پرش به محتوا

أسئلة نجم‌الدين الكاتبي عن كتاب المعالم لفخرالدين الرازي مع تعاليق عزالدولة ابن كمونة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ـ' به ''
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - 'ـ' به '')
خط ۴۱: خط ۴۱:
}}
}}
   
   
'''أسئلة نجم‌الدين الكاتبي عن كتاب المعالم لفخرالدين الرازي مع تعاليق عزالدولة ابن كمونة'''، تألیف [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|ابوالمعالی علی بن عمر بن‌ علی‌ کاتبی قزوینی]]، معروف به [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|دبیران‌ کاتبی]]، حکیم و ریاضی‌دان شافعی (مـتوفی 675ق) است.
'''أسئلة نجم‌الدين الكاتبي عن كتاب المعالم لفخرالدين الرازي مع تعاليق عزالدولة ابن كمونة'''، تألیف [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|ابوالمعالی علی بن عمر بن‌ علی‌ کاتبی قزوینی]]، معروف به [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|دبیران‌ کاتبی]]، حکیم و ریاضی‌دان شافعی (متوفی 675ق) است.


کتاب حاضر به زبان‌ عربی و شامل سه متن است: متن المعالم‌ اثر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]]، متن اسئله نوشته‌‌ [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|نجم‌الدیـن‌ کـاتبی]] بـر معالم و تعلیقات [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] در جـواب‌ [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کـاتبی‌]] هـمراه با حواشی‌ مستقیم وی بر قسم اصول دین کتاب که فصوص نامیده شده‌اند. این اثر با تحقیق‌ و مقدمه [[زابینه‌ اشمیتکه‌]] و [[رضا پورجوادی]] منتشر شده است.  
کتاب حاضر به زبان‌ عربی و شامل سه متن است: متن المعالم‌ اثر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]]، متن اسئله نوشته‌‌ [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|نجم‌الدین‌ کاتبی]] بر معالم و تعلیقات [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] در جواب‌ [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی‌]] همراه با حواشی‌ مستقیم وی بر قسم اصول دین کتاب که فصوص نامیده شده‌اند. این اثر با تحقیق‌ و مقدمه [[زابینه‌ اشمیتکه‌]] و [[رضا پورجوادی]] منتشر شده است.  


==ساختار==
==ساختار==
خط ۵۰: خط ۵۰:
# بخش دوم در اصول فقه: این بخش نیز در ده باب به همان سیاق ارائه شده است.  
# بخش دوم در اصول فقه: این بخش نیز در ده باب به همان سیاق ارائه شده است.  


[[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|نجم‌الدین کاتبی]]، اغلب‌ بعد از‌ نقل‌‌ عبارت‌ فخر رازی با عنوان‌ «قـلنا» سـؤال خود را از معالم مطرح می‌کند. [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابـن کـمونه]] نیز در تعلیقاتش که در پاسـخ کـاتبی ایـراد‌ شده،‌ پس‌ از‌ نـقل‌ عـبارت‌ کتاب‌ المعالم‌ با عنوان «أقول» دیدگاه‌ خود را بیان‌ نموده است.
[[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|نجم‌الدین کاتبی]]، اغلب‌ بعد از‌ نقل‌‌ عبارت‌ فخر رازی با عنوان‌ «قلنا» سؤال خود را از معالم مطرح می‌کند. [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] نیز در تعلیقاتش که در پاسخ کاتبی ایراد‌ شده،‌ پس‌ از‌ نقل‌ عبارت‌ کتاب‌ المعالم‌ با عنوان «أقول» دیدگاه‌ خود را بیان‌ نموده است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
المعالم‌ جزء آثار نسبتا کوتاه‌ [[فخر رازی، محمد بن عمر|فـخرالدین‌ رازی]] (متوفی 606ق) است کـه ظـاهراً آن‌ را در سال‌های پایانی عمر خویش تألیف‌ کرده است. متنی که امروز از معالم باقی‌ است، شامل دو قسم، یکی در اصول‌ دین‌ و دیگری در اصول فقه است؛ ولی‌ به‌طور دقیق مشخص نیست که کـتاب در اصل شامل چند قسم (نوع) بوده است. فردی‌ به نام [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] رساله‌ای به نام اسئله نوشته‌ است که‌ حاوی‌ حواشی انتقادی‌اش بر کتاب معالم است. وی در سراسر حواشی‌ خود سعی کرده به مـتن مـعالم نزدیک‌ بماند و جزئیات استدلال [[فخر رازی، محمد بن عمر|رازی]] را نقد کند. [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] در مقدمه کتاب می‌نویسد: «ایـن رسـاله‌ای اسـت‌ مشتمل بر اسئله‌ای که‌ ما‌ بر‌ دو نوع کتاب معالم ایراد کرده‌ایم». [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] نیز رساله‌ای مشتمل بر‌ تعلیقاتش‌ بر حواشی انتقادی [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] و نیز در نقد معالم نوشته است. [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه‌]] در مقدمه خود بیان می‌کند: باآنکـه‌ مـعالم یکی از سودمندترین و دقیق‌ترین‌ آثار مختصر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] است‌، برخی‌ از مواضع نویسنده در آن به‌خوبی بیان‌ نشده است و اضافه می‌کند که او حتی‌ پیش از دیدن اسئله قصد نقد کردن کار [[فخر رازی، محمد بن عمر|رازی]] را داشته است. بـنابراین، کـار‌ او‌ هم‌‌ پاسخی بر نوشته [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] و هم‌ نقدی‌ بر‌ معالم [[فخر رازی، محمد بن عمر|رازی]] است<ref>ر.ک: موسی‌وند، محسن، ص43</ref>‏.
المعالم‌ جزء آثار نسبتا کوتاه‌ [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین‌ رازی]] (متوفی 606ق) است که ظاهراً آن‌ را در سال‌های پایانی عمر خویش تألیف‌ کرده است. متنی که امروز از معالم باقی‌ است، شامل دو قسم، یکی در اصول‌ دین‌ و دیگری در اصول فقه است؛ ولی‌ به‌طور دقیق مشخص نیست که کتاب در اصل شامل چند قسم (نوع) بوده است. فردی‌ به نام [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] رساله‌ای به نام اسئله نوشته‌ است که‌ حاوی‌ حواشی انتقادی‌اش بر کتاب معالم است. وی در سراسر حواشی‌ خود سعی کرده به متن معالم نزدیک‌ بماند و جزئیات استدلال [[فخر رازی، محمد بن عمر|رازی]] را نقد کند. [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] در مقدمه کتاب می‌نویسد: «این رساله‌ای است‌ مشتمل بر اسئله‌ای که‌ ما‌ بر‌ دو نوع کتاب معالم ایراد کرده‌ایم». [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] نیز رساله‌ای مشتمل بر‌ تعلیقاتش‌ بر حواشی انتقادی [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] و نیز در نقد معالم نوشته است. [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه‌]] در مقدمه خود بیان می‌کند: باآنکه‌ معالم یکی از سودمندترین و دقیق‌ترین‌ آثار مختصر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] است‌، برخی‌ از مواضع نویسنده در آن به‌خوبی بیان‌ نشده است و اضافه می‌کند که او حتی‌ پیش از دیدن اسئله قصد نقد کردن کار [[فخر رازی، محمد بن عمر|رازی]] را داشته است. بنابراین، کار‌ او‌ هم‌‌ پاسخی بر نوشته [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] و هم‌ نقدی‌ بر‌ معالم [[فخر رازی، محمد بن عمر|رازی]] است<ref>ر.ک: موسی‌وند، محسن، ص43</ref>‏.


تـاریخ نـگارش رساله [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] و تعلیقات‌ او‌ بر حواشی‌ [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی قزوینی]] تا اندازه‌ای از روی ارجاعی که [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کـمونه]] در‌ شـرح‌ خـود‌ بر تلویحات [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] بدان داده است، معلوم می‌شود. ازآنجاکه‌ شرح تلویحات [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه‌]] در‌ اوائل 667 بـه پایـان رسیده است، این‌ رساله باید پیش از این‌ تاریخ‌ نوشته‌ شده باشد<ref>ر.ک: همان؛ مقدمه محققین، صفحه شش</ref>‏.  
تاریخ نگارش رساله [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] و تعلیقات‌ او‌ بر حواشی‌ [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی قزوینی]] تا اندازه‌ای از روی ارجاعی که [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] در‌ شرح‌ خود‌ بر تلویحات [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] بدان داده است، معلوم می‌شود. ازآنجاکه‌ شرح تلویحات [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه‌]] در‌ اوائل 667 به پایان رسیده است، این‌ رساله باید پیش از این‌ تاریخ‌ نوشته‌ شده باشد<ref>ر.ک: همان؛ مقدمه محققین، صفحه شش</ref>‏.  


کـاتبی بـه‌جز یک مورد (ارجاع به‌ محصل‌ در صفحه 145)، به آثار دیگر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] ارجاع نمی‌دهـد؛ اگـرچه مـی‌دانیم که با دیگر‌ آثار‌ او به‌خوبی آشنا بوده است<ref>ر.ک: مقدمه محققین، صفحه پنج</ref>‏؛ ولی رویکرد [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه‌]] بـر‌ مـعالم [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] متفاوت از [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی‌]] است‌. او‌ پیوسته‌ آراء [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] را در معالم با‌ آراء‌ او در آثار دیگرش‌ مقایسه مـی‌کند. بـه‌طـور خاص به کتاب الأربعين، کتاب‌ المحصل و کتاب‌ نهاية العقول‌ ارجاع‌‌ می‌دهد که به نظر مـی‌رسد هـمه‌ را‌ بـه‌دقت خوانده است<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت</ref>.
کاتبی به‌جز یک مورد (ارجاع به‌ محصل‌ در صفحه 145)، به آثار دیگر [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] ارجاع نمی‌دهد؛ اگرچه می‌دانیم که با دیگر‌ آثار‌ او به‌خوبی آشنا بوده است<ref>ر.ک: مقدمه محققین، صفحه پنج</ref>‏؛ ولی رویکرد [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه‌]] بر‌ معالم [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] متفاوت از [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی‌]] است‌. او‌ پیوسته‌ آراء [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] را در معالم با‌ آراء‌ او در آثار دیگرش‌ مقایسه می‌کند. به‌طور خاص به کتاب الأربعين، کتاب‌ المحصل و کتاب‌ نهاية العقول‌ ارجاع‌‌ می‌دهد که به نظر می‌رسد همه‌ را‌ به‌دقت خوانده است<ref>ر.ک: همان، صفحه هفت</ref>.


[[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی قـزوینی]] در مـجموع بر 30 مسئله از بخش کلام کتاب‌‌ مـعالم‌ حاشیه‌ زده است و ابن کـمونه نـیز مجموعاً در‌ 17‌ مورد‌ بر‌ حواشی‌‌ کـاتبی‌ قـزوینی، تعلیقه نوشته است. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در سه مورد پس از نقل‌ سخن ابن سینا رأی او را نقد کره اسـت. اول در بـاب حقیقت واجب‌الوجود‌ در مسئله دهـم از بـاب سـوم، دوم در باب تجرد نـفس‌ در مـسئله دوم از باب هشتم و سوم در بـاب حـدوث نفس‌ ناطقه در مسئله سوم از باب‌ هشتم<ref>ر.ک: موسی‌وند، محسن، ص44</ref>‏.  
[[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی قزوینی]] در مجموع بر 30 مسئله از بخش کلام کتاب‌‌ معالم‌ حاشیه‌ زده است و ابن کمونه نیز مجموعاً در‌ 17‌ مورد‌ بر‌ حواشی‌‌ کاتبی‌ قزوینی، تعلیقه نوشته است. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در سه مورد پس از نقل‌ سخن ابن سینا رأی او را نقد کره است. اول در باب حقیقت واجب‌الوجود‌ در مسئله دهم از باب سوم، دوم در باب تجرد نفس‌ در مسئله دوم از باب هشتم و سوم در باب حدوث نفس‌ ناطقه در مسئله سوم از باب‌ هشتم<ref>ر.ک: موسی‌وند، محسن، ص44</ref>‏.  


[[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] در بخش‌های مختلف،‌ مطالبی‌ را کـه مـرتبط با موضوع‌ آن‌ باب است به آن‌ افزوده‌ است. در باب اول یک‌ فص‌، در باب سوم‌ دو فص، در بـاب چـهارم دو فص، در باب هفتم‌ سه‌ فص، در باب‌ هشتم، سه‌ فص‌ و در‌ باب نهم دو‌ فص‌ کـه مجموعاً سیزده فص را‌ تشکیل می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>‏.  
[[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] در بخش‌های مختلف،‌ مطالبی‌ را که مرتبط با موضوع‌ آن‌ باب است به آن‌ افزوده‌ است. در باب اول یک‌ فص‌، در باب سوم‌ دو فص، در باب چهارم دو فص، در باب هفتم‌ سه‌ فص، در باب‌ هشتم، سه‌ فص‌ و در‌ باب نهم دو‌ فص‌ که مجموعاً سیزده فص را‌ تشکیل می‌دهد<ref>ر.ک: همان</ref>‏.  


در نسخه‌های خطی، فصوص [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] به‌صورت جداگانه در انتهای تعلیقات او بر قسم اصول دین کتاب آمده است. در متن حاضر این ترتیب تغییر کرده و هریک از این فصوص متعاقب قطعه مورد بحث در معالم قرار گرفته است. افزون بر این، در نسخ خطی، کل متن معالم با حواشی [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] و [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] همراه نیست. نویسنده در چاپ حاضر، حواشی [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] و تعلیقات [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] را متعاقب موضع آن در متن معالم قرار داده‌ است و عبارات مورد نظر آن دو را نیز در متن معالم با حروف درشت متمایز کرده است تا کار خواننده در تعقیب و فهم بحث آسان شود<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هشت</ref>.
در نسخه‌های خطی، فصوص [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] به‌صورت جداگانه در انتهای تعلیقات او بر قسم اصول دین کتاب آمده است. در متن حاضر این ترتیب تغییر کرده و هریک از این فصوص متعاقب قطعه مورد بحث در معالم قرار گرفته است. افزون بر این، در نسخ خطی، کل متن معالم با حواشی [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] و [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] همراه نیست. نویسنده در چاپ حاضر، حواشی [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|کاتبی]] و تعلیقات [[ابن کمونه، سعد بن منصور|ابن کمونه]] را متعاقب موضع آن در متن معالم قرار داده‌ است و عبارات مورد نظر آن دو را نیز در متن معالم با حروف درشت متمایز کرده است تا کار خواننده در تعقیب و فهم بحث آسان شود<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هشت</ref>.
خط ۶۷: خط ۶۷:
مطالب مطرح‌شده در ابواب کتاب در ضمن مسائل متعددی ذکر شده که به‌عنوان نمونه به برخی ابواب و چند مسئله اشاره می‌شود:  
مطالب مطرح‌شده در ابواب کتاب در ضمن مسائل متعددی ذکر شده که به‌عنوان نمونه به برخی ابواب و چند مسئله اشاره می‌شود:  


در باب اول، به مباحث مربوط به علم و معرفت پرداخته شده است‌ و مشتمل بر ده مسئله است. در مسئله دوم [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] معتقد است که تصدیق به وجود علم‌ و معرفت‌های بدیهی ضروری است و نمی‌توان تمامی‌ تـصورات‌ و تصدیقات را نظری و اکتسابی دانست<ref>ر.ک: موسی‌وند، محسن، ص45</ref>‏.  
در باب اول، به مباحث مربوط به علم و معرفت پرداخته شده است‌ و مشتمل بر ده مسئله است. در مسئله دوم [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] معتقد است که تصدیق به وجود علم‌ و معرفت‌های بدیهی ضروری است و نمی‌توان تمامی‌ تصورات‌ و تصدیقات را نظری و اکتسابی دانست<ref>ر.ک: موسی‌وند، محسن، ص45</ref>‏.  


باب سوم، در اثـبات‌ عـلم‌ بـه صانع و مشتمل بر‌ یازده‌ مسئله است‌؛ مثلاً در مسئله‌ اول‌ چنین آمده: اجسام برخلاف نـظر فـلاسفه حادثند و بر‌ این‌ ادعا سه دلیل ذکر شده و در پایان نیز به اشکال قائلین به‌ قدم‌ اجـسام‌ پاسـخ ‌داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>‏.  
باب سوم، در اثبات‌ علم‌ به صانع و مشتمل بر‌ یازده‌ مسئله است‌؛ مثلاً در مسئله‌ اول‌ چنین آمده: اجسام برخلاف نظر فلاسفه حادثند و بر‌ این‌ ادعا سه دلیل ذکر شده و در پایان نیز به اشکال قائلین به‌ قدم‌ اجسام‌ پاسخ ‌داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>‏.  


باب ششم، درباره جبر و قدر و مباحث مربوط به آن و مشتمل بـر ده مـسئله‌ است که در مسئله نهم چنین می‌خوانیم: عقل هیچ‌گونه راهـی بـرای بیان حسن و قبح افعال‌ الهی‌ ندارد‌؛ زیرا‌ حسن و قبح، چیزی جز جلب منفعت و دفع ضرر نیست و این معنا‌ درباره‌ خداوند که منزه از نـفع و ضـرر است معقول‌ نیست<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>‏.  
باب ششم، درباره جبر و قدر و مباحث مربوط به آن و مشتمل بر ده مسئله‌ است که در مسئله نهم چنین می‌خوانیم: عقل هیچ‌گونه راهی برای بیان حسن و قبح افعال‌ الهی‌ ندارد‌؛ زیرا‌ حسن و قبح، چیزی جز جلب منفعت و دفع ضرر نیست و این معنا‌ درباره‌ خداوند که منزه از نفع و ضرر است معقول‌ نیست<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>‏.  


باب هفتم، در مسائل‌ مربوط‌ به‌ نبوت و مشتمل بر ده مسئله است؛ به‌عنوان مثال، مسئله پنجم، عصمت انبیا را در ابلاغ وحی و رسالت توضیح‌ می‌دهد و سه‌ دلیل‌ بر این مدعا اقامه شده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.  
باب هفتم، در مسائل‌ مربوط‌ به‌ نبوت و مشتمل بر ده مسئله است؛ به‌عنوان مثال، مسئله پنجم، عصمت انبیا را در ابلاغ وحی و رسالت توضیح‌ می‌دهد و سه‌ دلیل‌ بر این مدعا اقامه شده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.  


باب‌ هشتم‌، در موضوع نفس ناطقه و در ده مسئله مطرح شده است. در مسئله شـشم، چنین آمده است‌: طـریقه‌ ما در عقیده بـه بـقای‌ نفس،‌ اجماع‌ انبیا و اولیـا و حـکما است که با اقناعات عقلی هم تأیید می‌شود. سپس چهار دلیل ذکر شده کـه قـول به بقای نفس‌ را‌ تقویت‌ می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>‏.  
باب‌ هشتم‌، در موضوع نفس ناطقه و در ده مسئله مطرح شده است. در مسئله ششم، چنین آمده است‌: طریقه‌ ما در عقیده به بقای‌ نفس،‌ اجماع‌ انبیا و اولیا و حکما است که با اقناعات عقلی هم تأیید می‌شود. سپس چهار دلیل ذکر شده که قول به بقای نفس‌ را‌ تقویت‌ می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>‏.  


بـاب دهـم، در موضوع امامت و مشتمل بر‌ ده‌ مسئله‌ است. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در مسئله اول درباره نصب امـام سـه نظریه را‌ مطرح‌ می‌کند و سپس چنین می‌نویسد: شـیعیان دوازده‌‌امامی قائلند‌ که‌ دلیـل‌ آن لطفی است که خداوند نسبت به بندگانش در راه انجام واجبات عقلی و ترک‌ قبایح‌ عقلی دارد و امام حـافظ شـریعت‌ و تبیین‌کننده آن است<ref>ر.ک: همان، ص51</ref>‏.  
باب دهم، در موضوع امامت و مشتمل بر‌ ده‌ مسئله‌ است. [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازی]] در مسئله اول درباره نصب امام سه نظریه را‌ مطرح‌ می‌کند و سپس چنین می‌نویسد: شیعیان دوازده‌‌امامی قائلند‌ که‌ دلیل‌ آن لطفی است که خداوند نسبت به بندگانش در راه انجام واجبات عقلی و ترک‌ قبایح‌ عقلی دارد و امام حافظ شریعت‌ و تبیین‌کننده آن است<ref>ر.ک: همان، ص51</ref>‏.  


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۶۱٬۱۸۹

ویرایش