه (صفت برای نکره) داخل میشود؛ چنانکه بر جمله حالیه (حال برای معرفه) نیز وارد میگردد؛ بنابراین، این واو نشانگر این است که کسانی که گفتند: «اصحاب کهف هفت نفر بودند و هشتمین آنها سگشان بود»، از روی علم سخن گفتند نه از روی حدس و گمان؛ لذا عبارت «رجما بالغيب» بر گفتار آنها مقدم شده و پس از آن ذکر نشده است...<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | در آیه 22 سوره کهف، خداوند چنین فرموده است: '''سَيقُولُونَ ثَلاٰثَةٌ رٰابِعُهُمْ كلْبُهُمْ وَ يقُولُونَ خَمْسَةٌ سٰادِسُهُمْ كلْبُهُمْ رَجْماً بِالْغَيبِ وَ يقُولُونَ سَبْعَةٌ وَ ثٰامِنُهُمْ كلْبُهُمْ'''. در این آیه شریفه، جمله سوم آن با واو شروع شده، درصورتیکه چنین به نظر میرسد که با شیوه قبل مقداری متفاوت است. نویسنده میگوید: فایده این واو، تأکید لصوق صفت به موصوف و دلالت بر این است که اتصاف موصوف به این صفت، امری ثابت و مستقر است. در واقع این واو بر جمله وصفیه (صفت برای نکره) داخل میشود؛ چنانکه بر جمله حالیه (حال برای معرفه) نیز وارد میگردد؛ بنابراین، این واو نشانگر این است که کسانی که گفتند: «اصحاب کهف هفت نفر بودند و هشتمین آنها سگشان بود»، از روی علم سخن گفتند نه از روی حدس و گمان؛ لذا عبارت «رجما بالغيب» بر گفتار آنها مقدم شده و پس از آن ذکر نشده است...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/17 ر.ک: همان، ص17]</ref>. | ||
نویسنده در ادامه، چهل آیه دیگر را ذکر میکند و ابهامات آنها را برطرف مینماید و اشکالات وارده را پاسخ میدهد. | نویسنده در ادامه، چهل آیه دیگر را ذکر میکند و ابهامات آنها را برطرف مینماید و اشکالات وارده را پاسخ میدهد. | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
تألیف [[شریعت اصفهانی، فتحالله|ملا فتحالله اصفهانی]] (1266-1339ق)، ملقب به [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شیخالشریعه]]، کتابی است مبسوط درباره سوره حمد و اختلاف قرائتهای قرآن. نویسنده در این کتاب قرائتهای غیر مشهور، در 26 آیه از قرآن را بررسی کرده و آنچه را با رسمالخط قرآن مخالف یا موافق است، با بیانی رسا و زیبا بیان کرده است. وی در این نوشته پس از آوردن ده مقدمه، با دوازده دلیل ثابت میکند که در آیه '''مالك يوم الدين'''، در سوره حمد، بهتر است بهجای «مالك»، «ملك» خوانده شود. در خاتمه کتاب نیز احادیثی که اهل سنت درباره تحریف قرآن نقل کرده را مورد بررسی قرار داده است. [[شریعت اصفهانی، فتحالله|آیتالله شریعت]] در دهم صفر سال 1324ق، این نوشته را به پایان برده است و یکی از شاگردانش به نام شیخ عبدالحسین حلی نجفی آن را به فارسی ترجمه کرده است<ref>ر.ک: محمدی، محمدعلی، ص74</ref>. | تألیف [[شریعت اصفهانی، فتحالله|ملا فتحالله اصفهانی]] (1266-1339ق)، ملقب به [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شیخالشریعه]]، کتابی است مبسوط درباره سوره حمد و اختلاف قرائتهای قرآن. نویسنده در این کتاب قرائتهای غیر مشهور، در 26 آیه از قرآن را بررسی کرده و آنچه را با رسمالخط قرآن مخالف یا موافق است، با بیانی رسا و زیبا بیان کرده است. وی در این نوشته پس از آوردن ده مقدمه، با دوازده دلیل ثابت میکند که در آیه '''مالك يوم الدين'''، در سوره حمد، بهتر است بهجای «مالك»، «ملك» خوانده شود. در خاتمه کتاب نیز احادیثی که اهل سنت درباره تحریف قرآن نقل کرده را مورد بررسی قرار داده است. [[شریعت اصفهانی، فتحالله|آیتالله شریعت]] در دهم صفر سال 1324ق، این نوشته را به پایان برده است و یکی از شاگردانش به نام شیخ عبدالحسین حلی نجفی آن را به فارسی ترجمه کرده است<ref>ر.ک: محمدی، محمدعلی، ص74</ref>. | ||
در ابتدای این اثر مقدمهای به قلم محقق اثر، عبدالعلی اسدی نوشته شده که در آن به زندگینامه [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شیخالشریعه اصفهانی]] و مختصری درباره روش خود در تحقیق این اثر اشاره کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص65-69</ref>. | در ابتدای این اثر مقدمهای به قلم محقق اثر، عبدالعلی اسدی نوشته شده که در آن به زندگینامه [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شیخالشریعه اصفهانی]] و مختصری درباره روش خود در تحقیق این اثر اشاره کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/65 ر.ک: متن کتاب، ص65-69]</ref>. | ||
===بلوغ منی الجنان في تفسير بعض ألفاظ القرآن=== | ===بلوغ منی الجنان في تفسير بعض ألفاظ القرآن=== | ||
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
ابیات ابتدایی کتاب چنین است: | ابیات ابتدایی کتاب چنین است: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|'' يا راغبا في نظم أسماء السور ''|2=''دونك نظما دونه نظم الدرر''}} | |||
دونك نظما دونه نظم الدرر | {{ب|'' أولها الفاتحة المنورة''|2=''و آل عمران عقيب البقرة''}} | ||
{{ب|'' و بعدهن سورة النساء''|2=''و تلوها مائدة السماء''<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/318 ر.ک: متن کتاب، ص318]</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
و آل عمران عقيب البقرة | |||
و تلوها مائدة السماء | |||
در ابتدای این اثر تصاویری از نسخ خطی آمده است. | در ابتدای این اثر تصاویری از نسخ خطی آمده است. | ||
خط ۱۰۱: | خط ۹۵: | ||
فهرست محتویات در انتهای کتاب قید شده است. | فهرست محتویات در انتهای کتاب قید شده است. | ||
پاورقیهای این اثر به ذکر منابع مطالب کتاب و گاه توضیح برخی از مباحث<ref>مثلا ر.ک: پاورقی، ص88 و 189</ref> یا شرح برخی از لغات<ref>مثلا ر.ک: همان، ص181</ref> اختصاص یافته است. | پاورقیهای این اثر به ذکر منابع مطالب کتاب و گاه توضیح برخی از مباحث<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/88 مثلا ر.ک: پاورقی، ص88] و [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/189 189]</ref> یا شرح برخی از لغات<ref>مثلا [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23471/1/181 ر.ک: همان، ص181]</ref> اختصاص یافته است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | [[رده: مرداد(98)]] | ||
[[رده:25 تیر الی 24 مرداد (98)]] | [[رده:25 تیر الی 24 مرداد (98)]] |
ویرایش