۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تذكرة الأولياء (رینولد الن نیکلسون): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR16403J1.jpg | عنوان =تذكرة الأولياء | عنوانهای دیگر...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
سابقه تصوف در مقام شیوهای برای تزکیه نفس بهمنظور تقرب به حضرت حق، به صدر اسلام و اصحاب پیغمبر(ص) میرسد و بهعنوان یک مکتب فکری و اخلاقی و راهنمای زندگی معنوی از حدود اواسط قرن دوم شکل گرفته است؛ چنانکه بسیاری از مورخان و تذکرهنویسان، از جمله شیخ عطار نیشابوری، حضرت امام جعفر صادق(ع) را آغازگر این سلک و به عبارتی «پیر» اهل تصوف میدانند. ازآنپس تا اوایل قرن هفتم که ایران و دیگر کشورهای اسلامی جولانگاه تاختوتاز مغولان شدند، شخصیتهای صوفی و عارف بسیار در عالم اسلام ظهور کردند که زندگی و اقوال و کردارهایشان تأثیر عمیق بر جامعه باقی گذاشت<ref>ر.ک: ع.ر، ص249</ref>. | سابقه تصوف در مقام شیوهای برای تزکیه نفس بهمنظور تقرب به حضرت حق، به صدر اسلام و اصحاب پیغمبر(ص) میرسد و بهعنوان یک مکتب فکری و اخلاقی و راهنمای زندگی معنوی از حدود اواسط قرن دوم شکل گرفته است؛ چنانکه بسیاری از مورخان و تذکرهنویسان، از جمله شیخ عطار نیشابوری، حضرت امام جعفر صادق(ع) را آغازگر این سلک و به عبارتی «پیر» اهل تصوف میدانند. ازآنپس تا اوایل قرن هفتم که ایران و دیگر کشورهای اسلامی جولانگاه تاختوتاز مغولان شدند، شخصیتهای صوفی و عارف بسیار در عالم اسلام ظهور کردند که زندگی و اقوال و کردارهایشان تأثیر عمیق بر جامعه باقی گذاشت<ref>ر.ک: ع.ر، ص249</ref>. | ||
شیخ عطار، در تذكرة الأولياء که ظاهرا اولین کتاب منثور در زبان فارسی درباره اولیا و بزرگان تصوف اسلامی است، شرح احوال نودوهفت عارف را ذکر کرد و نمونههای از اقوالشان را نقل نموده است. کتاب با نام امام جعفر صادق(ع) آغاز میشود و با نام و یاد امام محمد باقر(ع) پایان مییابد. در فاصله میان این دو شخصیت نام و یاد همه شخصیتهای عرفانی بزرگی که عالم اسلام در طی پنج قرن به خود دیده، آورده شده است، مانند: بایزید بسطامی، ابراهیم ادهم، شبلی، جنید بغدادی، رابعه عدویه، منصور حلاج، شیخ ابوالحسن خرقانی، ابوسعید ابوالخیر، فضیل عیاض، سری سقطی، مالک دینار، ذوالنون مصری و... <ref>ر.ک: همان</ref>. | شیخ عطار، در تذكرة الأولياء که ظاهرا اولین کتاب منثور در زبان فارسی درباره اولیا و بزرگان تصوف اسلامی است، شرح احوال نودوهفت عارف را ذکر کرد و نمونههای از اقوالشان را نقل نموده است. کتاب با نام امام جعفر صادق(ع) آغاز میشود و با نام و یاد امام محمد باقر(ع) پایان مییابد. در فاصله میان این دو شخصیت نام و یاد همه شخصیتهای عرفانی بزرگی که عالم اسلام در طی پنج قرن به خود دیده، آورده شده است، مانند: بایزید بسطامی، ابراهیم ادهم، شبلی، جنید بغدادی، رابعه عدویه، منصور حلاج، شیخ ابوالحسن خرقانی، ابوسعید ابوالخیر، فضیل عیاض، سری سقطی، مالک دینار، ذوالنون مصری و...<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
نسخه حاضر که متأسفانه فاقد مقدمهای از مصحح در تبیین روش و شیوه کار خود میباشد، با ذکر احمد بن عاصم انطاکی آغاز گردیده و با ذکر امام محمد باقر(ع)، به اتمام رسیده است. | نسخه حاضر که متأسفانه فاقد مقدمهای از مصحح در تبیین روش و شیوه کار خود میباشد، با ذکر احمد بن عاصم انطاکی آغاز گردیده و با ذکر امام محمد باقر(ع)، به اتمام رسیده است. | ||