۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
اين جزء، به نام «الوشى المرقوم»، نامگذارى شده است. در قسم اول، به مباحثى مانند ماهيت علم، تقسيم علم، مسائل، غايت، اجزاء، مراتب و شرف علوم و نيز آداب متعلم و معلم و حالت علماء پرداخته شده است. شيوه نگارش نویسنده، بدينگونه است كه نظرات مختلف لغویون، حكما و حتى متصوفه را پيرامون مطالب ذكر مىكند. | اين جزء، به نام «الوشى المرقوم»، نامگذارى شده است. در قسم اول، به مباحثى مانند ماهيت علم، تقسيم علم، مسائل، غايت، اجزاء، مراتب و شرف علوم و نيز آداب متعلم و معلم و حالت علماء پرداخته شده است. شيوه نگارش نویسنده، بدينگونه است كه نظرات مختلف لغویون، حكما و حتى متصوفه را پيرامون مطالب ذكر مىكند. | ||
او در ماهيت علم، به 17 قول، در مسئله اشاره كرده و تأكيد مىكند كه نظرات ديگرى نيز وجود دارد كه ذكر آنها كلام را به درازا مىكشاند. او، معتقد است كه فراگيرى علم لذاته و لغيره داراى ارزش است؛ لذتى روحانى است كه لذتى فوق آن وجود ندارد و خود وسيلهاى | او در ماهيت علم، به 17 قول، در مسئله اشاره كرده و تأكيد مىكند كه نظرات ديگرى نيز وجود دارد كه ذكر آنها كلام را به درازا مىكشاند. او، معتقد است كه فراگيرى علم لذاته و لغيره داراى ارزش است؛ لذتى روحانى است كه لذتى فوق آن وجود ندارد و خود وسيلهاى برای دستيابى به لذات اخروى و سعادت ابدى است. از مطالب خواندنى اين بخش، شيوههاى آموزش قرآن كريم در بلاد مختلف مغرب، اندلس و آفريقاست كه در برخى تنها بر تعليم قرآن تأكيد مىشود و در بعضى، قرآن و حديث را با هم آموزش مىدهند. | ||
قنوجى، منشأ تعليم و تعلم را نياز طبيعى بشر مىداند. او، سپس به بيان تاريخچه خط و کتابت پرداخته و حكمت انزال كتب آسمانى و اقسام مردم به حسب مذاهب و اديان مختلف را مورد بررسى قرار مىدهد. | قنوجى، منشأ تعليم و تعلم را نياز طبيعى بشر مىداند. او، سپس به بيان تاريخچه خط و کتابت پرداخته و حكمت انزال كتب آسمانى و اقسام مردم به حسب مذاهب و اديان مختلف را مورد بررسى قرار مىدهد. | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
جزء سوم | جزء سوم | ||
نامى كه نویسنده | نامى كه نویسنده برای اين جزء برگزيده، «الرحيق المختوم» است كه در آن، شرح حال بزرگان علوم ادبى، تاريخ، حكمت، منطق، جدل، طب، فقه، نجوم و... را ذكر كرده است. | ||
اولين علمى كه مادر ساير علوم به شمار مىرود و همه به آن نيازمندند، علم لغت است. خليل بن احمد بصرى، صاحب کتاب «[[العين]]» و استاد [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبویه]]، اولين كسى است كه علم عروض را پايهگذارى كرد و پانزده بحر را استخراج نمود. پس از او، علماى بسيارى در صدد تكميل اين علم برآمدند كه در ميان اسامى ذكر شده، نام ابوالحسين رازى قزوینى، ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] جزرى مىدرخشد. [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، اولين فردى است كه در ذكر علماى انشاء و ادب نيز از او به نيكى ياد شده است. [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، از ديگر دانشمندانى است كه از وى، بهعنوان امام در علم و ادب و شعر ياد شده است. | اولين علمى كه مادر ساير علوم به شمار مىرود و همه به آن نيازمندند، علم لغت است. خليل بن احمد بصرى، صاحب کتاب «[[العين]]» و استاد [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبویه]]، اولين كسى است كه علم عروض را پايهگذارى كرد و پانزده بحر را استخراج نمود. پس از او، علماى بسيارى در صدد تكميل اين علم برآمدند كه در ميان اسامى ذكر شده، نام ابوالحسين رازى قزوینى، ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] جزرى مىدرخشد. [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]]، اولين فردى است كه در ذكر علماى انشاء و ادب نيز از او به نيكى ياد شده است. [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، از ديگر دانشمندانى است كه از وى، بهعنوان امام در علم و ادب و شعر ياد شده است. |
ویرایش