۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
#باقى ماندن بر جنابت تا طلوع فجر به صورت عمدى. | #باقى ماندن بر جنابت تا طلوع فجر به صورت عمدى. | ||
#باقى ماندن بر جنابت به طور غير عمدى. | #باقى ماندن بر جنابت به طور غير عمدى. | ||
#باقى ماندن بر حيض و نفاس تا طلوع فجر، اگر قبل از اذان صبح | #باقى ماندن بر حيض و نفاس تا طلوع فجر، اگر قبل از اذان صبح پاک شده باشد. روايات اين باب هم مختلف است؛ ولى در يك جمع بندى كلى در صورت اول روزه باطل مى‌شود و در صورت دوم باطل نمى‌شود. در صورت سوم هم روزه باطل مى‌شود اگر عمدى باشد. | ||
در فصل سوم به اين مسئله پرداخته است كه ارتكاب مفطرات اگر به صورت عمدى و از روى اختيار باشد روزه را باطل مى‌كند و در صورتى كه سهوى و يا از روى اكراه باشد، روزه را باطل نمى‌كند. البته يك مورد را استثنا كرده و آن بقاى بر جنابت است. | در فصل سوم به اين مسئله پرداخته است كه ارتكاب مفطرات اگر به صورت عمدى و از روى اختيار باشد روزه را باطل مى‌كند و در صورتى كه سهوى و يا از روى اكراه باشد، روزه را باطل نمى‌كند. البته يك مورد را استثنا كرده و آن بقاى بر جنابت است. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
1- اسلام و ايمان. 2- عقل. 3- باقى نبودن بر جنابت و حيض و نفاس. 4- مبتلا نشدن به حيض و نفاس در طول روز. 5- مسافر نبودن. 6- مريض نبودن و دچار ضعف شديد نشدن. | 1- اسلام و ايمان. 2- عقل. 3- باقى نبودن بر جنابت و حيض و نفاس. 4- مبتلا نشدن به حيض و نفاس در طول روز. 5- مسافر نبودن. 6- مريض نبودن و دچار ضعف شديد نشدن. | ||
در فصل دهم به شرايط وجوب روزه اعم از: بلوغ، عقل، به هوش بودن، سالم بودن، | در فصل دهم به شرايط وجوب روزه اعم از: بلوغ، عقل، به هوش بودن، سالم بودن، پاک بودن از حيض و نفاس و مسافر نبودن، پرداخته و در ادامه افرادى كه جايز است روزه‌شان را افطار كنند برشمرده است. | ||
فصل دوازدهم به بيان راه‌هاى ثبوت هلال رمضان و شوال اختصاص دارد كه در آن به اختلافات فقهى فقيهان در ثبوت هلال و وحدت و تعدد افق و راه‌هاى اثبات اول و آخر ماه پرداخته است. در فصول سيزدهم و چهاردهم احكام روزه قضا و كفاره آن را به طور مفصل بحث كرده و در فصل پانزدهم، اقسام چهارگانه روزه (واجب، مندوب، حرام و مكروه) را مورد مطالعه فقهى قرار داده است. | فصل دوازدهم به بيان راه‌هاى ثبوت هلال رمضان و شوال اختصاص دارد كه در آن به اختلافات فقهى فقيهان در ثبوت هلال و وحدت و تعدد افق و راه‌هاى اثبات اول و آخر ماه پرداخته است. در فصول سيزدهم و چهاردهم احكام روزه قضا و كفاره آن را به طور مفصل بحث كرده و در فصل پانزدهم، اقسام چهارگانه روزه (واجب، مندوب، حرام و مكروه) را مورد مطالعه فقهى قرار داده است. | ||