۶۱٬۱۸۹
ویرایش
ابن جباره مقدسی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى'''، ملقب به شهاب‌الدين، مقرى، فقيه، نحوى و مفسر سده‌هاى 7 و 8ق، بوده است. | '''ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى'''، ملقب به شهاب‌الدين، مقرى، فقيه، نحوى و مفسر سده‌هاى 7 و 8ق، بوده است. | ||
وى فرزند یکى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به | وى فرزند یکى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به این نكته دارد كه اصل این خاندان از قريه «مردا» در حومه نابلس بوده است. | ||
==تولد== | ==تولد== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
بعد از آن، به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهم‌ترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره برده‌اند، مى‌توان از شمس‌الدين ذهبى و علم‌الدين برزالى نام برد. | بعد از آن، به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهم‌ترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره برده‌اند، مى‌توان از شمس‌الدين ذهبى و علم‌الدين برزالى نام برد. | ||
ابن جباره پس از ترك دمشق به حلب رفت و مدتى در آن شهر اقامت گزيد و به تدريس پرداخت. از شاگردان مهم او در | ابن جباره پس از ترك دمشق به حلب رفت و مدتى در آن شهر اقامت گزيد و به تدريس پرداخت. از شاگردان مهم او در این دوره مى‌توان زين‌الدين ابن وردى را ذكر كرد. وى با وجود اينكه علوم مختلف اسلامى را تحصيل كرده، در نحو و تفسير نيز تأليفاتى داشت، شهرت خود را بيشتر مديون علم قرائت بود كه آن را نزد مشايخ بزرگ مصر و شام فراگرفته بود. در این فن آثار متعددى نيز تأليف نمود و شاگردانى همچون شريف احمد بن قرمى، عبدالله بن سليمان مراكشى، عبدالرحمان بن ابى‌بكر كركى، احمد بن نحله، ابوالمعالى محمد بن لبان و ابواسحاق ابراهيم بن احمد شامى تربيت كرد. | ||
مجيرالدين مى‌گوید كه مشيخه بيت‌المقدس به او منتهى مى‌شد. ابن وردى نيز از او به‌عنوان یک فقيه و اصولى ياد كرده است. مذهب فقهى او همچون پدرش «حنبلى» بود. ابن جباره در اواخر عمر به قدس بازگشت و سحرگاه روز یک‌شنبه 4 رجب 728ق همان جا بدرود حيات گفت و در جامع دمشق بر او نماز غائب خوانده شد. | مجيرالدين مى‌گوید كه مشيخه بيت‌المقدس به او منتهى مى‌شد. ابن وردى نيز از او به‌عنوان یک فقيه و اصولى ياد كرده است. مذهب فقهى او همچون پدرش «حنبلى» بود. ابن جباره در اواخر عمر به قدس بازگشت و سحرگاه روز یک‌شنبه 4 رجب 728ق همان جا بدرود حيات گفت و در جامع دمشق بر او نماز غائب خوانده شد. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
#المفيد في شرح القصيد، معروف به شرح الشاطبية (اين کتاب در 4 جلد بوده و شرحى بر قصيده لاميّه در قرائات سبع، معروف به [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأماني و وجه التهاني]] از شاطبى است). | #المفيد في شرح القصيد، معروف به شرح الشاطبية (اين کتاب در 4 جلد بوده و شرحى بر قصيده لاميّه در قرائات سبع، معروف به [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأماني و وجه التهاني]] از شاطبى است). | ||
علاوه بر | علاوه بر این آثارى از قبيل شرح قصيده نونيه سخاوى در تجوید و شرح الفيه ابن معطى در نحو نيز به وى نسبت داده شده است.<ref>پاکتچی، احمد، ج3، ص203</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||