۶۱٬۱۸۹
ویرایش
راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية (تعریب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۱
، ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹جایگزینی متن - '.' به '.'
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - '.' به '.') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
پس از دو مقدمه مذکور بهترتیب ترجمه مقدمه محمد اقبال بر متن فارسی، شرح حال نویسنده، معرفی کتاب و مصادرش، کتب تاریخی که از راحة الصدور باواسطه یا بیواسطه نقل کردهاند. | پس از دو مقدمه مذکور بهترتیب ترجمه مقدمه محمد اقبال بر متن فارسی، شرح حال نویسنده، معرفی کتاب و مصادرش، کتب تاریخی که از راحة الصدور باواسطه یا بیواسطه نقل کردهاند. | ||
ترجمه این اثر به زبان عربی اولین بار در سال 1960م، در قاهره انجام شد. سپس مجدداً در سال 2005 در ضمن سلسله میراث ترجمه تجدید چاپ شد. این انتشار مجدد بدین دلیل بود که این اثر از مهمترین آثاری است که مقطع پایانی از تاریخ دولت سلجوقی (590-552ق) را گزارش کرده است؛ چراکه نویسنده و داییهایش بالاترین جایگاه را نزد سلطان طغرل، آخرین سلطان سلجوقی داشتند و به همین دلیل دسترسی نویسنده به اطلاعات از منابع صحیحش، در تمام موضوعاتی که به اخبار دولت ارتباط داشت، بهراحتی ممکن بود<ref>ر.ک: مقدمه بدیع محمد جمعه، اولین صفحه</ref> | ترجمه این اثر به زبان عربی اولین بار در سال 1960م، در قاهره انجام شد. سپس مجدداً در سال 2005 در ضمن سلسله میراث ترجمه تجدید چاپ شد. این انتشار مجدد بدین دلیل بود که این اثر از مهمترین آثاری است که مقطع پایانی از تاریخ دولت سلجوقی (590-552ق) را گزارش کرده است؛ چراکه نویسنده و داییهایش بالاترین جایگاه را نزد سلطان طغرل، آخرین سلطان سلجوقی داشتند و به همین دلیل دسترسی نویسنده به اطلاعات از منابع صحیحش، در تمام موضوعاتی که به اخبار دولت ارتباط داشت، بهراحتی ممکن بود<ref>ر.ک: مقدمه بدیع محمد جمعه، اولین صفحه</ref>. | ||
اگرچه راحة الصدور اثری تاریخی است، اما نویسنده آن ادیب و ناقد و شاعر بوده است؛ لذا سرشار از شواهد شعری فارسی فراوان و تعدادی عربی است که سروده مؤلف یا شعرای بزرگ فارسیزبان پیش از عصر مؤلف و در زمان اوست که کتاب را مرجع مهمی برای مطالعات ادب فارسی قرار داده است؛ بهویژه اینکه برخی شواهد ذکرشده در این اثر در منابع دیگر نیامده است. برخی هم در منابع دیگر آمده، لکن اشتباهاتی دارد که این کتاب منبع صحیحی برای این شواهد نیز هست<ref>ر.ک: همان، دومین صفحه</ref> | اگرچه راحة الصدور اثری تاریخی است، اما نویسنده آن ادیب و ناقد و شاعر بوده است؛ لذا سرشار از شواهد شعری فارسی فراوان و تعدادی عربی است که سروده مؤلف یا شعرای بزرگ فارسیزبان پیش از عصر مؤلف و در زمان اوست که کتاب را مرجع مهمی برای مطالعات ادب فارسی قرار داده است؛ بهویژه اینکه برخی شواهد ذکرشده در این اثر در منابع دیگر نیامده است. برخی هم در منابع دیگر آمده، لکن اشتباهاتی دارد که این کتاب منبع صحیحی برای این شواهد نیز هست<ref>ر.ک: همان، دومین صفحه</ref>. | ||
ترجمه عربی این اثر با نهایت دقت علمی و به شیوه عربی استواری صورت پذیرفته است؛ بهویژه در ترجمه شواهد شعری بهعنوان درسی در اصول علمی دقیق ترجمه به حساب میآید و خواننده عربی احساس میکند که اصل کتاب را میخواند نه ترجمه آن را<ref>ر.ک: همان</ref> | ترجمه عربی این اثر با نهایت دقت علمی و به شیوه عربی استواری صورت پذیرفته است؛ بهویژه در ترجمه شواهد شعری بهعنوان درسی در اصول علمی دقیق ترجمه به حساب میآید و خواننده عربی احساس میکند که اصل کتاب را میخواند نه ترجمه آن را<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
در انتها به نکاتی اشاره میشود: | در انتها به نکاتی اشاره میشود: | ||
# در برگردان عربی هرکجا که در متن اصلی بیت یا ابیاتی به زبان فارسی بوده است، پس از ذکر عبارت «بیت یا شعر یا مصراع فارسی في الأصل، ترجمته:»، در کروشه، به ترجمه عربی آن اشاره شده است. | # در برگردان عربی هرکجا که در متن اصلی بیت یا ابیاتی به زبان فارسی بوده است، پس از ذکر عبارت «بیت یا شعر یا مصراع فارسی في الأصل، ترجمته:»، در کروشه، به ترجمه عربی آن اشاره شده است. | ||
# در ذیل فصل عمل به جدول غالب و مغلوب در متن فارسی جدولی آمده که در متن عربی خبری از آن نیست<ref>ر.ک: متن کتاب، ص624؛ راوندی، محمد بن سلیمان، ص451</ref> | # در ذیل فصل عمل به جدول غالب و مغلوب در متن فارسی جدولی آمده که در متن عربی خبری از آن نیست<ref>ر.ک: متن کتاب، ص624؛ راوندی، محمد بن سلیمان، ص451</ref>. | ||
# فهارس اسامی مردان، اماکن، قبائل و طوائف، کتب و فهرست موضوعات در انتهای کتاب ذکر شده است. | # فهارس اسامی مردان، اماکن، قبائل و طوائف، کتب و فهرست موضوعات در انتهای کتاب ذکر شده است. | ||