۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
مؤلّف، كه داراى گرايش اعتزالى در كلام است، اين اثر را به منظور اثبات آراى معتزله نگاشته است. حجم عمده محتواى كتاب درباره شخصيتهاى معتزلى است، اعم از معتزله واقعى و يا شخصيتهايى كه وى آنها را معتزلى جلوه داده است. با اين حال، اين كتاب با توجه به اطلاعات سودمند آن درباره فرقههاى اسلامى، به ويژه قسمت اول آن، به عنوان يكى از منابع شناخت فرقههاى ديگر مورد قبول و استناد پژوهشگران واقع شده است، هر چند گزارشهاى وى از فرق اسلامى، به ويژه شیعیان، در هم پراكنده و عارى از بررسى منظّم و علمى است و نمىتوان بر اساس آن، فهرست يكدستى از فرق شيعى ارائه كرد. | مؤلّف، كه داراى گرايش اعتزالى در كلام است، اين اثر را به منظور اثبات آراى معتزله نگاشته است. حجم عمده محتواى كتاب درباره شخصيتهاى معتزلى است، اعم از معتزله واقعى و يا شخصيتهايى كه وى آنها را معتزلى جلوه داده است. با اين حال، اين كتاب با توجه به اطلاعات سودمند آن درباره فرقههاى اسلامى، به ويژه قسمت اول آن، به عنوان يكى از منابع شناخت فرقههاى ديگر مورد قبول و استناد پژوهشگران واقع شده است، هر چند گزارشهاى وى از فرق اسلامى، به ويژه شیعیان، در هم پراكنده و عارى از بررسى منظّم و علمى است و نمىتوان بر اساس آن، فهرست يكدستى از فرق شيعى ارائه كرد. | ||
نويسنده، در تقسيمبندى شیعیان، شكلگيرى شيعه به معناى كلامى آن را پس از شهادت امام | نويسنده، در تقسيمبندى شیعیان، شكلگيرى شيعه به معناى كلامى آن را پس از شهادت امام حسین(ع) مىداند و مدعى است: شیعیان ى كه با معتزليان آمد و شد نداشتند، در جرگه «اهل تشبيه» درآمدند. او نيز همانند بسيارى از ملل و نحل نگاران، قول به تجسيم و تشبيه را به هشام نسبت مىدهد. | ||
مؤلف، معتزله را در دوازده طبقه دستهبندى مىكند. در بخش معرفى فلسفه معتزله، مؤلف به بررسى توحيد، علم و اراده و كلام خداوند، اعجاز قرآن، اجسام طبیعیه، حركت و...از ديدگاه معتزله پرداخته است. | مؤلف، معتزله را در دوازده طبقه دستهبندى مىكند. در بخش معرفى فلسفه معتزله، مؤلف به بررسى توحيد، علم و اراده و كلام خداوند، اعجاز قرآن، اجسام طبیعیه، حركت و...از ديدگاه معتزله پرداخته است. |
ویرایش