سرمه سعادت: جوان و باید و نبایدهای اخلاقی: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در مقدمه (طلوع سخن) با عباراتی روان و با استناد به روایات امامان معصوم(ع)، به بیان اهمیت جوانی و رعایت اخلاق در آن می‎پردازد. او در بخشی از مقدمه می‎نویسد: «تربیت اصولی و آموزش درست و مطمئن در جوانی بیشترین اثر را در آینده انسان دارد. پیامبر اکرم(ص)، نیز بر ارزش و اهمیت دوره جوانی تأکید دارد و در سفارشی به ابوذر می‎فرماید: «يا أباذر اغتنم خمسا قبل خمس... شبابك قبل هرمك» ؛ «ای ابوذر پنج چیز را قبل از پنج چیز دریاب و غنیمت شمار... و جوانی‎ات را قبل از پیری». جوانی، که به‎قدر و منزلت جوانی آگاه است، هرگز آینده خود را از نظر دور نمی‎دارد و می‎کوشد تا از رهگذر جوانی، توشه‎های گران‎سنگی برای باروری و بالندگی آینده‎اش برگیرد؛ از جمله گنج‎ها و ذخیره‎های دوره جوانی، خودسازی و اصلاح نفس است که پایه انسانیت بشمار می‎آید و تلاش در این زمینه، از سفارش‎های پیاپی پیشوایان معصوم بوده است: «لا تترك الاجتهاد في إصلاح نفسك فإنه لا يعينك عليها إلا الجد»؛ «کوشش و تلاش در اصلاح درون و خودسازی را رها نکن؛ زیرا جز تلاش و جدیت، چیزی تو را در برابر نفست یاری نمی‎کند»»<ref>ر.ک: طلوع سخن، ص18</ref>.

'''گِلی خوش‎بوی در حمام روزی'''

رسید از دست محبوبی به دستم

'''بدو گفتم که مشکی یا عبیری'''

که از بوی دلاویز تو مستم

'''آن حکیمی گفت دیدم در تکی'''

 

می‎دویدی زاغ با یک لک‎لکی

'''در عجب ماندم، بجستم حالشان'''

تا ز قدر مشترک یابم نشان

 

'''چون شدم نزدیک و من حیران و دنگ'''

خود بدیدم هر دوان بودند لنگ

انسان‎های خوب و طاهر، هیچ‎گاه با افراد ناباب طرح معاشرت و دوستی نمی‎ریزند و در صورت پی بردن به اوصاف ناپسند دوستان خود، می‎کوشند آنان را هدایت کنند و اگر نپذیرند، قطع ارتباط می‎کنند. بر اثر رعایت نکردن همین امر، راه و روش زندگی پسر نوح دگرگون شد و هم‎سنخ گمراهان و کافران گردید و راه شقاوت را بر صراط سعادت و رستگاری برگزید»<ref>ر.ک: همان، ص46-47</ref>.