۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '==وابستهها==') |
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
مؤلف با اشاره به غيبت امام(ع) به بيان دستهاى از علائم ظهور مىپردازد كه از نظر تاريخى تحقق يافته است، سپس علائمى را كه نزدیک به ظهور امام تحقق خواهند يافت، برمىشمارد؛ سفيانى، يمانى، جنگ در كوفه و بغداد و قتل نفس زكيه از جمله اين علايم مىباشند؛ تا اينكه در يك روز عاشوراء، فجر صادق امامت از مكه طلوع خواهد نمود و جهان را به نور خود روشن خواهد ساخت. | مؤلف با اشاره به غيبت امام(ع) به بيان دستهاى از علائم ظهور مىپردازد كه از نظر تاريخى تحقق يافته است، سپس علائمى را كه نزدیک به ظهور امام تحقق خواهند يافت، برمىشمارد؛ سفيانى، يمانى، جنگ در كوفه و بغداد و قتل نفس زكيه از جمله اين علايم مىباشند؛ تا اينكه در يك روز عاشوراء، فجر صادق امامت از مكه طلوع خواهد نمود و جهان را به نور خود روشن خواهد ساخت. | ||
نويسنده در | نويسنده در پایان، پس از بيان چگونگى شكلگيرى دولت امام مهدى(ع)، به توجيه احاديث مربوط به ظهور امام زمان با توجه به «بداء» مىپردازد. | ||
مؤلف به آن دسته از علائمى كه زمان خاصى را براى ظهور مشخص نمىكنند، نپرداخته است و برخى از مطالبى را كه لازم بوده پيش از ورود به بحث، راجع به ماههاى سال قبل از ظهور مطرح شوند، در فصل اول آورده است. | مؤلف به آن دسته از علائمى كه زمان خاصى را براى ظهور مشخص نمىكنند، نپرداخته است و برخى از مطالبى را كه لازم بوده پيش از ورود به بحث، راجع به ماههاى سال قبل از ظهور مطرح شوند، در فصل اول آورده است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
نويسنده در اين فصل، بعد از مقايسه ميان نشانهها و شرايط ظهور، اين مسئله را بررسى كرده است كه آيا حتماً همه حوادث بيانشده، آن گونه كه در روايات آمده است، واقع خواهد شده يا اينكه با وجود مسئلهاى به نام «بدا» احتمال تغيير در آنها وجود دارد؟ | نويسنده در اين فصل، بعد از مقايسه ميان نشانهها و شرايط ظهور، اين مسئله را بررسى كرده است كه آيا حتماً همه حوادث بيانشده، آن گونه كه در روايات آمده است، واقع خواهد شده يا اينكه با وجود مسئلهاى به نام «بدا» احتمال تغيير در آنها وجود دارد؟ | ||
در | در پایان كتاب، مطلبى پيرامون تعيين زمان ظهور، مطرح شده است. بسيارى از روايات، از توقيت يا تعيين محدوده زمانى براى ظهور حضرت مهدى(عج)، بهشدت نهى كرده و شيعيان را امر كردهاند كه هر كه را چنين كرد، تكذيب كنند. نويسنده معتقد است نهى از تعيين وقت، شامل علايم حتمى ظهور نمىشود؛ چرا كه خود معصومين(ع)، در اين موارد، به فاصله زمانى ميان حدوث آن نشانه حتمى و ظهور حضرت، اشاره كردهاند كه مثلاًاز ابتداى شورش سفيانى تا قيام حضرت، بيش از نه ماه طول نخواهد كشيد يا مثلا، پانزده روز پس از شهادت نفس زكيه، حضرت در مكه ظهور مىكنند. | ||
مؤلف با مطالعه و تحقيق در منابع و تفحص در روايات، موفق به ارائه اثرى شده است كه در آن، وقايع و حوادث شش ماه | مؤلف با مطالعه و تحقيق در منابع و تفحص در روايات، موفق به ارائه اثرى شده است كه در آن، وقايع و حوادث شش ماه پایانى آخرين سال ظهور حضرت موعود(عج)، بهخوبى قابل بررسى و مطالعه است. | ||
اين اثر، هرگز ناظر بر تعيين وقت معينى براى ظهور نيست، اما خواننده را متذكر حوادث مهم و جدى آخرين سالى مىكند كه اميد مىرود واقعه شريف ظهور در آن اتفاق افتد و مىتوان آن را به لحاظ صورت و استناد، در زمره آثار بىنظير يا كمنظير در جهان اسلام به شمار آورد. | اين اثر، هرگز ناظر بر تعيين وقت معينى براى ظهور نيست، اما خواننده را متذكر حوادث مهم و جدى آخرين سالى مىكند كه اميد مىرود واقعه شريف ظهور در آن اتفاق افتد و مىتوان آن را به لحاظ صورت و استناد، در زمره آثار بىنظير يا كمنظير در جهان اسلام به شمار آورد. | ||
ویرایش