۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هايي' به 'هایی') |
جز (جایگزینی متن - 'كاري' به 'كاری') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
از مهمترين بخشهاي سفرنامه، توصيف مراكز علمي و مساجد و بناهاي "قسطنطنيه" است. [[غزی، محمد بن محمد|غزي]] عظمت و شكوه اين شهر تاریخی را به درستي درك و همچون نقاشی هنرمند به زيبايي، به تصوير مىكشد. مسجد اعظم "أياصوفيا" كه در سال 320م توسط قسطنطين بنا شده و در سال 857ق توسط سلطان محمد فاتح به مسجد جامع تبديل شد، از اماكني است كه نویسنده را سخت متحير كرده است. | از مهمترين بخشهاي سفرنامه، توصيف مراكز علمي و مساجد و بناهاي "قسطنطنيه" است. [[غزی، محمد بن محمد|غزي]] عظمت و شكوه اين شهر تاریخی را به درستي درك و همچون نقاشی هنرمند به زيبايي، به تصوير مىكشد. مسجد اعظم "أياصوفيا" كه در سال 320م توسط قسطنطين بنا شده و در سال 857ق توسط سلطان محمد فاتح به مسجد جامع تبديل شد، از اماكني است كه نویسنده را سخت متحير كرده است. | ||
[[غزی، محمد بن محمد|غزي]] در لابلاي گزارشاتي كه از شهرهای مختلف مىدهد و اكرام و مبالغههایی كه در معرفي عالمان اهلسنت انجام مىدهد، عقايد و افكار خود را نيز در قالب اخبار و حكايتها بيان مىكند؛ به عنوان نمونه در صفحه 193 چنين آورده است كه از ابن عدلان شيخ شافعيه سؤال شد كه "هل الأفضل أبوبكر أم علي؟" او در پاسخ گفت:"عليُ أفضل القرابة و أبوبكر أفضل الصحابة". [[غزی، محمد بن محمد|غزي]] اين گونه پاسخگويي او را حمل بر تقيه كرده و ميگويد كه او در مكاني بوده كه امكان تصريح به مذهب اهل سنت برای او وجود نداشته است. اين تحليل [[غزی، محمد بن محمد|غزي]] با ديدگاه اهل سنت كه همواره شيعه را به خاطر اعتقاد به "تقيه" تخطئه كرده و آن را نوعي فريب | [[غزی، محمد بن محمد|غزي]] در لابلاي گزارشاتي كه از شهرهای مختلف مىدهد و اكرام و مبالغههایی كه در معرفي عالمان اهلسنت انجام مىدهد، عقايد و افكار خود را نيز در قالب اخبار و حكايتها بيان مىكند؛ به عنوان نمونه در صفحه 193 چنين آورده است كه از ابن عدلان شيخ شافعيه سؤال شد كه "هل الأفضل أبوبكر أم علي؟" او در پاسخ گفت:"عليُ أفضل القرابة و أبوبكر أفضل الصحابة". [[غزی، محمد بن محمد|غزي]] اين گونه پاسخگويي او را حمل بر تقيه كرده و ميگويد كه او در مكاني بوده كه امكان تصريح به مذهب اهل سنت برای او وجود نداشته است. اين تحليل [[غزی، محمد بن محمد|غزي]] با ديدگاه اهل سنت كه همواره شيعه را به خاطر اعتقاد به "تقيه" تخطئه كرده و آن را نوعي فريب كاری ميداند، در تعارض است. شايد او نيز مانند برخی از بزرگان اهل سنت تقيه را قبول داشته است. وي همچنين صحابي پيامبر بودن را بر قرابت با آن حضرت برتري مىدهد كه با احاديثي مانند ذوي القربي در تعارض است. نكتهاي كه همواره در مطالعه سفرنامهها بايد مورد توجه قرار گيرد، آن است كه نویسنده با چه ديدگاه و تفكري وقايع و اتفاقات را تحليل كرده است و از چه عواملي متأثر بوده است. | ||
به هر حال اين عالم شافعي در قسطنطنيه مورد اكرام و توجه قرار مىگيرد و پس از مدتي اقامت در روم و بازديد از مناطق ديگری، قصد وطن كرده و در 26 ذي الحجه 940ق به دمشق وارد مىشود. | به هر حال اين عالم شافعي در قسطنطنيه مورد اكرام و توجه قرار مىگيرد و پس از مدتي اقامت در روم و بازديد از مناطق ديگری، قصد وطن كرده و در 26 ذي الحجه 940ق به دمشق وارد مىشود. |
ویرایش