۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأنواء في مواسم العرب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'براى' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
كتاب با مقدمه‌اى از مصححين آغاز و مطالب بدون تبويب و فصل‌بندى خاصى، تنظيم شده است. | كتاب با مقدمه‌اى از مصححين آغاز و مطالب بدون تبويب و فصل‌بندى خاصى، تنظيم شده است. | ||
عرب‌هاى باستان، نشانه‌هاى رويدادهاى جوى را | عرب‌هاى باستان، نشانه‌هاى رويدادهاى جوى را برای سهولت حفظ، در اشعار و جملات مسجّع به‌صورت حكمت و قاعده بيان مى‌كردند. اين گونه اشعار، به سبب دربرداشتن الفاظى نامأنوس، حتى در اوايل عصر اسلامى نيز چندان مفهوم نبوده‌اند؛ ازاين‌رو مؤلفان كتاب‌هاى انواء، ناگزير به شرح و توضيح دشوارى‌هاى آن‌ها پرداخته‌اند. | ||
[[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] از آن دسته نويسندگانى است كه در اين زمينه، دست به كار تأليف كتاب حاضر شده است. | [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] از آن دسته نويسندگانى است كه در اين زمينه، دست به كار تأليف كتاب حاضر شده است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
انواء، جمع «نوء»، اصطلاحى است در نجوم قديم نزد عرب‌ها، به معنى غروب هريك از منازل قمر در باختر و يا طلوع منزل مقابل آن در خاور، به هنگام سحرگاه پيش از سپيده دم؛ يعنى پيش از آنكه ستارگان در روشنايى خورشيد از ديده محو شوند. | انواء، جمع «نوء»، اصطلاحى است در نجوم قديم نزد عرب‌ها، به معنى غروب هريك از منازل قمر در باختر و يا طلوع منزل مقابل آن در خاور، به هنگام سحرگاه پيش از سپيده دم؛ يعنى پيش از آنكه ستارگان در روشنايى خورشيد از ديده محو شوند. | ||
هريك از اين دو پديده، همراه با يكديگر 13 روز يك بار و در سال، 28 بار روى مى‌دهد. عرب‌هاى باستان، هريك از اين رويدادها را عامل يا نشانه يك پديده جوى مانند باد، باران، گرما يا سرما مى‌شمردند و از آن‌ها | هريك از اين دو پديده، همراه با يكديگر 13 روز يك بار و در سال، 28 بار روى مى‌دهد. عرب‌هاى باستان، هريك از اين رويدادها را عامل يا نشانه يك پديده جوى مانند باد، باران، گرما يا سرما مى‌شمردند و از آن‌ها برای تعيين آغاز و پایان فصول سال و ترتيب و تنظيم كارهاى مربوط به كشاورزى بهره مى‌گرفتند. | ||
در منابع دوره اسلامى درباره اين مسئله كه «نوء» به طلوع يا غروب ستارگان مربوط مى‌شود، اختلاف نظرهايى ديده مى‌شود. گروهى نيز برخى پديده‌ها مانند باد را به طلوع ستارگان و برخى ديگر مانند باران و سرما را به غروب آن‌ها مربوط شمرده‌اند. | در منابع دوره اسلامى درباره اين مسئله كه «نوء» به طلوع يا غروب ستارگان مربوط مى‌شود، اختلاف نظرهايى ديده مى‌شود. گروهى نيز برخى پديده‌ها مانند باد را به طلوع ستارگان و برخى ديگر مانند باران و سرما را به غروب آن‌ها مربوط شمرده‌اند. | ||