۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بازگشت به دنیا در پایان تاریخ (تحلیل و بررسی مسئله رجعت): تفاوت میان نسخهها
بازگشت به دنیا در پایان تاریخ (تحلیل و بررسی مسئله رجعت) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۴۹
، ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان '
جز (جایگزینی متن - 'شريك ' به 'شریک ') |
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
نويسنده در مقدمه به مسائلى كه باعث كمتوجهى به بحث رجعت شده پرداخته و عواملى چون تلاش مخالفان در محو اين اعتقاد، درك سطحى و غلط برخى موافقان و نسبت دادن برخى عقايد غلات به تمامى | نويسنده در مقدمه به مسائلى كه باعث كمتوجهى به بحث رجعت شده پرداخته و عواملى چون تلاش مخالفان در محو اين اعتقاد، درك سطحى و غلط برخى موافقان و نسبت دادن برخى عقايد غلات به تمامى شیعیان را از جمله دلايل آن برشمرده است.وى در فصل اول كتاب، رجعت در لغت را به «بازگشتن به جايى كه پيشتر در آن بوده» معنا كرده و به بررسى واژگانى آن، دردو قسمت، پرداخته است: | ||
الف) در معناى اصطلاحى و كتب اعتقادى: اعتقاد به بازگشت دو گروه از مؤمنان و كافران محض پس از ظهور حضرت مهدى(ع). | الف) در معناى اصطلاحى و كتب اعتقادى: اعتقاد به بازگشت دو گروه از مؤمنان و كافران محض پس از ظهور حضرت مهدى(ع). | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
ب) چيستى رجعت: مؤلف با استفاده از مجموع آيات، روايات و بيان دانشمندان بزرگ شيعه چنين استنباط مىكند كه رجعت، عالمى است با ويژگىهاى خاص خود كه نه دقيقاً همچون عالم دنياست و نه همانند عالم آخرت، در عين حال برزخ هم نيست؛ عالمى است با تعريف خاص خود. [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) قيامت را بالاترين درجه كشف و شهود دانسته و رجعت در مرتبه ميانى و پايينتر از اين دو ظهور حضرت مهدى(عج) قرار دارد. | ب) چيستى رجعت: مؤلف با استفاده از مجموع آيات، روايات و بيان دانشمندان بزرگ شيعه چنين استنباط مىكند كه رجعت، عالمى است با ويژگىهاى خاص خود كه نه دقيقاً همچون عالم دنياست و نه همانند عالم آخرت، در عين حال برزخ هم نيست؛ عالمى است با تعريف خاص خود. [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) قيامت را بالاترين درجه كشف و شهود دانسته و رجعت در مرتبه ميانى و پايينتر از اين دو ظهور حضرت مهدى(عج) قرار دارد. | ||
فصل دوم، رجعت را از منظر مذاهب اسلامى همچون | فصل دوم، رجعت را از منظر مذاهب اسلامى همچون شیعیان ، اهلسنت، سبانيه (سبئيه- منسوبين به شخصيت موهوم عبدالله بن سبا) و كيسانيه بررسى مىكند. | ||
ديدگاه اهلسنت به نقل از [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] چنين بيان شده است: اهلتسنن اگرچه به ظهور حضرت مهدى(ع) اعتراف و آنرا به طور متواتر از پيامبر اكرم(ص) نقل كردهاند، رجعت را انكار كرده و قول به رجعت را از ويژگىهاى شيعه برشمردهاند و در اين زمينه، بعضى از آنان كه منتسب به شيعه هستند نيز به آنان ملحق مىشوند. | ديدگاه اهلسنت به نقل از [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] چنين بيان شده است: اهلتسنن اگرچه به ظهور حضرت مهدى(ع) اعتراف و آنرا به طور متواتر از پيامبر اكرم(ص) نقل كردهاند، رجعت را انكار كرده و قول به رجعت را از ويژگىهاى شيعه برشمردهاند و در اين زمينه، بعضى از آنان كه منتسب به شيعه هستند نيز به آنان ملحق مىشوند. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
فصل نهم، فلسفه و هدف رجعت را از احاديث و سخنان بزرگان استنباط و بيان كرده است؛ مانند: تكامل بيشتر مؤمنان، تحمل كيفرهاى دنيايى و معذب شدن كافران به هنگام ديدن دولت حق. | فصل نهم، فلسفه و هدف رجعت را از احاديث و سخنان بزرگان استنباط و بيان كرده است؛ مانند: تكامل بيشتر مؤمنان، تحمل كيفرهاى دنيايى و معذب شدن كافران به هنگام ديدن دولت حق. | ||
نويسنده در فصل دهم، به نتيجهگيرى پرداخته و با اشاره به اينكه رجعت، از ويژگىهاى شيعه به شمار آمده و در طول تاريخ همواره بين عالمان شيعه و عامه، مناظرههاى فراوانى در اين زمينه اتفاق افتاده است، بيان مىدارد كه اگرچه درباره اين مسئله در ميان | نويسنده در فصل دهم، به نتيجهگيرى پرداخته و با اشاره به اينكه رجعت، از ويژگىهاى شيعه به شمار آمده و در طول تاريخ همواره بين عالمان شيعه و عامه، مناظرههاى فراوانى در اين زمينه اتفاق افتاده است، بيان مىدارد كه اگرچه درباره اين مسئله در ميان شیعیان اتفاق نظر وجود دارد، ولى در خصوص چگونگى و ويژگىهاى آن اختلافاتى به چشم مىخورد. | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== | ||