پرش به محتوا

منتقد المنافع في شرح المختصر النافع، كتاب الطهارة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک')
خط ۲۲: خط ۲۲:
| تعداد جلد =6
| تعداد جلد =6
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17457
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17457
| کتابخوان همراه نور =10647
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۵۵: خط ۵۶:
=== ركن اول: آب‌ها ===
=== ركن اول: آب‌ها ===


آب در مرحله اول به مطلق و مضاف تقسيم شده و سه امر براى آب مطلق بيان گرديده است: در امر اول مفهوم آب بديهى و روشن و بى‌نياز از تعريف و آزاد از هر قيدى بيان شده و آب مضاف، آب به همراه يك قيد ذكر گرديده است. در امر دوم، آب فى نفسه پاك معرفى شده كه در صورت غصبى نبودن مكلف مى‌تواند از آن استفاده نمايد. امر سوم مربوط به پاك كنندگى آب است كه به واسطه آن مى‌شود ظاهر اشيا را از نجاست و باطن انسان را از حَدَث پاك كرد.
آب در مرحله اول به مطلق و مضاف تقسيم شده و سه امر براى آب مطلق بيان گرديده است: در امر اول مفهوم آب بديهى و روشن و بى‌نياز از تعريف و آزاد از هر قيدى بيان شده و آب مضاف، آب به همراه يك قيد ذكر گرديده است. در امر دوم، آب فى نفسه پاک معرفى شده كه در صورت غصبى نبودن مكلف مى‌تواند از آن استفاده نمايد. امر سوم مربوط به پاک كنندگى آب است كه به واسطه آن مى‌شود ظاهر اشيا را از نجاست و باطن انسان را از حَدَث پاک كرد.


نگارنده به ذكر ادله مطهّريت آب پرداخته و معتقد است اين مسئله به واسطه اجماع مسلمانان، ضرورت دين، شهادت عقل سالم، روايات و آيات متعدد و فراوان قابل اثبات است.
نگارنده به ذكر ادله مطهّريت آب پرداخته و معتقد است اين مسئله به واسطه اجماع مسلمانان، ضرورت دين، شهادت عقل سالم، روايات و آيات متعدد و فراوان قابل اثبات است.
خط ۶۷: خط ۶۸:
نگارنده پس از تعريف آب كرّ و بيان اينكه آب كر هم مانند آب جارى به ملاقات با نجس از طهارت خارج نمى‌شود و تا زمانى كه اوصاف آن آب از بين نرود به طهارت خود باقى مى‌ماند، آب حمام و آب باران را نيز در حكم آب كرّ دانسته است. وى درباره آب قليل پس از بيان قول حسين بن على عمانى كه معتقد بود آب قليل با ملاقات نجاست نجس نمى‌شود و برخى از متأخرين مانند [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] هم وى را تبعيت كردند، مى‌گويد: اين مسئله اجماعى است و مخالفت اين افراد به اجماع اصحاب ضرر وارد نمى‌كند.
نگارنده پس از تعريف آب كرّ و بيان اينكه آب كر هم مانند آب جارى به ملاقات با نجس از طهارت خارج نمى‌شود و تا زمانى كه اوصاف آن آب از بين نرود به طهارت خود باقى مى‌ماند، آب حمام و آب باران را نيز در حكم آب كرّ دانسته است. وى درباره آب قليل پس از بيان قول حسين بن على عمانى كه معتقد بود آب قليل با ملاقات نجاست نجس نمى‌شود و برخى از متأخرين مانند [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] هم وى را تبعيت كردند، مى‌گويد: اين مسئله اجماعى است و مخالفت اين افراد به اجماع اصحاب ضرر وارد نمى‌كند.


مسئله ديگرى كه مورد بحث قرار گرفته كيفيت تطهير آب است. اين مسئله اختلافى است عده‌اى از فقها معتقدند: آب نجس به محض ملاقات با آب جارى و كرّ پاك مى‌شود، عده‌اى ديگرى مى‌گويند ملاقات كفايت نمى‌كند و بايد آب نجس با آب كرّ و جارى مخلوط شود و اين آب مسلط بر آب نجس گردد.
مسئله ديگرى كه مورد بحث قرار گرفته كيفيت تطهير آب است. اين مسئله اختلافى است عده‌اى از فقها معتقدند: آب نجس به محض ملاقات با آب جارى و كرّ پاک مى‌شود، عده‌اى ديگرى مى‌گويند ملاقات كفايت نمى‌كند و بايد آب نجس با آب كرّ و جارى مخلوط شود و اين آب مسلط بر آب نجس گردد.


نگارنده، قول اول را مى‌پذيرد و براى اثبات كلام خود دليل‌هاى متعددى مى‌آورد. مصنف احكام آب چاه را به تبع ماتن به صورت جداگانه با عنوان «فائدة في أحكام البئر» بيان كرده و با اشاره به اختلاف فقها درباره نجس شدن اين آب با ملاقات نجاست كه برخى نجس دانسته و برخى پاك، به نقل اقوال مختلف و نقد آنها پرداخته و تبيين كلام ماتن كه آب را نجس مى‌داند و ادله آن پرداخته و به بحث مفصل و اختلافى تطهير آب چاه و مقدار آبى كه براى تطهير لازم است خارج شود، مى‌پردازد.
نگارنده، قول اول را مى‌پذيرد و براى اثبات كلام خود دليل‌هاى متعددى مى‌آورد. مصنف احكام آب چاه را به تبع ماتن به صورت جداگانه با عنوان «فائدة في أحكام البئر» بيان كرده و با اشاره به اختلاف فقها درباره نجس شدن اين آب با ملاقات نجاست كه برخى نجس دانسته و برخى پاک، به نقل اقوال مختلف و نقد آنها پرداخته و تبيين كلام ماتن كه آب را نجس مى‌داند و ادله آن پرداخته و به بحث مفصل و اختلافى تطهير آب چاه و مقدار آبى كه براى تطهير لازم است خارج شود، مى‌پردازد.


او در پايان اين بخش، آب مضاف را تعريف كرده و به احكام و شرايط آن و احكام و مسائل آب مستعمل كه به نجاست رسيده و قليل باشد و غساله آبى كه به نجاست برخورد كرده و احكام ظرف‌هاى دهان خورده انسان، حيوان حلال گوشت، حيوان حرام گوشت و سگ و خوك و حيوان ممسوخ و احكام مشتبه به نجاست پرداخته است.
او در پايان اين بخش، آب مضاف را تعريف كرده و به احكام و شرايط آن و احكام و مسائل آب مستعمل كه به نجاست رسيده و قليل باشد و غساله آبى كه به نجاست برخورد كرده و احكام ظرف‌هاى دهان خورده انسان، حيوان حلال گوشت، حيوان حرام گوشت و سگ و خوك و حيوان ممسوخ و احكام مشتبه به نجاست پرداخته است.
خط ۹۳: خط ۹۴:
اما مواردى كه مستحب است وضو گرفتن عبارتند از: طواف مستحب، داخل شدن به مسجد، قرائت قرآن، زيارت امامان و امام‌زادگان.
اما مواردى كه مستحب است وضو گرفتن عبارتند از: طواف مستحب، داخل شدن به مسجد، قرائت قرآن، زيارت امامان و امام‌زادگان.


در امر دوم، آداب تخلى و احكام مربوط به پوشاندن عورت و اينكه نمى‌شود رو به قبله تخلى كرد و مراد به استقبال و پشت به قبله چيست؟ و كيفيت استبرا كردن و پاك كردن محل بول در صورت نبود آب و مستحبات و آداب تخلى، آمده است. در پايان جلد اول فروع بسيارى درباره احكام تخلى بيان شده است.
در امر دوم، آداب تخلى و احكام مربوط به پوشاندن عورت و اينكه نمى‌شود رو به قبله تخلى كرد و مراد به استقبال و پشت به قبله چيست؟ و كيفيت استبرا كردن و پاک كردن محل بول در صورت نبود آب و مستحبات و آداب تخلى، آمده است. در پايان جلد اول فروع بسيارى درباره احكام تخلى بيان شده است.


واجبات وضو، عنوان امر سوم است كه در آن به شرح احكام و شرايط واجبات وضو، اعم از نيت، شستن صورت، شستن دو دست تا آرنج، مسح جلو سر، مسح دو پا، رعايت ترتيب در شستن و مسح اعضاى وضو، موالات و پى در پى انجام دادن اين اعمال پرداخته شده است.
واجبات وضو، عنوان امر سوم است كه در آن به شرح احكام و شرايط واجبات وضو، اعم از نيت، شستن صورت، شستن دو دست تا آرنج، مسح جلو سر، مسح دو پا، رعايت ترتيب در شستن و مسح اعضاى وضو، موالات و پى در پى انجام دادن اين اعمال پرداخته شده است.
خط ۹۹: خط ۱۰۰:
نگارنده در هر يك از اين 9 مورد پس از توضيح عنوان به ذكر مسائل و فروع و ادله و اصول آنها همت ورزيده و تقريباً همه اقوال مختلف را ذكر كرده است.
نگارنده در هر يك از اين 9 مورد پس از توضيح عنوان به ذكر مسائل و فروع و ادله و اصول آنها همت ورزيده و تقريباً همه اقوال مختلف را ذكر كرده است.


در ادامه به بيان فروع فقهى وضوى جبيره‌اى براى كسانى كه آب براى بدنشان ضرر دارد، ولى مى‌توانند پارچه پاك روى زخم خود بگذارند و وضو بگيرند، پرداخته است.
در ادامه به بيان فروع فقهى وضوى جبيره‌اى براى كسانى كه آب براى بدنشان ضرر دارد، ولى مى‌توانند پارچه پاک روى زخم خود بگذارند و وضو بگيرند، پرداخته است.


سپس به فروع ديگرى مانند اينكه وضو گيرنده خود بايد كارهاى وضو را انجام دهد و اگر ديگرى انجام دهد و يا در امر وضو به وى كمك كند وضويش باطل مى‌شود و نيز به آداب و سنن و مستحبات وضو پرداخته است.
سپس به فروع ديگرى مانند اينكه وضو گيرنده خود بايد كارهاى وضو را انجام دهد و اگر ديگرى انجام دهد و يا در امر وضو به وى كمك كند وضويش باطل مى‌شود و نيز به آداب و سنن و مستحبات وضو پرداخته است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش