پژوهشی در اعجاز علمی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده به قصد خدمت به آستان مقدس قرآن كريم و جلوگيرى از افراط و تفريطها در انطباق قرآن با علوم تجربى و در راستاى تفسير بهتر قرآن كريم، اين نوشتار را به رشته تحرير درآورده است<ref>مقدمه، ص16</ref>

روشى كه نویسنده در اين كتاب مورد استفاده قرار داده است، روش زمينه‌اى و موردى مى‌باشد. در اين روش، پژوهش گسترده‌اى از موقعيت فعلى و قبلى يك واحد انجام مى‌شود و كنش و واكنش‌هاى آن مورد بررسى قرار مى‌گيرد. تحقيق نویسنده بيان مى‌كند كه چه هست، نه اينكه چه خواهد بود. در اين شيوه، متغيرهاى گوناگون، در يك نمونه واحد بررسى شده و تصوير كاملى از آن ارائه مى‌گردد<ref>همان، ص18</ref>

روش جمع‌آورى اطلاعات در اين تحقيق، به صورت استفاده از كتابخانه‌ها مى‌باشد كه عمدتاًً از كتب و علوم تجربى استفاده شده است. هر چند در اين شيوه تحقيق، تأثيرات ذهنى پژوهشگر، غيرقابل اجتناب است؛ لكن وى سعى كرده با رعايت انصاف و امانت، آنها را به حداقل برساند<ref>همان</ref>

در مقدمه نویسنده، پرسش‌ها، اهداف، انگيزه، پيشينه، ضرورت، پيش فرض‌ها، فرضيه، روش و محدوديت‌هاى تحقيق اشاره شده است<ref>مقدمه، ص15- 18</ref>

#آيا تعارض ادعا شده بين برخى آيات با يافته‌هاى علوم تجربى صحيح است؟<ref>همان، ص16</ref>

به باور نویسنده، قرآن كريم معجزه پيامبر اسلام(ص) بوده كه يكى از ابعاد آن، اعجاز علمى است كه در برخى موارد قابل اثبات است، اما اكثر مواردى كه ادعاى اعجاز علمى شده، نقدپذير و يا غيرقابل قبول است<ref>همان، ص17</ref>

اعجاز قرآن داراى ابعاد متفاوتى مثل: فصاحت و بلاغت، محتواى عالى، اخبار غيبى و... بوده و پس از آشنائى مسلمانان با علوم يونان و انطباق قرآن با علوم تجربى كه از قرن چهارم هجرى رخ نمود، نوع جديدى از تفسير قرآن پيدا شد كه به نام تفسير علمى خوانده شده و در دو قرن اخير، در پى رشد چشمگير علوم تجربى در غرب، اين نوع از تفسير اوج گرفت<ref>همان، ص15</ref>

در دامن تفسير علمى، بعدى ديگر از اعجاز قرآن مطرح شد كه به نام اعجاز علمى قرآن خوانده شد و بسيارى از مفسران قرآن و صاحب‌نظران (پزشکان، مهندسان و...) در اين حوزه قلم زدند. اما در اين ميان برخى راه افراط و تفريط را در پيش گرفتند. به‌طورى‌كه برخى بيش از 300 آيه قرآن را با علوم تجربى تطبيق كردند و در بسيارى از موارد ادعاى اعجاز علمی‌نمودند و برخى ديگر اين مطالب را غيرصحيح و تحميل بر قرآن دانستند و اعجاز علمى را به كلى منكر شدند. اما نویسنده در اين كتاب، راه ميانه‌اى پيموده و موارد صحيح اعجاز علمى را پذيرفته و ادعاهاى نادرست را نقد كرده است<ref>همان</ref>

وى در اين نوشتار بر آن است تا اشكالات تفسيرى و علمى انطباق آيات با علوم تجربى و نقاط ضعف و قوت ادعاهاى اعجاز علمى قرآن را بررسى نمايد؛ زيرا معتقد است گاهى مطالب علمى كه با آيات قرآن تطبيق شده و به عنوان اعجاز علمى مطرح شده است، مطالبى سست يا نظريه‌هايى در كنار نظريه‌هاى رقيب بوده و گاهى قواعد تفسيرى در اين مورد رعايت نشده است<ref>همان، ص 15-16</ref>

با توجه به اينكه بحث اعجاز علمى قرآن از سويى زيرمجموعه بحث انطباق قرآن با علوم تجربى يعنى تفسير علمى به شمار مى‌آيد و از سوى ديگر، زيرمجموعه اعجاز علمى قرآن محسوب مى‌شود، نویسنده بخش اول را به كلياتى در مورد انطباق قرآن با علوم تجربى (تفسير علمى) و بحث معجزه و اعجاز علمى اختصاص داده است، تا واژه‌ها و مفاهيم و معيارهاى بحث شفاف شود<ref>متن كتاب، ج1، ص21</ref>

در اين راستا، وى تاريخچه بحث انطباق قرآن با علوم تجربى و اعجاز علمى و اقسام و آثار آن‌ها را ذكر كرده و سپس مقصود خود را از علم بيان داشته است. آنگاه بحثى پيرامون ماهيت معجزه، اعجاز قرآن و مقصود از اعجاز علمى ارائه كرده است<ref>همان، ص 21-89</ref>

بخش دوم، پيرامون قرآن و علوم كيهان‌شناسى است. پديده آسمان و ستارگان خيره‌كننده آن در شب هميشه يكى از دغدغه‌هاى فكر بشر بوده و توجه دانشمندان را به خود جلب كرده است. تا آنجا كه رشته‌اى از علوم بشرى اختصاص به شناخت آسمان‌ها، ستارگان، سيارات و قمرهاى آنها پيدا كرده و تحت عنوان «علم هيئت، نجوم و كيهان‌شناسى» از آن ياد مى‌شود. قرآن كريم نيز به اين پديده عظيم خلقت توجه فراوان نموده و در آيات متعددى از آن ياد كرده است. گاه دعوت به تفكر در خلقت آسمان و زمين مى‌كند و گاه اشارات علمى به آنها دارد كه قرن‌ها بعد، كيهان‌شناسى جديد آن مطالب علمى را كشف مى‌كند و اعجاز علمى قرآن را به اثبات مى‌رساند<ref>همان، ص93</ref>

برخى از نويسندگان و صاحب‌نظران در چند دهه اخير بعد ديگرى براى اعجاز قرآن بيان كرده‌اند كه همان اعجاز عددى قرآن است. اينان ادعا مى‌كنند كه يك نظم رياضى بر قرآن حاكم است. هر چند كه در كتاب «[[الإتقان في علوم القرآن]]» سيوطى، رد پاى اين فكر ديده مى‌شود. امّا تا چند سال اخير اين راز علمى پنهان مانده بود و با ظهور رايانه‌هايى كه مى‌تواند حساب‌هاى بسيار زيادى را در مدت زمان كمى و با دقت بالائى انجام دهد، پرده از روى نظم رياضى قرآن برداشته شد و اعجاز اين كتاب مقدس بار ديگر بر جهانيان ثابت گرديد. در مقابل آنان، گروه ديگرى از نويسندگان و صاحب‌نظران قرآنى، قرار دارند كه اين مطالب را نمى‌پذيرند و برخى محاسبات آنان را خطاآلود مى‌دانند و حتى برخى نويسندگان با شدت هر چه بيشتر، قسمتى از اين مطالب را توطئه بهائيت معرفى مى‌كنند و آن‌را يك جريان انحرافى مى‌دانند و در اين مورد به ادعاى نبوت رشاد خليفه و كشته شدن او استشهاد مى‌كنند<ref>همان، ص219</ref>

نویسنده در بخش سوم، ابتدا گزارشى از آثار موافقان و مخالفان اعجاز عددى قرآن كريم را بيان و سپس چنين نتيجه‌گيرى كرده است: «تعداد زيادى از دانشمندان، نظم رياضى قرآن را دنبال كرده‌اند و به نتايج قابل توجهى رسيده‌اند، هر چند كه برخى از محاسبات آنها خطا بوده و يا با اعمال سليقه و ذوق شخصى همراه بوده است»<ref>همان، ص 231</ref>