۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
نویسنده در ادامه کتاب به شرححال محمد بن عبدالله اشعری قمی پرداخته و مینویسد: شیخ طوسی در دو جا در کتاب رجالش محمد بن عبدالله اشعری را از اصحاب [[امام رضا(ع)]] دانسته است و اتحاد او با محمد بن عبدالله بن عیسی اشعری را بعید ندانسته است<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | نویسنده در ادامه کتاب به شرححال محمد بن عبدالله اشعری قمی پرداخته و مینویسد: شیخ طوسی در دو جا در کتاب رجالش محمد بن عبدالله اشعری را از اصحاب [[امام رضا(ع)]] دانسته است و اتحاد او با محمد بن عبدالله بن عیسی اشعری را بعید ندانسته است<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>. | ||
وی تذکر این نکته را نیز لازم دانسته که محمد بن حسن بن ابی خالد اشعری قمی ملقب به شینوله (یا لفظی دیگر شبیه آن است مانند شنبوله)<ref>ر.ک: پیروزفر، سهیلا، آجیلیان مافوق، محمدمهدی، ص20</ref> که لفظی فارسی مرادف با زعلان است. از مجموع مطالب نیز چنین نتیجه گرفته که محمد بن حسن زعلان –که احیاناً محرف به بن علان شده- با محمد بن حسن بن ابی خالد اشعری قمی یکی است<ref>ر.ک: | وی تذکر این نکته را نیز لازم دانسته که محمد بن حسن بن ابی خالد اشعری قمی ملقب به شینوله (یا لفظی دیگر شبیه آن است مانند شنبوله)<ref>ر.ک: پیروزفر، سهیلا، آجیلیان مافوق، محمدمهدی، ص20</ref> که لفظی فارسی مرادف با زعلان است. از مجموع مطالب نیز چنین نتیجه گرفته که محمد بن حسن زعلان –که احیاناً محرف به بن علان شده- با محمد بن حسن بن ابی خالد اشعری قمی یکی است<ref>ر.ک: رسالة فی تحقیق حال محمد بن الحسن الاشعری، ص38</ref>. | ||
در تنبیهات آخر کتاب نیز ابتدا رواتی که از اشعری قمی نقل روایت کردهاند و نیز مشایخش ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص42-39</ref> و در آخرین تنبیه نیز تکرار روایت احمد بن محمد بن عیسی از زعلان را دلیل بر وثاقت او دانسته که مؤید به روایت جماعت زیادی از ثقات از اوست<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>. | در تنبیهات آخر کتاب نیز ابتدا رواتی که از اشعری قمی نقل روایت کردهاند و نیز مشایخش ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص42-39</ref> و در آخرین تنبیه نیز تکرار روایت احمد بن محمد بن عیسی از زعلان را دلیل بر وثاقت او دانسته که مؤید به روایت جماعت زیادی از ثقات از اوست<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>. |
ویرایش