۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بوستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً '
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
او عشقبازى را از نفس‌پرستى جدا مى‌داند و حريم عشق معنوى را بسى بالاتر از آن مى‌شناسد كه به شهوات و تمايلات نفسانى آلوده گردد. بنابراین به اعتقاد او، حتى علمى كه انسان را به قلمرو عشق حقيقى رهنمون نشود و به خداى نرساند، چيزى جز گمراهى و جهالت نيست. | او عشقبازى را از نفس‌پرستى جدا مى‌داند و حريم عشق معنوى را بسى بالاتر از آن مى‌شناسد كه به شهوات و تمايلات نفسانى آلوده گردد. بنابراین به اعتقاد او، حتى علمى كه انسان را به قلمرو عشق حقيقى رهنمون نشود و به خداى نرساند، چيزى جز گمراهى و جهالت نيست. | ||
از جمله سجاياى اخلاقى [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]]، كه را در كمتر شاعر و نویسنده‌اى مى‌توان يافت، شهامت او در بيان حقايق و لحن عتاب‌آميزش در برابر حاكمان و قدرتمندان زمان و دنياداران از خدا بى‌خبر و زاهدنماهاى بى‌بصيرت است. هرچند كه در ميان آثار او قصايدى كه به سنت شاعران ستايشگر سروده شده كم نيست، اما تفاوت اين مدايح با ساير آثار مشابه، در اين است كه سعدى به رغم ديگر گويندگان مدايح متملق، بجاى چاپلوسى و غلو مبالغه در اوصاف ممدوح، غالباً به عنوان ناصحى دلسوز و بيم‌دهنده، صاحبان زر و زور و تزوير را به بى‌ثباتى دنيا و زوال‌پذيرى قدرت‌هاى مادى و سرنوشت شوم و فرجام بد ستمگران متوجه مى‌كند و با تازيانه هوشيارى بخش ملامت و نصيحت به تأديب ممدوحان خويش مى‌پردازد و به ديندارى و خداپرستى و عدالت و نيكوكارى دعوتشان مى‌كند. | از جمله سجاياى اخلاقى [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]]، كه را در كمتر شاعر و نویسنده‌اى مى‌توان يافت، شهامت او در بيان حقايق و لحن عتاب‌آميزش در برابر حاكمان و قدرتمندان زمان و دنياداران از خدا بى‌خبر و زاهدنماهاى بى‌بصيرت است. هرچند كه در ميان آثار او قصايدى كه به سنت شاعران ستايشگر سروده شده كم نيست، اما تفاوت اين مدايح با ساير آثار مشابه، در اين است كه سعدى به رغم ديگر گويندگان مدايح متملق، بجاى چاپلوسى و غلو مبالغه در اوصاف ممدوح، غالباً ً به عنوان ناصحى دلسوز و بيم‌دهنده، صاحبان زر و زور و تزوير را به بى‌ثباتى دنيا و زوال‌پذيرى قدرت‌هاى مادى و سرنوشت شوم و فرجام بد ستمگران متوجه مى‌كند و با تازيانه هوشيارى بخش ملامت و نصيحت به تأديب ممدوحان خويش مى‌پردازد و به ديندارى و خداپرستى و عدالت و نيكوكارى دعوتشان مى‌كند. | ||
ايمان مذهبى و اعتقاد راسخ [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]] به مبانى دينى، از توحيديه‌هاى غرّاى او و اشعارى كه در بزرگداشت نبى اكرم(ص) سروده است، به روشنى پيداست. او در عالم عشقورزى، به «عشق محمد و آل محمد» بسنده مى‌كند و نيل به رستگارى و صفا را در پيروى از طريق پيامبر(ص) مى‌داند. اما با وجود اين ارادات عميق و تقيّدى كه به حفظ احكام دين دارد، از ويژگى‌هاى اخلاقى او، دور بودنش از تعصّب و تحجّر فكرى است. او با داشتن مشربى وسيع و دلى آكنده از محبت به همنوع، خويش و بيگانه و دوست و دوشمن را به ديده رأفت مى‌نگرد و جز با ستم‌پيشگان و رياكارانى كه دين و مقدسات را دام تزوير و ملعبه مقاصد و منافع شخصى خود قرار مى‌دهند، مخالف نيست. | ايمان مذهبى و اعتقاد راسخ [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]] به مبانى دينى، از توحيديه‌هاى غرّاى او و اشعارى كه در بزرگداشت نبى اكرم(ص) سروده است، به روشنى پيداست. او در عالم عشقورزى، به «عشق محمد و آل محمد» بسنده مى‌كند و نيل به رستگارى و صفا را در پيروى از طريق پيامبر(ص) مى‌داند. اما با وجود اين ارادات عميق و تقيّدى كه به حفظ احكام دين دارد، از ويژگى‌هاى اخلاقى او، دور بودنش از تعصّب و تحجّر فكرى است. او با داشتن مشربى وسيع و دلى آكنده از محبت به همنوع، خويش و بيگانه و دوست و دوشمن را به ديده رأفت مى‌نگرد و جز با ستم‌پيشگان و رياكارانى كه دين و مقدسات را دام تزوير و ملعبه مقاصد و منافع شخصى خود قرار مى‌دهند، مخالف نيست. | ||