۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الاحتفال بذكری الأنبياء و عبادالله الصالحين: تفاوت میان نسخه‌ها
الاحتفال بذكری الأنبياء و عبادالله الصالحين (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۴۷
، ۷ اوت ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
فرقه وهابيت با هدفي ظاهرى كه عبارت از اخلاص در توحيد و جنگ با شرك و بدعت باشد، شكل يافته، اما با نگرشي واقع گرايانه بر اين جنبش از جهت اعتقادي، فكرى و عملى، در میيابيم كه هدفي ديگر را دنبال كرده و اهداف باطنى و پنهاني ديگری را مدّ نظر دارند كه با نيم نگاهي به كارنامه عملي آن، جز كشتار مسلمانان و افروختن آتش فتنه و جنگ، ميان صفوف مسلمانان در جهت خدمت به دشمنان اسلام چيز ديگری نمی‌توان يافت. | فرقه وهابيت با هدفي ظاهرى كه عبارت از اخلاص در توحيد و جنگ با شرك و بدعت باشد، شكل يافته، اما با نگرشي واقع گرايانه بر اين جنبش از جهت اعتقادي، فكرى و عملى، در میيابيم كه هدفي ديگر را دنبال كرده و اهداف باطنى و پنهاني ديگری را مدّ نظر دارند كه با نيم نگاهي به كارنامه عملي آن، جز كشتار مسلمانان و افروختن آتش فتنه و جنگ، ميان صفوف مسلمانان در جهت خدمت به دشمنان اسلام چيز ديگری نمی‌توان يافت. | ||
وهابيت بزرگداشت تولد و وفات | وهابيت بزرگداشت تولد و وفات اولیاء و رجال آسمانى و اجتماع در تولد و وفات آنان را بدعت و حرام مى‌دانند؛ گويى آنان دشمن سرسخت بزرگان دين واولیاى الهى هستند. | ||
ريشه اين اشتباه در يك كلمه خلاصه می‌شود و آن اين كه: برای شرك و توحيد و به خصوص مفهوم عبادت حد و مرزى تعيين نكرده‌اند؛ از اين جهت هر نوع بزرگداشت را عبادت و پرستش تصور نموده‌اند. | ريشه اين اشتباه در يك كلمه خلاصه می‌شود و آن اين كه: برای شرك و توحيد و به خصوص مفهوم عبادت حد و مرزى تعيين نكرده‌اند؛ از اين جهت هر نوع بزرگداشت را عبادت و پرستش تصور نموده‌اند. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
كتاب با فهرست و مقدمه‌اي نسبتاً كوتاه امّا فراخور با حجم كتاب آغاز گرديده و بدون هر گونه فصل و يا باب‌بندي و طي چند عنوان كلي، كتاب به پایان برده شده است. | كتاب با فهرست و مقدمه‌اي نسبتاً كوتاه امّا فراخور با حجم كتاب آغاز گرديده و بدون هر گونه فصل و يا باب‌بندي و طي چند عنوان كلي، كتاب به پایان برده شده است. | ||
مؤلف با ارائه دلائل قائلان به استحباب احتفال (بزرگداشت) كتاب را آغاز نموده و به اين نكته اشاره نموده است كه غالب مناسك حج، بزرگداشت ياد انبياء و | مؤلف با ارائه دلائل قائلان به استحباب احتفال (بزرگداشت) كتاب را آغاز نموده و به اين نكته اشاره نموده است كه غالب مناسك حج، بزرگداشت ياد انبياء و اولیاء الهي می‌باشد و برای تاييد اين مطلب به آياتي از قرآن كريم استشهاد نموده است. (واتخذوا من مقام ابراهيم مصلي - ان الصفا و المشعر من شعائر الله) و نيز مظاهري؛ همچون: مقام ابراهيم؛ صفا و مروه؛ رمي جمرات و قرباني را نيز از مواردي دانسته است كه وجود آن در مناسك حج از مصاديق احتفال و بزرگداشت است كه علامه عسكري با توضيح پيرامون آن در جهت اثبات ادعای خود تلاش نموده و در ادامه به اين نكته ظريف اشاره نموده است كه توجه دادن خداوند سبحان به مقام حضرت ابراهيم و يا صفا و مشعر برای بركت و خيري است كه میتواند در هر بار توجه به آن عائد انسان شود چنان كه نظاير ديگری از آن را می‌توان در متون ديني سراغ گرفت از قبيل: تبرک از ماه رمضان تبرک از روز جمعه و... | ||
علامه سيدمرتضي عسكري شواهد قرآني فوق را با رواياتي كه از متون روائي معتبر اهل سنت از قبيل [[صحيح مسلم]] و بخاري مثال آورده تحكيم نموده و با اين شواهد روائي در صدد شفاف سازی اين نكته برآمده است كه با وجود ادله قرآني و روائي معتبر نزد اهل سنت ديگر جايي برای انكار اين موضوع از سوي وهابيت باقي نمیماند كه اين موضوع را از مصاديق بدعت، شرك و يا تكفير و مشرك دانستن بخش بزرگی از مسلمانان بدانند. | علامه سيدمرتضي عسكري شواهد قرآني فوق را با رواياتي كه از متون روائي معتبر اهل سنت از قبيل [[صحيح مسلم]] و بخاري مثال آورده تحكيم نموده و با اين شواهد روائي در صدد شفاف سازی اين نكته برآمده است كه با وجود ادله قرآني و روائي معتبر نزد اهل سنت ديگر جايي برای انكار اين موضوع از سوي وهابيت باقي نمیماند كه اين موضوع را از مصاديق بدعت، شرك و يا تكفير و مشرك دانستن بخش بزرگی از مسلمانان بدانند. | ||