الدليل الفقهي تطبيقات فقهية لمصطلحات علم الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حسینی، محمد]] (نويسنده)

نويسنده، درپى ذكر مثال و تطبيق آنها با اصطلاحات اصولى مى‌باشد، لذا در مواردى كه از عبارت(انظر...) استفاده كرده، اشاره به نفس مصطلح داشته و زمانى كه تعبير (راجع...)، را به كار برده، مرادش، اشاره به تطبيق آنها با موضعى است كه به آن حواله داده شده است.

نويسنده، خود اشاره دارد كه ذكر برخى از تطبيقات فقهى، نشانه صحت و توافق جميع علما بر آن نمى‌باشد، زيرا برخى از تطبيقات، مطابق بعضى از نظريات فقهى و بر مبناى اصولى مشخصى است.

#اباحه: اباحه، مخير بودن مكلفين از طرف شارع، بين اتيان و ترك فعلى، بدون ترجيح يكى از دو طرف بر ديگرى است. نويسنده، معتقد است كه به وسيله ادله خاص از كتاب و سنت، ثابت شده است كه اصل، در تمام اشياء و افعال(به غير از ظلم) اباحه اصولى مى‌باشد و احكام ديگر، مانند وجوب و تحريم، عارض بر آنها مى‌شوند. مثالى كه وى براى اين مورد ذكر كرده، كار براى واليان جور مى‌باشد، البته تا زمانى كه اين عمل، مستلزم اعتراف به شريعت جور و سلطنت وى نباشد.