۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR05714.jpg|بندانگشتی|میرزا ابوالفضل زاهدی قمی]] | [[پرونده:NUR05714.jpg|بندانگشتی|میرزا ابوالفضل زاهدی قمی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |میرزا ابوالفضل زاهدی قمی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" |زاهدي، ابوالفضل | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |آیتالله حاج ملا محمود | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1270ش / 1309ق / 1892م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |قم | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1357ش / 1398ق / 1978م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |علامه میرزا سید محمد برقعی | ||
میرزا محمد ارباب | |||
آیتالله ابوالقاسم کبیر قمی | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[رسالة الضرر و ما فیه من الخبر و ماله من الاثر]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE05714AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۷: | خط ۵۰: | ||
وی درس فلسفه و حکمت (منظومه سبزواری و...) را در محضر آیتالله میرزا علیکبر مدرس یزدی خواند. پس از پیمودن سطوح عالیه، حدود ده سال در درس خارج آیتالله ابوالقاسم کبیر قمی شرکت کرد<ref>ر.ک: همان</ref>. | وی درس فلسفه و حکمت (منظومه سبزواری و...) را در محضر آیتالله میرزا علیکبر مدرس یزدی خواند. پس از پیمودن سطوح عالیه، حدود ده سال در درس خارج آیتالله ابوالقاسم کبیر قمی شرکت کرد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
وی در سال 1336 و 1339ق، دو بار به اراک مسافرت کرد. در حوزه علمیه اراک که تحت نظر آیتالله عبدالکریم حائری (متوفی 1335ق) اداره میشد، دو سال به تدریس و ادامه تحصیل پرداخت. وی در این حوزه، از اصحاب آیتالله حائری بشمار میآمد و زمانی که حاج شیخ عبدالکریم به قم هجرت و حوزه علمیه را تأسیس کرد، وی در کنار آیات عظام: گلپایگانی، مرعشی | وی در سال 1336 و 1339ق، دو بار به اراک مسافرت کرد. در حوزه علمیه اراک که تحت نظر [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله عبدالکریم حائری]] (متوفی 1335ق) اداره میشد، دو سال به تدریس و ادامه تحصیل پرداخت. وی در این حوزه، از اصحاب [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله حائری]] بشمار میآمد و زمانی که [[حائری یزدی، عبدالکریم|حاج شیخ عبدالکریم]] به قم هجرت و حوزه علمیه را تأسیس کرد، وی در کنار آیات عظام: [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانی]]، [[مرعشی، شهابالدین|مرعشی نجفی]]، [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]]، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]]، حسن فرید و... در محضر درس ایشان شرکت کرد و از شاگردان برجسته ایشان شد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==احاطه بر علوم مختلف== | ==احاطه بر علوم مختلف== | ||
ایشان در همه فنون و علوم اسلامی، استاد بود و از اساتید مختلفی که استوانههای عظیم علم، در عصر خود بودند، بهره قابل توجهی برد. او علاوه بر فقه و اصول، بر زبان انگلیسی تسلط داشت و زبان عبری را نیز از یک نفر یهودی که بهوسیله ایشان مسلمان شده بود، آموخت. وی گذشته از بحث و رد و ایراد استدلالی در ادیان، به تاریخ و جغرافیای ادیان گوناگون آشنا بود. ازاینرو بعضی از بزرگان، حتی بعضی از مراجع در این زمینه از ایشان استفاده میکردند. به همین دلیل از افراد نادری بود که در حوزه علمیه قم برای بحث علمی با صاحبان ادیان انتخاب میشد؛ زیرا بهخوبی میتوانست به پرسشهای آنها پاسخ دهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ایشان در همه فنون و علوم اسلامی، استاد بود و از اساتید مختلفی که استوانههای عظیم علم، در عصر خود بودند، بهره قابل توجهی برد. او علاوه بر فقه و اصول، بر زبان انگلیسی تسلط داشت و زبان عبری را نیز از یک نفر یهودی که بهوسیله ایشان مسلمان شده بود، آموخت. وی گذشته از بحث و رد و ایراد استدلالی در ادیان، به تاریخ و جغرافیای ادیان گوناگون آشنا بود. ازاینرو بعضی از بزرگان، حتی بعضی از مراجع در این زمینه از ایشان استفاده میکردند. به همین دلیل از افراد نادری بود که در حوزه علمیه قم برای بحث علمی با صاحبان ادیان انتخاب میشد؛ زیرا بهخوبی میتوانست به پرسشهای آنها پاسخ دهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
علمای بزرگ و مراجع تقلید برای نظریات ایشان از جمله نظریات فقهیاش احترام خاصی قائل بودند. امام خمینی(ره) ایشان را «شیخالطایفه» میخواند و در بعضی از مباحث، نظر ایشان را محترم میشمرد<ref>ر.ک: همان</ref>. | علمای بزرگ و مراجع تقلید برای نظریات ایشان از جمله نظریات فقهیاش احترام خاصی قائل بودند. [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] ایشان را «شیخالطایفه» میخواند و در بعضی از مباحث، نظر ایشان را محترم میشمرد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
از ویژگیهای ایشان به گفته خودشان، این بود که همه کتابهایی را که در خانه داشت، بهطور کامل مطالعه و نکات جالب را فیشبرداری میکرد. او واقعاً اهل تحقیق و مطالعه بود؛ مثلاً کتاب چند جلدی | از ویژگیهای ایشان به گفته خودشان، این بود که همه کتابهایی را که در خانه داشت، بهطور کامل مطالعه و نکات جالب را فیشبرداری میکرد. او واقعاً اهل تحقیق و مطالعه بود؛ مثلاً کتاب چند جلدی «[[أسد الغابة في معرفة الصحابة|اُسد الغابة]]»، «[[تاریخ بغداد|تاریخ خطیب بغدادی]]» و «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام|بحار الأنوار]]» را از اول تا آخر مطالعه و نکات آنها را در یادداشتهای خود ثبت کرد. ازاینرو بر علوم مختلف احاطه داشت و بر مطالب مختلف اسلامی و تاریخی مسلط بود. ایشان در مدتی که در تهران در مسجد جامع و... مشغول درس و بحث و تدریس تفسیر و تاریخ ادیان بود، از هر نظر موقعیت عالی به دست آورد؛ لذا [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردی(ره)]] ایشان را به قم عودت داد. وی در مدرسه فیضیه و مسجد امام، جلسات متعدد درس خارج فقه، اصول و تفسیر داشت و حوزویان را از انوار علوم مختلف، بهرهمند میساخت. در این دوران شاگردان برجستهای تربیت کرد؛ افراد فرزانهای مانند: سید شاهآبادی و برادران معروف به اخوان مرعشی (آیتالله سید مهدی و سید کاظم مرعشی) از شاگردان او بودند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۸۶: | خط ۸۹: | ||
[[رساله اثبات المعلوم فی نفی المفهوم]] | [[رساله اثبات المعلوم فی نفی المفهوم]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:قربانی-باقی زاده]] | [[رده:قربانی-باقی زاده]] | ||
[[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]] | [[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]] |
ویرایش