۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
«اجتهاد در مقابل نص»؛ مشتمل بر مقدمهاى به قلم صدرالدين شرفالدين، فرزند بزرگ مرحوم [[شرفالدین، عبدالحسین|علامه شرفالدين]]، شرح حال مؤلف به قلم سيدمحمد صادق صدر در آغاز چاپ سوم کتاب «النص و الاجتهاد» و مقدمۀ وزين آقاى [[حکیم، محمدتقی|سيدمحمدتقى حكيم]] در معرفى کتاب است كه ضمن آن به توضيح مفاهيم پارهاى از اصطلاحات کتاب در جهت روشن ساختن اهمیت مباحث آن پرداخته شده است. | «اجتهاد در مقابل نص»؛ مشتمل بر مقدمهاى به قلم صدرالدين شرفالدين، فرزند بزرگ مرحوم [[شرفالدین، عبدالحسین|علامه شرفالدين]]، شرح حال مؤلف به قلم سيدمحمد صادق صدر در آغاز چاپ سوم کتاب «النص و الاجتهاد» و مقدمۀ وزين آقاى [[حکیم، محمدتقی|سيدمحمدتقى حكيم]] در معرفى کتاب است كه ضمن آن به توضيح مفاهيم پارهاى از اصطلاحات کتاب در جهت روشن ساختن اهمیت مباحث آن پرداخته شده است. | ||
کتاب؛ شامل هشت فصل كه عبارتند از: فصل اول:اجتهادات ابوبكر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل دوم: اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل سوم: اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل چهارم: اجتهادات عايشه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل پنجم: اجتهادات خالد بن | کتاب؛ شامل هشت فصل كه عبارتند از: فصل اول:اجتهادات ابوبكر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل دوم: اجتهادات عمر و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل سوم: اجتهادات عثمان و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل چهارم: اجتهادات عايشه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل پنجم: اجتهادات خالد بن ولید و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصلششم: اجتهادات معاویه و اتباع وى در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هفتم:اجتهادات علماى اهل تسنن در مقابل نص صريح قرآن و سنت نبوى(ص)؛ فصل هشتم: خاتمه کتاب. | ||
اهمیت این کتاب در آن است كه وقايعى كه در آن شرح داده شده، چيزى نيست كه بتوان آن را فراموش كرد، بلكه بايد در هر زمان آن را مطرح ساخت و دربارۀ علل و عواملى كه موجب پديد آمدن حوادث و فجايع گرديد بحث و بررسى نمود. | اهمیت این کتاب در آن است كه وقايعى كه در آن شرح داده شده، چيزى نيست كه بتوان آن را فراموش كرد، بلكه بايد در هر زمان آن را مطرح ساخت و دربارۀ علل و عواملى كه موجب پديد آمدن حوادث و فجايع گرديد بحث و بررسى نمود. |
ویرایش