۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
در مبحث دوم، از احتياط صحابه و تابعين و ورع آنها در روايت حديث پيامبر(ص) سخن گفته شده است. در اين زمينه، به بررسى اقوال [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] و [[خطيب بغدادى]] پرداخته شده است.<ref>همان، ص63 - 75</ref> | در مبحث دوم، از احتياط صحابه و تابعين و ورع آنها در روايت حديث پيامبر(ص) سخن گفته شده است. در اين زمينه، به بررسى اقوال [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] و [[خطيب بغدادى]] پرداخته شده است.<ref>همان، ص63 - 75</ref> | ||
نویسنده، معتقد است همچنان كه صحابه و تابعين، در نقل حديث احتياط | نویسنده، معتقد است همچنان كه صحابه و تابعين، در نقل حديث احتياط میكردند، در قبول آن نيز داراى احتياط و مواظبت بودند. اين مطلب در مبحث سوم، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است.<ref>همان، ص76</ref> | ||
در چهارمين مبحث، به اين مطلب پرداخته شده كه روايت حديث در آن دوران، چگونه بوده است؟؛ يعنى آيا صحابه و تابعين احاديث پيامبر(ص) را لفظ به لفظ و كلمه به كلمه روايت | در چهارمين مبحث، به اين مطلب پرداخته شده كه روايت حديث در آن دوران، چگونه بوده است؟؛ يعنى آيا صحابه و تابعين احاديث پيامبر(ص) را لفظ به لفظ و كلمه به كلمه روايت میكردند يا به روايت معناى آن، اكتفا مىنمودند.<ref>همان، ص85</ref> | ||
فصل دوم، نيز داراى سه مبحث، به شرح زير است: | فصل دوم، نيز داراى سه مبحث، به شرح زير است: | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در مبحث دوم، به بررسى چگونگى انتشار و گسترش حديث و روايت در عصر صحابه و تابعين آنها پرداخته شده است. از جمله مطالب مطرحشده در اين مبحث، معرفى اهم مراكز علمى نشر حديث در شهرهاى مختلف اسلامى مىباشد كه عبارتند از: مدينه منوره، مكه مكرمه، كوفه، بصره، شام، مصر، مغرب و اندلس، يمن و خراسان.<ref>همان، ص110</ref> | در مبحث دوم، به بررسى چگونگى انتشار و گسترش حديث و روايت در عصر صحابه و تابعين آنها پرداخته شده است. از جمله مطالب مطرحشده در اين مبحث، معرفى اهم مراكز علمى نشر حديث در شهرهاى مختلف اسلامى مىباشد كه عبارتند از: مدينه منوره، مكه مكرمه، كوفه، بصره، شام، مصر، مغرب و اندلس، يمن و خراسان.<ref>همان، ص110</ref> | ||
در مبحث سوم، مسئله سفر براى فراگيرى حديث، مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده، معتقد است كه اينگونه سفرها از زمان خود پيامبر(ص) متداول بوده و همواره بودهاند كسانى كه بهمنظور طلب حديث و روايت، فرسنگها راه پيموده و رنج سفر را بر خود هموار | در مبحث سوم، مسئله سفر براى فراگيرى حديث، مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده، معتقد است كه اينگونه سفرها از زمان خود پيامبر(ص) متداول بوده و همواره بودهاند كسانى كه بهمنظور طلب حديث و روايت، فرسنگها راه پيموده و رنج سفر را بر خود هموار میكردند.<ref>همان، ص119</ref> | ||
باب سوم، چهار فصل زير را در خود جاى داده است: | باب سوم، چهار فصل زير را در خود جاى داده است: |
ویرایش