پرش به محتوا

حسن ابراهیم حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'اجتماعي' به 'اجتماعی')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۹: خط ۳۹:
پس از آن، حسن ابراهيم حسن به قاهره بازگشت. از 1315 تا 1321ش / 1936 - 1942، در دانشگاه قاهره تاريخ اسلام تدريس كرد، سپس به رياست دانشكده ادبيات اين دانشگاه رسيد و در 1330ش / 1951، رئيس دانشگاه اَسْيوط شد.
پس از آن، حسن ابراهيم حسن به قاهره بازگشت. از 1315 تا 1321ش / 1936 - 1942، در دانشگاه قاهره تاريخ اسلام تدريس كرد، سپس به رياست دانشكده ادبيات اين دانشگاه رسيد و در 1330ش / 1951، رئيس دانشگاه اَسْيوط شد.


حسن ابراهيم حسن دومين مورخ مصرى (پس از عزيز سوريال عطيه) بود كه در دانشگاه‌هاى امريكا، پنسلوانيا و كاليفرنيا، تاريخ اسلام و تاريخ خاور نزدیک را درس داد. او همچنين در دانشگاه رباط در مغرب و دانشگاه بغداد در عراق به تدريس پرداخت. وى در 1347ش / 1968 در بغداد درگذشت و جنازه‌اش به قاهره منتقل و در آنجا دفن گرديد.
حسن ابراهيم حسن دومين مورخ مصرى (پس از عزيز سوريال عطيه) بود كه در دانشگاه‌هاى امريكا، پنسلوانيا و كاليفرنيا، تاريخ اسلام و تاريخ خاور نزدیک را درس داد. او همچنين در دانشگاه رباط در مغرب و دانشگاه بغداد در عراق به تدريس پرداخت. وى در 1347ش / 1968 در بغداد درگذشت و جنازه‌اش به قاهره منتقل و در آنجا دفن گرديد.


حسن ابراهيم حسن علاقه خاصى به تاريخ فاطميان داشت. وى با تأليف عبيداللّه المهدى امام الشيعة الاسماعيلية و مؤسس الدولة الفاطمية فى بلاد المغرب، با مشاركت طه احمد شرف (قاهره 1327ش / 1948)، و المعز لدين اللّه الفاطمى (قاهره 1333ش / 1964) نشان داد كه در زمينه تاريخ فاطميان، از مورخان پيشتاز است. او همچنين توجه ويژه‌اى به موضوع گسترش اسلام در جهان داشت و در اين زمينه بيش از ساير مورخان نسل اول مصر از خود علاقه نشان داد و كتاب‌هايى چون انتشار الاسلام فى القارة الأوربية، انتشار الاسلام و العُروبة فى ما يلى الصحراء الكبرى جنوباً و فى شرقى القارة الافريقية و غربیها (قاهره 1336ش / 1957) و نيز مقالاتى چون «انتشار الاسلام بين المغول و التتار» در مجله كلية الآداب، جامعة القاهرة (1312ش / 1933) و «انتشار الاسلام فى الهند» در همان مجله (1323ش / 1944) نوشت كه الگويى براى مورخانى چون [[مونس، حسین|حسين مؤنس]] و حسن ابراهيم محمود شد.
حسن ابراهيم حسن علاقه خاصى به تاريخ فاطميان داشت. وى با تأليف عبيداللّه المهدى امام الشيعة الاسماعيلية و مؤسس الدولة الفاطمية فى بلاد المغرب، با مشاركت طه احمد شرف (قاهره 1327ش / 1948)، و المعز لدين اللّه الفاطمى (قاهره 1333ش / 1964) نشان داد كه در زمينه تاريخ فاطميان، از مورخان پيشتاز است. او همچنين توجه ويژه‌اى به موضوع گسترش اسلام در جهان داشت و در اين زمينه بيش از ساير مورخان نسل اول مصر از خود علاقه نشان داد و كتاب‌هايى چون انتشار الاسلام فى القارة الأوربية، انتشار الاسلام و العُروبة فى ما يلى الصحراء الكبرى جنوباً و فى شرقى القارة الافريقية و غربیها (قاهره 1336ش / 1957) و نيز مقالاتى چون «انتشار الاسلام بين المغول و التتار» در مجله كلية الآداب، جامعة القاهرة (1312ش / 1933) و «انتشار الاسلام فى الهند» در همان مجله (1323ش / 1944) نوشت كه الگويى براى مورخانى چون [[مونس، حسین|حسين مؤنس]] و حسن ابراهيم محمود شد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش