۶۱٬۱۸۹
ویرایش
إرشاد العباد إلی استحباب لبس السواد علی سيدالشهداء و الأئمة الأمجاد علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
إرشاد العباد إلی استحباب لبس السواد علی سيدالشهداء و الأئمة الأمجاد علیهم‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۱
، ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' طباطبائی ' به ' طباطبایی ') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
حسینی اعرجی نیز در حواشی بر کتاب گاه لازم می‌داند که کلام نویسنده و یا حدیثی را ابهام‌زدایی کند؛ مثلاً در روایتی که از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] از پوشیدن لباس سیاه می‌پرسند و امام در نهایت می‌فرماید «دلت را سفید کن و هر چه می‌خواهی بپوش»، پوشیدن طلا و حریر برای مردان و لباس شهرت را مراد امام نمی‌داند چراکه در حرمت این موارد شکی نیست و امام(ع) در مقام دفع توهم درباره پوشیدن لباس سیاه بوده‌اند که شیعیان از آن سؤال می‌کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص39، پاورقی 2</ref>. | حسینی اعرجی نیز در حواشی بر کتاب گاه لازم می‌داند که کلام نویسنده و یا حدیثی را ابهام‌زدایی کند؛ مثلاً در روایتی که از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] از پوشیدن لباس سیاه می‌پرسند و امام در نهایت می‌فرماید «دلت را سفید کن و هر چه می‌خواهی بپوش»، پوشیدن طلا و حریر برای مردان و لباس شهرت را مراد امام نمی‌داند چراکه در حرمت این موارد شکی نیست و امام(ع) در مقام دفع توهم درباره پوشیدن لباس سیاه بوده‌اند که شیعیان از آن سؤال می‌کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص39، پاورقی 2</ref>. | ||
در خاتمه کتاب، به زیارت ناحیه مقدسه اشاره شده است. امام زمان(عج) در این زیارت جدش امام حسین(ع) را مخاطب قرار داده که حکایت از جواز بلکه رجحان جزع، ندبه، ناله و نوحه‌خوانی در مصیبت آن حضرت دارد. نویسنده در ادامه در معنای عبارت اگر اشک من بخشکد خون می‌گریم بحث کرده و اراده معنای مجاز از آن را مخالف سیاق کلام دانسته است. لذا می‌توان لباس سیاه برای عزای آن حضرت را نیز از ادله کراهت استثنا نمود. در اینجا مجدداً به شیوه امام زین‌العابدین(ع) در گریه و اندوه برای امام حسین(ع) به‌گونه‌ای که فوق طاق بشر بوده تا هنگام مرگ نیز اشاره شده که مؤید کلام فرزندش امام زمان(عج) است؛ بنابراین ادله تأسی به ائمه(ع) به‌ضمیمه قاعده تسامح در ادله سنن تردیدی در رجحان پوشیدن لباس سیاه در مصیبت شهادت امام حسین(ع) باقی نمی‌گذارد <ref>ر.ک: همان، ص62-58</ref>. | در خاتمه کتاب، به زیارت ناحیه مقدسه اشاره شده است. امام زمان(عج) در این زیارت جدش امام حسین(ع) را مخاطب قرار داده که حکایت از جواز بلکه رجحان جزع، ندبه، ناله و نوحه‌خوانی در مصیبت آن حضرت دارد. نویسنده در ادامه در معنای عبارت اگر اشک من بخشکد خون می‌گریم بحث کرده و اراده معنای مجاز از آن را مخالف سیاق کلام دانسته است. لذا می‌توان لباس سیاه برای عزای آن حضرت را نیز از ادله کراهت استثنا نمود. در اینجا مجدداً به شیوه امام زین‌العابدین(ع) در گریه و اندوه برای امام حسین(ع) به‌گونه‌ای که فوق طاق بشر بوده تا هنگام مرگ نیز اشاره شده که مؤید کلام فرزندش امام زمان(عج) است؛ بنابراین ادله تأسی به ائمه(ع) به‌ضمیمه قاعده تسامح در ادله سنن تردیدی در رجحان پوشیدن لباس سیاه در مصیبت شهادت امام حسین(ع) باقی نمی‌گذارد<ref>ر.ک: همان، ص62-58</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||