۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الألفين في إمامة مولانا أميرالمؤمنين علي بن أبيطالب عليهالسلام: تفاوت میان نسخهها
الألفين في إمامة مولانا أميرالمؤمنين علي بن أبيطالب عليهالسلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۵۹
، ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد'
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
وجه تسميۀ اين كتاب به الفين (دو هزار) اين است كه مؤلف هزار دليل در اثبات امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و هزار دليل در رد شبهات مخالفين امامت آن حضرت بيان مىكند. | وجه تسميۀ اين كتاب به الفين (دو هزار) اين است كه مؤلف هزار دليل در اثبات امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و هزار دليل در رد شبهات مخالفين امامت آن حضرت بيان مىكند. | ||
مؤلف در مقدمه مىگويد: «أوردت فيه من الادلة اليقينية و البراهين العقلية و النقلية الف دليل على امامة | مؤلف در مقدمه مىگويد: «أوردت فيه من الادلة اليقينية و البراهين العقلية و النقلية الف دليل على امامة سيدالوصيين على بن ابىطالب(ع) و الف دليل على ابطال شبهه الطاعنين و أوردت فيه من الادلة على باقى الائمة ما فيه كفاية للمسترشدين». | ||
مؤلف اين كتاب را نتوانسته به اتمام برساند. او هزار دليل اول را تمام كرده و از هزار دليل دوم تنها 38 دليل بيان كرده است. او اين كتاب را به فرزندش محمد ([[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]) نگاشته است. | مؤلف اين كتاب را نتوانسته به اتمام برساند. او هزار دليل اول را تمام كرده و از هزار دليل دوم تنها 38 دليل بيان كرده است. او اين كتاب را به فرزندش محمد ([[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]) نگاشته است. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
اكثر ادلهاى كه مؤلف در اين كتاب آنها را برای وجوب عصمت امام بيان كرده است، به خود او اختصاص دارد و قبل از او كسى از اين ادله استفاده نكرده است و همين كتاب مىتواند دلالت كند بر عظمت علمى و دقت نظر او. | اكثر ادلهاى كه مؤلف در اين كتاب آنها را برای وجوب عصمت امام بيان كرده است، به خود او اختصاص دارد و قبل از او كسى از اين ادله استفاده نكرده است و همين كتاب مىتواند دلالت كند بر عظمت علمى و دقت نظر او. | ||
مؤلف همچنانكه گفته شد، در اين كتاب كمتر از ديگران استفاده نموده است؛ ش ولى در بين كسانى كه از آنها مطلبى نقل مىكند، [[علمالهدی، علی بن حسین| | مؤلف همچنانكه گفته شد، در اين كتاب كمتر از ديگران استفاده نموده است؛ ش ولى در بين كسانى كه از آنها مطلبى نقل مىكند، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] و كتاب شافى او در صدر قرار دارد. او در موارد متعددى از آراء [[علمالهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] استفاده كرده است؛ مثلا: 288/1، 310، 317، 318، 320، 326، 151/2، 152، 154 و 159. | ||
تعداد رواياتى كه در اين كتاب مورد استناد و استشهاد مؤلف قرار گرفته است، كمتر از 20 روايت مىباشد و حال آنكه آيات مورد استناد و استشهاد مؤلف قريب به 500 آيه مىباشد. | تعداد رواياتى كه در اين كتاب مورد استناد و استشهاد مؤلف قرار گرفته است، كمتر از 20 روايت مىباشد و حال آنكه آيات مورد استناد و استشهاد مؤلف قريب به 500 آيه مىباشد. | ||