۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
ب) چيستى رجعت: مؤلف با استفاده از مجموع آيات، روايات و بيان دانشمندان بزرگ شيعه چنين استنباط مىكند كه رجعت، عالمى است با ويژگىهاى خاص خود كه نه دقيقاً همچون عالم دنياست و نه همانند عالم آخرت، در عين حال برزخ هم نيست؛ عالمى است با تعريف خاص خود. [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) قيامت را بالاترين درجه كشف و شهود دانسته و رجعت در مرتبه ميانى و پايينتر از اين دو ظهور حضرت مهدى(عج) قرار دارد. | ب) چيستى رجعت: مؤلف با استفاده از مجموع آيات، روايات و بيان دانشمندان بزرگ شيعه چنين استنباط مىكند كه رجعت، عالمى است با ويژگىهاى خاص خود كه نه دقيقاً همچون عالم دنياست و نه همانند عالم آخرت، در عين حال برزخ هم نيست؛ عالمى است با تعريف خاص خود. [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) قيامت را بالاترين درجه كشف و شهود دانسته و رجعت در مرتبه ميانى و پايينتر از اين دو ظهور حضرت مهدى(عج) قرار دارد. | ||
فصل دوم، رجعت را از منظر مذاهب اسلامى همچون | فصل دوم، رجعت را از منظر مذاهب اسلامى همچون شیعیان، اهلسنت، سبانيه (سبئيه- منسوبين به شخصيت موهوم عبدالله بن سبا) و كيسانيه بررسى مىكند. | ||
ديدگاه اهلسنت به نقل از [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] چنين بيان شده است: اهلتسنن اگرچه به ظهور حضرت مهدى(ع) اعتراف و آنرا به طور متواتر از پيامبر اكرم(ص) نقل كردهاند، رجعت را انكار كرده و قول به رجعت را از ويژگىهاى شيعه برشمردهاند و در اين زمينه، بعضى از آنان كه منتسب به شيعه هستند نيز به آنان ملحق مىشوند. | ديدگاه اهلسنت به نقل از [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] چنين بيان شده است: اهلتسنن اگرچه به ظهور حضرت مهدى(ع) اعتراف و آنرا به طور متواتر از پيامبر اكرم(ص) نقل كردهاند، رجعت را انكار كرده و قول به رجعت را از ويژگىهاى شيعه برشمردهاند و در اين زمينه، بعضى از آنان كه منتسب به شيعه هستند نيز به آنان ملحق مىشوند. | ||
ویرایش