۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
مؤلف هر چيزى را كه باعث توثيق يك راوى باشد، آورده است - خواه آن توثيق از طرف متقدمين، خواه از طرف متأخرين و خواه از طرف معاصرين باشد - و اگر شخصى يك راوى را توثيق نموده باشد، بسيارى از ضعفهایى را كه درباره آن راوى نقل شده، ناديده گرفته است؛ مثلا: | مؤلف هر چيزى را كه باعث توثيق يك راوى باشد، آورده است - خواه آن توثيق از طرف متقدمين، خواه از طرف متأخرين و خواه از طرف معاصرين باشد - و اگر شخصى يك راوى را توثيق نموده باشد، بسيارى از ضعفهایى را كه درباره آن راوى نقل شده، ناديده گرفته است؛ مثلا: | ||
1. ابراهيم بن اسحاق احمرى نهاوندى: مؤلف درباره او مىگويد: هرچند [[نجاشى]] و [[شيخ طوسى]] او را بهخاطر اعتقادش تضعيف نمودهاند، ولى چون ابن | 1. ابراهيم بن اسحاق احمرى نهاوندى: مؤلف درباره او مىگويد: هرچند [[نجاشى]] و [[شيخ طوسى]] او را بهخاطر اعتقادش تضعيف نمودهاند، ولى چون ابن ولید و وحيد او را توثيق نمودهاند، پس او موثق است.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/20000/1/37 ر.ک: متن كتاب، ص37]</ref> | ||
2. احمد بن هلال عبرتايى: كنيهاش ابوجعفر است. شيخ در «العدة» و نجاشى او را توثيق نمودهاند... او در پایان عمرش فاسد العقيده شد و اين مضر به وثاقتش و پذيرفتن رواياتش نيست؛ زيرا بعد از آنكه فاسد العقيده شد، اصحاب از او روايت نقل نكردهاند.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/20000/1/61 ر.ک: همان، ص61 و 62]</ref> | 2. احمد بن هلال عبرتايى: كنيهاش ابوجعفر است. شيخ در «العدة» و نجاشى او را توثيق نمودهاند... او در پایان عمرش فاسد العقيده شد و اين مضر به وثاقتش و پذيرفتن رواياتش نيست؛ زيرا بعد از آنكه فاسد العقيده شد، اصحاب از او روايت نقل نكردهاند.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/20000/1/61 ر.ک: همان، ص61 و 62]</ref> |
ویرایش