۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
مؤلف کتاب طبقات المعتزله عالمى فقيه، مجتهد، زيدىمذهب بود كه به اعتزال گرايش پيدا كرد وى محل رجوع طلاب زيدى و امام آنها محسوب مىشد. | مؤلف کتاب طبقات المعتزله عالمى فقيه، مجتهد، زيدىمذهب بود كه به اعتزال گرايش پيدا كرد وى محل رجوع طلاب زيدى و امام آنها محسوب مىشد. | ||
اما هركس کتاب طبقات المعتزله بخواند شك نمىكند كه مؤلف صد در صد معتزلى و در عين حال زيدى استبعد از فوت صلاحالدين محمد بن على بن محمد در سال 793 ق علماء با احمد بن يحيى بعنوان امام مذهب بيعت كردند، بقيه علماء و مشايخ قبائل اطراف و اكناف در بيشتر جاهاى يمن هم اين بيعت را پذيرفتند، ولى فرزند صلاحالدين خود را | اما هركس کتاب طبقات المعتزله بخواند شك نمىكند كه مؤلف صد در صد معتزلى و در عين حال زيدى استبعد از فوت صلاحالدين محمد بن على بن محمد در سال 793 ق علماء با احمد بن يحيى بعنوان امام مذهب بيعت كردند، بقيه علماء و مشايخ قبائل اطراف و اكناف در بيشتر جاهاى يمن هم اين بيعت را پذيرفتند، ولى فرزند صلاحالدين خود را برای اين منصب شايستهتر | ||
مىديد، لذا وزراء دولت وقت با او بيعت كردند و به او لقب منصور دادند، اختلافات و نزاعها شروع شد تا اينكه احمد بن يحيى در سال 794 ق در سن 30 سالگى دستگير شد و در صنعاء همراه با چهار نفر از علماء بزرگ زندانى شد. | مىديد، لذا وزراء دولت وقت با او بيعت كردند و به او لقب منصور دادند، اختلافات و نزاعها شروع شد تا اينكه احمد بن يحيى در سال 794 ق در سن 30 سالگى دستگير شد و در صنعاء همراه با چهار نفر از علماء بزرگ زندانى شد. | ||
در زندان توفيق يارش شد و | در زندان توفيق يارش شد و برای تألیف فراغت يافت، و آثار مهمى را تألیف كرد. | ||
وى در مدت زندانى کتاب الازهار في فقه الائمه الاطهار را تألیف كرد و آنرا در مدت دو سال كامل كرد و سپس شرح آنرا بنام الغيث المدارا شرح الأزهار را نوشت در سال 801 به كمك زندانبانان فرار كرد و به ثلاء رفت و سه ماه در آنجا پناه گرفت و سال 802 به صعده رفت و سپس سال 816 به مسور عزيمت كرد و کتاب الغايات و درر الفوائد در آنجا نوشت و سپس به تصنيف دامغ الأوهام پرداخت و آنرا تا الاعتقاد نوشت. | وى در مدت زندانى کتاب الازهار في فقه الائمه الاطهار را تألیف كرد و آنرا در مدت دو سال كامل كرد و سپس شرح آنرا بنام الغيث المدارا شرح الأزهار را نوشت در سال 801 به كمك زندانبانان فرار كرد و به ثلاء رفت و سه ماه در آنجا پناه گرفت و سال 802 به صعده رفت و سپس سال 816 به مسور عزيمت كرد و کتاب الغايات و درر الفوائد در آنجا نوشت و سپس به تصنيف دامغ الأوهام پرداخت و آنرا تا الاعتقاد نوشت. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
وى | وى برای ديدار اولادش به مسور برگشت و در همان زمان القمر الانوار را نوشت و سپس در الدقائق از بلاد لاعه فرود آمد و حياة القلوب را پديد آورد و در سال838 ق به ظفير رفت و سال 840 در همان جا وفات يافت كه قبر او در آنجا معروف و محل زيارت است، برای وى دو فرزند بنام حسن و شمسالدين ذكر كردهاند. | ||
==آثار == | ==آثار == | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
احمد بن يحيى عالمى پرتألیف است و قبل از سن بيست سالگى اولين تألیف خود را بنام کتاب الكوكب الزاهر شرح مقدمة بن طاهر، در لغت عربى نوشت. | احمد بن يحيى عالمى پرتألیف است و قبل از سن بيست سالگى اولين تألیف خود را بنام کتاب الكوكب الزاهر شرح مقدمة بن طاهر، در لغت عربى نوشت. | ||
قريب به پنجاه اثر | قريب به پنجاه اثر برای او ذكر كردهاند كه در زمينههاى مختلف اصول دين، اصول فقه، فقه سنت نبوى، مواريث، لغت عرب، منطق، تصوف، تاريخ و غيره نوشته شده است. | ||
يكى از آثار مهم او کتاب الازهار است، اين کتاب مورد توجه گسترده علماى زيدى است و همچون [[العروة الوثقی]] در ميان اماميه، منزلتى والا دارد. | يكى از آثار مهم او کتاب الازهار است، اين کتاب مورد توجه گسترده علماى زيدى است و همچون [[العروة الوثقی]] در ميان اماميه، منزلتى والا دارد. |
ویرایش