۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الفوائد المنتقاة و الغرائب الحسان عن الشيوخ الكوفيين: تفاوت میان نسخه‌ها
الفوائد المنتقاة و الغرائب الحسان عن الشيوخ الكوفيين (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۱۴
، ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''الفوائد المنتقاة و الغرائب الحسان عن الشيوخ الكوفيين'''، مجموعهای حدیثی است که ماده اولیه آن توسط [[علوی، محمد بن علی بن حسن|ابوعبدالله محمد بن علی بن حسن بن عبدالرحمن علوی]] (متوفی 445ق) تهیه شده و [[صوري، محمد بن علي|حافظ ابوعلی محمد بن علی صوری]] (متوفی 441ق) برخی از آنها را برگزیده و مکتوب نموده است. این اثر به همراه «فوائد في نقد الأسانید» تألیف حافظ صوری در ذیل آن، کتابی است یکجلدی به زبان عربی. دکتر عمر عبدالسلام تدمری تحقیق این اثر را عهدهدار بوده است. | '''الفوائد المنتقاة و الغرائب الحسان عن الشيوخ الكوفيين'''، مجموعهای حدیثی است که ماده اولیه آن توسط [[علوی، محمد بن علی بن حسن|ابوعبدالله محمد بن علی بن حسن بن عبدالرحمن علوی]] (متوفی 445ق) تهیه شده و [[صوري، محمد بن علي|حافظ ابوعلی محمد بن علی صوری]] (متوفی 441ق) برخی از آنها را برگزیده و مکتوب نموده است. این اثر به همراه «فوائد في نقد الأسانید» تألیف [[صوري، محمد بن علي|حافظ صوری]] در ذیل آن، کتابی است یکجلدی به زبان عربی. [[تدمري، عمر عبدالسلام|دکتر عمر عبدالسلام تدمری]] تحقیق این اثر را عهدهدار بوده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
اثر دارای مقدمه محقق و محتوای مطالب است و در آخر نقد اسانید حافظ ابوعلی محمد بن علی صوری به ذیل کتاب ضمیمه شده است. | اثر دارای مقدمه محقق و محتوای مطالب است و در آخر نقد اسانید [[صوري، محمد بن علي|حافظ ابوعلی محمد بن علی صوری]] به ذیل کتاب ضمیمه شده است. | ||
این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که بهحسب شمارهگذاری محقق کتاب به چهلوسه فایده میرسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیدهاند. | این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که بهحسب شمارهگذاری محقق کتاب به چهلوسه فایده میرسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیدهاند. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که بهحسب شمارهگذاری محقق کتاب به چهلوسه فایده میرسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیدهاند. این اثر شامل احادیث تصفیه شده و غرائب حسان در حدیث است و همچنین بعضی اقوال و ابیات شعری را که در نطاق «الرقائق» است دربر دارد. بعلاوه حکم و مواعظی که در این اثر هست. اغلب احادیث وارده در این جزء به لحاظ متنی و سندی صحیح هستند. درباره برخی دیگر نیز ادعا شده که از احادیث هستند که این ادعا صحیح نیست.<ref>ر.ک: همان، ص21-22</ref> | این اثر دربردارنده مجموعه فوائدی است که بهحسب شمارهگذاری محقق کتاب به چهلوسه فایده میرسد. برخی از این فواید مکرر در لفظ هستند و در معظم این موارد مروی از شیوخ کوفیین هستند و اساساً به این دلیل است که آن را «فوائد الکوفیین» نامیدهاند. این اثر شامل احادیث تصفیه شده و غرائب حسان در حدیث است و همچنین بعضی اقوال و ابیات شعری را که در نطاق «الرقائق» است دربر دارد. بعلاوه حکم و مواعظی که در این اثر هست. اغلب احادیث وارده در این جزء به لحاظ متنی و سندی صحیح هستند. درباره برخی دیگر نیز ادعا شده که از احادیث هستند که این ادعا صحیح نیست.<ref>ر.ک: همان، ص21-22</ref> | ||
حدیث اول در این اثر، در کتاب «تاریخ اربل» وارد شده است. نرسی در آنجا میگوید: «أخبرنا الشریف ابوعبدالله محمد بن علی بن الحسن بن علی بن الحسین الحسینی، قال: حدّثنا ابوالحسن علی بن عبدالرحمن بن ابی السری البکائی، قراءة علیه سنة ثلاث و سبعین و ثلاثمائة...» او سند روایتش را به حدیث امیرالمؤمنین علی(ع) میرساند که فرمود: «عهد الیّ النبی الامی(ص) انه لا یحبک الا مؤمن و لا یبغضک الا منافق» با دیدن این سند است که به صیغه جدیدی از اسم ابیعبدالله علوی برمیخوریم؛ که جدش در آن بهجای عبدالرحمن، حسن ذکر شده است و به شریف تعریف شده... .<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> | حدیث اول در این اثر، در کتاب «تاریخ اربل» وارد شده است. نرسی در آنجا میگوید: «أخبرنا الشریف ابوعبدالله محمد بن علی بن الحسن بن علی بن الحسین الحسینی، قال: حدّثنا ابوالحسن علی بن عبدالرحمن بن ابی السری البکائی، قراءة علیه سنة ثلاث و سبعین و ثلاثمائة...» او سند روایتش را به حدیث [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] میرساند که فرمود: «عهد الیّ النبی الامی(ص) انه لا یحبک الا مؤمن و لا یبغضک الا منافق» با دیدن این سند است که به صیغه جدیدی از اسم ابیعبدالله علوی برمیخوریم؛ که جدش در آن بهجای عبدالرحمن، حسن ذکر شده است و به شریف تعریف شده... .<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> | ||
همچنان که محقق اشاره کرده یکی از ویژگیهای کتاب این است که برخی روایات کتاب همچون یا علی «انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی» مکرر تکرار شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص55، 57، 61 و 65</ref> | همچنان که محقق اشاره کرده یکی از ویژگیهای کتاب این است که برخی روایات کتاب همچون یا علی «انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی» مکرر تکرار شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص55، 57، 61 و 65</ref> | ||