۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
المصابيح في إثبات الإمامة: تفاوت میان نسخه‌ها
←گزارش محتوا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
نویسنده بخش (مقاله) دوم کتابش را به موضوع امامت اختصاص داده است. | نویسنده بخش (مقاله) دوم کتابش را به موضوع امامت اختصاص داده است. | ||
تمام بخش نخست سازگار با اعتقاد شیعی اسماعیلی است، اما آشکارا تند و آتشین نیست؛ اما در بخش دوم، او به سراغ امامت و وجوب آن میرود. درونمایههای این بخش، نیاز به عصمت امامان و منصوص شدن آنان توسط خدا و پیامبرش و سپس امام پیشین است. به قول [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]]، نص امری است ضروری. امت خود نمیتواند امام را اختیار کند؛ انتخاب امت در این زمینه حرفی برای گفتن ندارد و اگر هم بیان شود معنایی ندارد. [[امام على(ع)|امام علی ابن ابیطالب(ع)]] توسط پیامبر(ص) منصوص شد و این نکتهای است که [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]] سعی میکند پیش از دنبال کردن سلسله امامان بعد از او تا [[امام جعفر صادق(ع)]] و پسرش امام اسماعیل ثابت کند. او میگوید که از [[امام جعفر صادق(ع)]] به بعد، امامت باید در ذریه امام اسماعیل ادامه پیدا کند. استدلالهای او در این مقطع یکی از نکات بسیار جالب تاریخی در این اثر است. او استدلال میکند که امامت امام اسماعیل معتبر بود؛ چون او ذریهای داشت که امامت را ادامه دهند. یکی از جنبههای مهم حقانیت آنها این است که یکی از ذریه او در زمان حال کارکردهای مهم امامت را انجام دهد. اگر اکنون هیچ امامی وجود نمیداشت، در گذشته نیز نمیتوانسته امامی وجود داشته باشد؛ اگر وظایف امام توسط یکی از ذریه منصوص او در حال حاضر انجام نشود، یعنی نیای او نیز هرگز نمیتوانسته امام باشد<ref>ر.ک: پایگاه the institute of ismaili studies</ref>. | تمام بخش نخست سازگار با اعتقاد شیعی اسماعیلی است، اما آشکارا تند و آتشین نیست؛ اما در بخش دوم، او به سراغ امامت و وجوب آن میرود. درونمایههای این بخش، نیاز به عصمت امامان و منصوص شدن آنان توسط خدا و پیامبرش و سپس امام پیشین است. به قول [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]]، نص امری است ضروری. امت خود نمیتواند امام را اختیار کند؛ انتخاب امت در این زمینه حرفی برای گفتن ندارد و اگر هم بیان شود معنایی ندارد. [[امام على(ع)|امام علی ابن ابیطالب(ع)]] توسط پیامبر(ص) منصوص شد و این نکتهای است که [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]] سعی میکند پیش از دنبال کردن سلسله امامان بعد از او تا [[امام جعفر صادق(ع)]] و پسرش امام اسماعیل ثابت کند. او میگوید که از [[امام جعفر صادق(ع)]] به بعد، امامت باید در ذریه امام اسماعیل ادامه پیدا کند. استدلالهای او در این مقطع یکی از نکات بسیار جالب تاریخی در این اثر است. او استدلال میکند که امامت امام اسماعیل معتبر بود؛ چون او ذریهای داشت که امامت را ادامه دهند. یکی از جنبههای مهم حقانیت آنها این است که یکی از ذریه او در زمان حال کارکردهای مهم امامت را انجام دهد. اگر اکنون هیچ امامی وجود نمیداشت، در گذشته نیز نمیتوانسته امامی وجود داشته باشد؛ اگر وظایف امام توسط یکی از ذریه منصوص او در حال حاضر انجام نشود، یعنی نیای او نیز هرگز نمیتوانسته امام باشد<ref>[https://iis.ac.uk/node/230766 ر.ک: پایگاه the institute of ismaili studies]</ref>. | ||
در اواخر این رساله، [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]] فهرستی از کارهایی را که یک امام انجام میدهد و فضایلی را که باید دارا باشد، برمیشمارد. علاوه بر این او نام تمامی کسانی را که در زمانِ او مدعی امامت بودهاند، میآورد که یا صلاحیت امامت ندارند یا نتوانستهاند کارهای لازم را برای ادای وظایف لازم امام برحق انجام دهند. در فهرست او کسانی که امام باطل شناخته میشوند، عبارتند از: احمد ابن اسحاق (القادر)، خلیفه عباسی بغداد؛ الهاروني (المؤيدبالله)، امام زیدی در هوسمِ گیلان؛ عمر النزواني، امام عبادی در عمان؛ حاکم اموی اسپانیا و مغرب و رهبر بازمانده قرمطی احساء. مراجع او بهطور مشخصی از افرادی در بازه زمانی و مکانهای خاصی یاد میکند. او همچنین از امام منتظر شیعیان دوازدهامامی یاد میکند<ref>[https://iis.ac.uk/node/230766 ر.ک: همان]</ref>. | در اواخر این رساله، [[کرمانی، احمد بن عبدالله|کرمانی]] فهرستی از کارهایی را که یک امام انجام میدهد و فضایلی را که باید دارا باشد، برمیشمارد. علاوه بر این او نام تمامی کسانی را که در زمانِ او مدعی امامت بودهاند، میآورد که یا صلاحیت امامت ندارند یا نتوانستهاند کارهای لازم را برای ادای وظایف لازم امام برحق انجام دهند. در فهرست او کسانی که امام باطل شناخته میشوند، عبارتند از: احمد ابن اسحاق (القادر)، خلیفه عباسی بغداد؛ الهاروني (المؤيدبالله)، امام زیدی در هوسمِ گیلان؛ عمر النزواني، امام عبادی در عمان؛ حاکم اموی اسپانیا و مغرب و رهبر بازمانده قرمطی احساء. مراجع او بهطور مشخصی از افرادی در بازه زمانی و مکانهای خاصی یاد میکند. او همچنین از امام منتظر شیعیان دوازدهامامی یاد میکند<ref>[https://iis.ac.uk/node/230766 ر.ک: همان]</ref>. | ||