۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شهید راه آزادی سید جمال واعظ اصفهانی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۴۸
، ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'مساله' به 'مسأله'
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - 'مساله' به 'مسأله') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15490 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =15490 | ||
| کتابخوان همراه نور =12053 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۴: | ||
در بازگشت به اصفهان پس از انتشار كتاب «روياى صادقه» با همكارى شيخ احمد مجد الاسلام کرمانى و ميرزا نصراللَّه ملك المتكلمين، مورد كينهى ظلالسلطان قرار گرفت. بار ديگر به تبريز رفت و در آنجا مورد توجه محمدعلى شاه وليعهد قرار گرفت. سپس به تهران آمد و به تشويق محافل آزادى خواهان شبها در مسجد شاه (مسجد امام خمينى) به وعظ و خطابه پرداخت. وى در اوايل مشروطيت در مساجد و انجمنها به طرفدارى از مشروطه سخنرانى مىكرد و به همين جهت مورد توجه مردم واقع شده بود. پارهاى از سخنرانىهاى او به صورت روزنامهاى به نام «الجمال» چاپ شد. در زمان به توپ بستن مجلس، به شاه عبدالعظيم رفت و از آنجا به قصد عتبات عازم همدان شد. | در بازگشت به اصفهان پس از انتشار كتاب «روياى صادقه» با همكارى شيخ احمد مجد الاسلام کرمانى و ميرزا نصراللَّه ملك المتكلمين، مورد كينهى ظلالسلطان قرار گرفت. بار ديگر به تبريز رفت و در آنجا مورد توجه محمدعلى شاه وليعهد قرار گرفت. سپس به تهران آمد و به تشويق محافل آزادى خواهان شبها در مسجد شاه (مسجد امام خمينى) به وعظ و خطابه پرداخت. وى در اوايل مشروطيت در مساجد و انجمنها به طرفدارى از مشروطه سخنرانى مىكرد و به همين جهت مورد توجه مردم واقع شده بود. پارهاى از سخنرانىهاى او به صورت روزنامهاى به نام «الجمال» چاپ شد. در زمان به توپ بستن مجلس، به شاه عبدالعظيم رفت و از آنجا به قصد عتبات عازم همدان شد. | ||
وى به واسطه سابقه دوستى، ورود خود را به ميرزا محسنخان مظفرالملك، حاكم همدان، ابلاغ كرد. او نيز اين | وى به واسطه سابقه دوستى، ورود خود را به ميرزا محسنخان مظفرالملك، حاكم همدان، ابلاغ كرد. او نيز اين مسأله را به دربار تهران گزارش داد. لذا امير افخم همدانى، حاكم بروجرد، از طرف دربار مأمور شد تا سيد جمالالدين را به بروجرد ببرد. سيد جمال مدتى در بروجرد زندانى بود و عاقبت توسط عمال محمدعلى شاه قاجار مسموم و خفه گرديد و در قبرستان يخچال اين شهر دفن شد. بعدها اين قبرستان به جماليه معروف گرديد. در «كارنامهى بزرگان» سال درگذشت وى 1336ق ذكر شده است. | ||
از ديگر آثار وى: «لباس التقوى»؛ مقالاتى كه در روزنامه «حبلالمتين» كلكته و جرايد عصر چاپ مىشد. | از ديگر آثار وى: «لباس التقوى»؛ مقالاتى كه در روزنامه «حبلالمتين» كلكته و جرايد عصر چاپ مىشد. | ||