۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۱۸
، ۲۴ اکتبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'عليه السلام' به 'عليهالسلام') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع)'''، مجموعه اشعار [[قمري، محمدتقي|میرزا محمدتقی قمری گلزار دربندی]] (1235-1309ق)، شاعر و مرثیهسرای داغستانی<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری</ref>، به زبانهای فارسی و ترکی است که در مدح معصومین(ع) و بیان واقعه کربلا سروده شده است. | '''دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع)'''، مجموعه اشعار [[قمري، محمدتقي|میرزا محمدتقی قمری گلزار دربندی]] (1235-1309ق)، شاعر و مرثیهسرای داغستانی<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری</ref>، به زبانهای فارسی و ترکی است که در مدح معصومین(ع) و بیان واقعه کربلا سروده شده است. | ||
[[قمري، محمدتقي|قمری]] در کنار دخیل مراغهای، صراف تبریزی و راجی تبریزی یکی از چهار شاعر بزرگ مرثیه ترکی است<ref>ر.ک: سجادی، صالح، ص12</ref>. | [[قمري، محمدتقي|قمری]] در کنار دخیل مراغهای، صراف تبریزی و راجی تبریزی یکی از چهار شاعر بزرگ مرثیه ترکی است.<ref>ر.ک: سجادی، صالح، ص12</ref>. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در ابتدای کتاب، چکیده کتاب حماسه حسینی [[مطهری، مرتضی|شهید مطهری]] در چند صفحه بیان شده و در آن به انواع تحریفات لفظی و معنوی از عاشورا و انگیزههای عمومی و خصوصی این امر پرداخته شده است<ref>ر.ک: کتاب، صفحههای یک تا سه</ref>. سپس ناشر، با استفاده از کتاب شهید مطهری، مواردی از قبیل عروسی حضرت قاسم(ع) در کربلا، حضور بانو لیلا، مادر علی اکبر(ع) در کربلا، اظهار تذلل امام و اهلبیت و یارانشان در برابر دشمن در مواردی مانند درخواست آب، آمدن کاروان اهلبیت(ع) در اربیعن به شام، آمدن حضرت زینب(س) در لحظه احتضار اباعبدالله(ع) بر بالین آن حضرت و... را نادرست و غلط شمرده و در دو صفحه لیستی از شماره صفحات اشعار غلط کتاب (اشعاری که با ا ین مضامین سروده شدهاند) را ارائه میدهد<ref>ر.ک: همان، صفحههای چهار تا هفت</ref>. | در ابتدای کتاب، چکیده کتاب حماسه حسینی [[مطهری، مرتضی|شهید مطهری]] در چند صفحه بیان شده و در آن به انواع تحریفات لفظی و معنوی از عاشورا و انگیزههای عمومی و خصوصی این امر پرداخته شده است.<ref>ر.ک: کتاب، صفحههای یک تا سه</ref>. سپس ناشر، با استفاده از کتاب شهید مطهری، مواردی از قبیل عروسی حضرت قاسم(ع) در کربلا، حضور بانو لیلا، مادر علی اکبر(ع) در کربلا، اظهار تذلل امام و اهلبیت و یارانشان در برابر دشمن در مواردی مانند درخواست آب، آمدن کاروان اهلبیت(ع) در اربیعن به شام، آمدن حضرت زینب(س) در لحظه احتضار اباعبدالله(ع) بر بالین آن حضرت و... را نادرست و غلط شمرده و در دو صفحه لیستی از شماره صفحات اشعار غلط کتاب (اشعاری که با ا ین مضامین سروده شدهاند) را ارائه میدهد<ref>ر.ک: همان، صفحههای چهار تا هفت</ref>. | ||
بهعنوان نمونه از میان اشعاری که در مقدمه ناشر از شعرهای ناصواب برشمرده شدهاند، میتوان به بیت زیر اشاره کرد: | بهعنوان نمونه از میان اشعاری که در مقدمه ناشر از شعرهای ناصواب برشمرده شدهاند، میتوان به بیت زیر اشاره کرد: | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
ظاهر این است که بهخاطر انتساب خاری و ذلت به امام معصوم از جانب شاعر، ناشر در مقدمه، محتوای این بیت را ناصواب شمرده است. | ظاهر این است که بهخاطر انتساب خاری و ذلت به امام معصوم از جانب شاعر، ناشر در مقدمه، محتوای این بیت را ناصواب شمرده است. | ||
[[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به روضهخوانی و مقتلنویسی پرداخت و کتاب كنز المصائب را به نظم درآورد. این کتاب بارها در تبریز چاپ شد. او بهجز كنز المصائب، اشعار دیگری هم داشت. قمری در پنجاه سالگی آن اشعار را به كنز المصائب افزوده میکند و این اثر را دیوان کامل قمری مینامد که دربردارنده اشعار ترکی و فارسی اوست. دیوان کامل قمری با تصحیح آقا بن عابد در باکو به سال 1285ق و در تهران به سال 1372ش، به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری، نگـاهی به ادبیـات فارسی در داغستان</ref>. | [[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به روضهخوانی و مقتلنویسی پرداخت و کتاب كنز المصائب را به نظم درآورد. این کتاب بارها در تبریز چاپ شد. او بهجز كنز المصائب، اشعار دیگری هم داشت. قمری در پنجاه سالگی آن اشعار را به كنز المصائب افزوده میکند و این اثر را دیوان کامل قمری مینامد که دربردارنده اشعار ترکی و فارسی اوست. دیوان کامل قمری با تصحیح آقا بن عابد در باکو به سال 1285ق و در تهران به سال 1372ش، به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری، نگـاهی به ادبیـات فارسی در داغستان</ref>. | ||
شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهلبیت(ع) و بهخصوص امام حسین(ع) و یارانش میباشد، ولی اشعار عارفانه و ساقینامهها هم در شعرش به چشم میخورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل میباشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمري، محمدتقي|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل بیت و یارانش از روضة الشهدای کاشفی بهعنوان سند تاریخی و از حدیقة السعدای فضولی (چنانکه خودش از مکتب فضولی پیروی میکرد) بهره جسته است. او در سرایش شعر فارسی از شعر [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، منوچهری و محتشم کاشانی تأثیر پذیرفته است. شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] از زیبایی خاصی برخوردار است و بهجز مرثیه و مدح، شامل محتوای عارفانه هم میباشد. او چنان در عشق خدا مغروق است که میگوید: | شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهلبیت(ع) و بهخصوص امام حسین(ع) و یارانش میباشد، ولی اشعار عارفانه و ساقینامهها هم در شعرش به چشم میخورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل میباشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمري، محمدتقي|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل بیت و یارانش از روضة الشهدای کاشفی بهعنوان سند تاریخی و از حدیقة السعدای فضولی (چنانکه خودش از مکتب فضولی پیروی میکرد) بهره جسته است. او در سرایش شعر فارسی از شعر [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، منوچهری و محتشم کاشانی تأثیر پذیرفته است. شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] از زیبایی خاصی برخوردار است و بهجز مرثیه و مدح، شامل محتوای عارفانه هم میباشد. او چنان در عشق خدا مغروق است که میگوید: | ||