۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
انواء، جمع «نوء»، اصطلاحى است در نجوم قديم نزد عربها، به معنى غروب هريك از منازل قمر در باختر و يا طلوع منزل مقابل آن در خاور، به هنگام سحرگاه پيش از سپيده دم؛ يعنى پيش از آنكه ستارگان در روشنايى خورشيد از ديده محو شوند. | انواء، جمع «نوء»، اصطلاحى است در نجوم قديم نزد عربها، به معنى غروب هريك از منازل قمر در باختر و يا طلوع منزل مقابل آن در خاور، به هنگام سحرگاه پيش از سپيده دم؛ يعنى پيش از آنكه ستارگان در روشنايى خورشيد از ديده محو شوند. | ||
هريك از اين دو پديده، همراه با يكديگر 13 روز يك بار و در سال، 28 بار روى مىدهد. عربهاى باستان، هريك از اين رويدادها را عامل يا نشانه يك پديده جوى مانند باد، باران، گرما يا سرما مىشمردند و از آنها براى تعيين آغاز و | هريك از اين دو پديده، همراه با يكديگر 13 روز يك بار و در سال، 28 بار روى مىدهد. عربهاى باستان، هريك از اين رويدادها را عامل يا نشانه يك پديده جوى مانند باد، باران، گرما يا سرما مىشمردند و از آنها براى تعيين آغاز و پایان فصول سال و ترتيب و تنظيم كارهاى مربوط به كشاورزى بهره مىگرفتند. | ||
در منابع دوره اسلامى درباره اين مسئله كه «نوء» به طلوع يا غروب ستارگان مربوط مىشود، اختلاف نظرهايى ديده مىشود. گروهى نيز برخى پديدهها مانند باد را به طلوع ستارگان و برخى ديگر مانند باران و سرما را به غروب آنها مربوط شمردهاند. | در منابع دوره اسلامى درباره اين مسئله كه «نوء» به طلوع يا غروب ستارگان مربوط مىشود، اختلاف نظرهايى ديده مىشود. گروهى نيز برخى پديدهها مانند باد را به طلوع ستارگان و برخى ديگر مانند باران و سرما را به غروب آنها مربوط شمردهاند. |
ویرایش