۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الرسالة الوضیة فی معالم‌الدین و أصوله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '<references /> ' به '<references/> ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
داعی کرمانی در این رساله به‌وضوح از مسیحیت تأثیر پذیرفته است؛ او به آیات انجیل استشهاد کرده و در رساله‌اش آن را به لغت سریانی آورده و به عربی نیز ترجمه کرده است. البته تأثیر مسیحیت در عقاید اسماعیلیه در زمان فاطمیان در مغرب روشن است و جعفر بن منصور یمنی در دو کتاب «اسرار النطقاء» و «سرائر النطقاء» تصریح کرده که ترتیب داعیان در مذهب اسماعیلیه همان ترتیب رجال کنیسه در مسیحیت است. به رسمیت شناختن صلیب مسیحیان توسط داعیان اسماعیلی نیز حکایت از تأثیرپذیری قوی از تعالیم مسیحیت دارد؛ با آن‌که مخالف صریح قرآن کریم است<ref>ر.ک: همان، ص51</ref>. | داعی کرمانی در این رساله به‌وضوح از مسیحیت تأثیر پذیرفته است؛ او به آیات انجیل استشهاد کرده و در رساله‌اش آن را به لغت سریانی آورده و به عربی نیز ترجمه کرده است. البته تأثیر مسیحیت در عقاید اسماعیلیه در زمان فاطمیان در مغرب روشن است و جعفر بن منصور یمنی در دو کتاب «اسرار النطقاء» و «سرائر النطقاء» تصریح کرده که ترتیب داعیان در مذهب اسماعیلیه همان ترتیب رجال کنیسه در مسیحیت است. به رسمیت شناختن صلیب مسیحیان توسط داعیان اسماعیلی نیز حکایت از تأثیرپذیری قوی از تعالیم مسیحیت دارد؛ با آن‌که مخالف صریح قرآن کریم است<ref>ر.ک: همان، ص51</ref>. | ||
مباحث کتاب همان‌گونه که پیش‌ازاین نیز اشاره شد، پیرامون مسئله «عبادتین» است. نویسنده معتقد است: «حکمت به دو قسم علم و عمل تقسیم می‌شود که عمل ظاهر و علم باطن است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص66</ref>. سپس ادامه می‌دهد: | مباحث کتاب همان‌گونه که پیش‌ازاین نیز اشاره شد، پیرامون مسئله «عبادتین» است. نویسنده معتقد است: «حکمت به دو قسم علم و عمل تقسیم می‌شود که عمل ظاهر و علم باطن است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص66</ref>. سپس ادامه می‌دهد: و بدان که هر یک از این دو اصل یعنی عمل و علم اقسامی دارد که شرح آن در ادامه خواهد آمد. تمامی این اقسام عبادت خداوند تعالی هستند که اتیان همه آن‌ها بر مردم واجب است. ائمه طاهرین(ع) نیز به آن‌ها دعوت کرده‌اند؛ پس وسیله نجات از عذاب و رسیدن به ثواب هستند<ref>ر.ک: همان، ص67</ref>. | ||
[[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]] در فصل هشتم از مقاله اول پس از ذکر ائمه اطهار(ع) تا امام جعفر بن محمد(ع)، باقی امامان اسماعیلی را از نسل اسماعیل بن جعفر دانسته است و به نام آن‌ها اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص95-94</ref>. او در فصل پانزدهم از این بخش در شناخت اقسام عبادت علمی به «المصابيح في الأمامة» و «الرسالة الكافية» خود ارجاع داده است<ref>ر.ک: همان، ص123</ref>. | [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]] در فصل هشتم از مقاله اول پس از ذکر ائمه اطهار(ع) تا امام جعفر بن محمد(ع)، باقی امامان اسماعیلی را از نسل اسماعیل بن جعفر دانسته است و به نام آن‌ها اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص95-94</ref>. او در فصل پانزدهم از این بخش در شناخت اقسام عبادت علمی به «المصابيح في الأمامة» و «الرسالة الكافية» خود ارجاع داده است<ref>ر.ک: همان، ص123</ref>. | ||